Read Persian Farsi اِرميا 13 Bible Online

اِرميا 13 - Persian Farsi bible

اِرميا 13

¹خداوند به من فرمود: «برو و يک كمربند كتانی بخر و به كمرت ببند، ولی آن را نشوی.»

²پس كمربندی خريدم و به كمرم بستم.

³سپس خداوند به من گفت:

⁴«به كنار رود فرات برو و آن كمربند را در شكاف صخره‌ای پنهان كن.»

⁵رفتم و همانطور كه خداوند فرموده بود، پنهانش كردم.

⁶پس از گذشت زمانی طولانی، خداوند فرمود كه بروم و كمربند را از كنار رود فرات بياورم.

⁷من هم رفتم و آن را از جايی كه پنهان كرده بودم، بيرون آوردم؛ ولی ديدم كه پوسيده است و ديگر به هيچ دردی نمی‌خورد!

⁸آنگاه خداوند فرمود: «به همين گونه من غرور مملكت يهودا و شهر اورشليم را می‌پوسانم و از بين می‌برم.

¹⁰اين قوم بدكار كه خواهان اطاعت از من نيست و بدنبال خواهش‌های ناپاک خود می‌رود و بت می‌پرستد، همچون اين كمربند، پوسيده شده، به هيچ دردی نخواهد خورد.

¹¹همانگونه كه كمربند را محكم به دور كمر می‌بندند، من نيز اسرائيل و يهودا را محكم به خود بستم تا قوم من باشند و مايۀ سربلندی و عزت نام من گردند؛ ولی آنها از من اطاعت نكردند.»

¹²سپس خداوند فرمود: «به ايشان بگو: «همۀ مشكهای شما از شراب پر خواهد شد.» ولی ايشان درجواب به تو خواهند گفت: «خود می‌دانيم كه مشكهايمان همه از شراب لبريز خواهد شد.»

¹³پس تو به ايشان بگو كه خداوند می‌فرمايد: «مردم اين سرزمين را مانند كسانی كه مست شده‌اند، گيج خواهم ساخت، از پادشاهی كه از خاندان داود است تا كاهنان و انبياء و همۀ ساكنان اورشليم را؛

¹⁴و ايشان را به جان هم خواهم انداخت، حتی پدران و پسران را، تا يكديگر را نابود كنند؛ و هيچ چيز مرا از هلاک كردن آنها باز نخواهد داشت نه دلسوزی، نه ترحم و نه شفقت.»

¹⁵خداوند امر فرموده است، پس فروتن شويد و گوش كنيد!

¹⁶خداوند، خدای خود را تكريم نماييد، پيش از آنكه دير شود، قبل از آنكه ظلمتی را پديد آورد كه نتوانيد راه خود را بر روی كوه‌ها بيابيد؛ پيش از آنكه نوری را كه انتظار می‌كشيديد به تاريكی مرگبار و سهمگين تبديل نمايد.

¹⁷اگر گوش نكنيد، بسبب غرور شما در خفا خواهم گريست و اشک خواهم ريخت، چون قوم خداوند به اسارت برده می‌شود.

¹⁸خداوند فرمود: «به پادشاه و مادرش بگو[۵] كه از تخت سلطنت پايين بيايند و به خاک بنشينند، چون تاجهای پرشكوهشان از سر آنها برداشته شده است.

¹⁹دروازه‌های شهرهای جنوب يهودا همه بسته است و كسی نيست كه آنها را بگشايد؛ اهالی يهودا همه به اسارت رفته‌اند.

²⁰«ای اورشليم نگاه كن! دشمن از سوی شمال بسوی تو می‌آيد! كجاست آن گلۀ زيبايی كه به دست تو سپردم تا از آن نگهداری كنی؟

²¹هنگامی كه يارانت تو را شكست داده، بر تو حكومت كنند، چه حالی به تو دست خواهد داد؟ همچون زنی كه می‌زايد، از درد بخودخواهی پيچيد.

²²اگر از خودت بپرسی كه چرا اين بلاها بر سرت می‌آيد، بدان كه بسبب گناهان زيادت به اين روز افتاده‌ای؛ برای همين است كه دشمن به تو تجاوز نموده و غارت و پايمالت كرده است.

²³«آيا يک حبشی می‌تواند رنگ سياه پوستش را عوض كند؟ يا پلنگ می‌تواند خالهايش را پاک كند؟ تو هم كه تا اين حد به كارهای بد عادت كرده‌ای، آيا می‌توانی كار خوب بكنی؟

²⁴پس چون مرا فراموش كرده و خدايان دروغين را پيروی نموده‌ای، من هم تو را پراكنده می‌كنم، همانطور كه باد صحرا كاه را پراكنده می‌سازد؛ اين است آن سرنوشتی كه برايت تعيين كرده‌ام.

²⁶تو را برهنه ساخته رسوا خواهم كرد.

²⁷كارهای زشت تو را ديده‌ام، ناپاكی، هوسرانی، زناكاری و بت‌پرستی‌هايت را بر تپه‌ها و كشتزارها! وای بر تو ای اورشليم، تا به كی می‌خواهی ناپاک بمانی؟»