Read Persian Farsi اِرميا 25 Bible Online

اِرميا 25 - Persian Farsi bible

اِرميا 25

¹در سال چهارم سلطنت يهوياقيم (پسر يوشيا)، پادشاه يهودا، پيغامی برای تمام مردم يهودا، از جانب خدا بر من نازل شد. در اين سال بود كه نبوكدنصر، پادشاه بابل، به سلطنت رسيد.

²به تمام مردم يهودا و اهالی اورشليم چنين گفتم: «از سال سيزدهم سلطنت يوشيا (پسر آمون)، پادشاه يهودا، تابحال كه بيست و سه سال می‌گذرد، كلام خداوند بر من نازل شده است؛ من نيز با كمال وفاداری آنها را به شما اعلام كرده‌ام، ولی شما گوش نداده‌ايد.

⁴خداوند همواره انبيای خود را نزد شما فرستاده است، ولی شما توجهی نكرده‌ايد و نخواسته‌ايد گوش بدهيد.

⁵آنها به شما می‌گفتند كه از راه‌های بد و از كارهای شرم‌آورتان دست بكشيد تا خداوند اجازه دهد در اين سرزمينی كه برای هميشه به شما و به اجدادتان داده است، زندگی كنيد.

⁶آنها از شما می‌خواستند كه بدنبال بت‌پرستی نرويد و با اين كارها، خشم خداوند را شعله‌ور نسازيد، مبادا شما را مجازات كند؛

⁷ولی شما گوش نداديد و به كارهای شرم‌آورتان ادامه داديد و به آتش خشم خداوند دامن زديد تا بر شما بلا نازل نمايد.

⁸«حال، خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «چون از من اطاعت ننموديد، من نيز تمام اقوام شمال را به رهبری نبوكدنصر، پادشاه بابل، كه او را برای اين كار برگزيده‌ام، گرد خواهم آورد تا بر اين سرزمين و بر ساكنانش و نيز بر اقوام مجاور شما هجوم بياورند و شما را بكلی نابود كنند، طوری كه برای هميشه انگشت‌نما و رسوا شويد!

¹⁰خوشی و شادی و جشن‌های عروسی را از شما دور خواهم ساخت؛ نه گندمی در آسيابها باقی خواهد ماند و نه روغنی برای روشن كردن چراغ خانه!

¹¹سراسر اين سرزمين، به ويرانه‌ای متروک تبديل خواهد شد؛ و شما و اقوام مجاور شما، برای مدت هفتاد سال، پادشاه بابل را بندگی و خدمت خواهيد كرد.

¹²«پس از پايان اين هفتاد سال، پادشاه بابل و قوم او را بخاطر گناهانشان مجازات خواهم نمود و سرزمين ايشان را به ويرانه‌ای ابدی تبديل خواهم كرد،[۱۰]

¹³و تمام بلاهايی را كه توسط ارميا بر ضد اقوام گفته بودم بر سر بابلی‌ها خواهم آورد؛ بلی، تمام بلاهايی كه در اين كتاب نوشته شده است.

¹⁴همانطور كه ايشان قوم مرا اسير كردند، اقوام مختلف و پادشاهان بزرگ نيز آنها را به اسارت خواهند برد، و من مطابق كارها و رفتارشان، مجازاتشان خواهم كرد.»

¹⁵آنگاه خداوند، خدای اسرائيل به من فرمود: «اين جام شراب را كه از خشم و غضب من لبريز شده است، بگير و به تمام قومهايی كه تو را نزد آنها می‌فرستم بنوشان

¹⁶تا همه از آن نوشيده، گيج شوند. ايشان در اثر جنگی كه من عليه آنها برپا می‌كنم ديوانه خواهند گرديد.»

¹⁷پس جام خشم و غضب را از خداوند گرفتم و به تمام اقوامی كه خداوند مرا نزد آنها فرستاد، نوشانيدم.

¹⁸به اورشليم و شهرهای يهودا رفتم و پادشاهان و بزرگانشان از آن جام نوشيدند؛ برای همين، از آن روز تابحال اين شهرها ويران، مورد تمسخر، منفور و ملعون هستند.

¹⁹به مصر رفتم. پادشاه مصر و درباريان او، بزرگان و قوم او و بيگانگان مقيم مصر از آن جام نوشيدند. پادشاهان سرزمين عوص و پادشاهان شهرهای فلسطين هم از آن نوشيدند، يعنی شهرهای اشقلون، غزه، عقرون و باقی ماندۀ شهر اشدود.

²¹به سراغ قومهای ادوم، موآب و عمون هم رفتم.

²²تمام پادشاهان صور و صيدون، و پادشاهان سرزمين‌های دريای مديترانه،

²³ددان، تيما، بوز و كسانی كه گوشه‌های موی خود را می‌تراشند،

²⁴تمام پادشاهان عرب، قبايل چادرنشين بيابانها،

²⁵پادشاهان زمری، عيلام و ماد،

²⁶تمام پادشاهان سرزمين‌های دور و نزديک شمال و همۀ ممالک جهان يكی پس ازديگری ازآن جام نوشيدند و سرانجام خود پادشاه بابل هم از آن جام غضب الهی نوشيد.

²⁷سپس خداوند فرمود: «به ايشان بگو: «از اين جام غضب من بنوشيد تا مست شويد و قی كنيد، به زمين بيفتيد و ديگر برنخيزيد، زيرا شما را به مصيبت و جنگ گرفتار خواهم نمود.»

²⁸و اگر نخواهند جام را بگيرند و بنوشند، به ايشان بگو: «شما را مجبور به اين كار خواهم كرد!

²⁹من مجازات را از قوم خود شروع كرده‌ام؛ پس آيا فكر می‌كنيد شما بی‌مجازات خواهيد ماند؟ يقين بدانيد كه مجازات خواهيد شد. من بر تمام مردم روی زمين، بلای شمشير و جنگ خواهم فرستاد.»»

³⁰«پس عليه آنها پيشگويی كن و به ايشان بگو كه خداوند از جايگاه مقدس خود در آسمان بر قومش و تمام ساكنان جهان بانگ برمی‌آورد؛ بانگ او مانند فرياد انگورچينانی است كه انگور را زير پا له می‌كنند.

³¹فرياد داوری خداوند به دورترين نقاط دنيا می‌رسد، چون او عليه تمام قومهای جهان اقامه دعوی می‌كند. او هر انسانی را محاكمه خواهد كرد و تمام بدكاران را به مرگ تسليم خواهد نمود.»

³²خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «بلا و مكافات مانند گردبادی عظيم، قومها را يكی پس از ديگری درهم خواهد كوبيد و به همۀ كرانهای زمين خواهد رسيد.

³³در آن روز جنازۀ كسانی كه خداوند كشته است، سراسر زمين را پر خواهد ساخت؛ كسی برای آنها عزاداری نخواهد كرد؛ جنازه‌هايشان را نيز جمع‌آوری و دفن نخواهند نمود بلكه مانند فضله بر روی زمين باقی خواهد ماند.»

³⁴ای رهبران و ای شبانان قومها، گريه كنيد و فرياد برآوريد و در خاک بغلطيد، چون زمان آوارگی و هلاكتتان فرا رسيده است؛ مثل ظروف مرغوب، خواهيد افتاد و خرد خواهيد شد؛

³⁵راه فرار و پناهگاهی نيز برايتان وجود نخواهد داشت.

³⁶مأيوس و وحشتزده فرياد برخواهيد آورد، چون خداوند چراگاه‌های شما را خراب كرده و مملكت شما را كه در آرامش بود، ويران نموده است.

³⁸خداوند شما را ترک كرده، همانند شيری كه لانۀ خود را ترک می‌گويد؛ در اثر خشم شديد او، سرزمينتان در جنگها، ويران و با خاک يكسان شده است.