Read Persian Farsi حزقيال‌ نبی‌ 16 Bible Online

حزقيال‌ نبی‌ 16 - Persian Farsi bible

حزقيال‌ نبی‌ 16

¹بار ديگر خداوند با من سخن گفت و فرمود: «ای انسان خاكی، اورشليم را از گناهان و اعمال كثيفش آگاه ساز،

³و به او از جانب من چنين بگو: «تو در سرزمين كنعان چشم به جهان گشودی. پدرت اموری بود و مادرت، حيتی![۳]

⁴وقتی به دنيا آمدی، كسی اهميتی به تو نداد؛ نه نافت را بريدند، نه تو را شستند و نه در قنداقه پيچيدند.

⁵هيچكس كوچكترين توجهی به تو نداشت و دلش به حال تو نمی‌سوخت و كسی حاضر نبود از تو نگهداری كند. روزی كه متولد شدی، چون از تو كراهت داشتند، تو را در بيابان انداختند و همانجا رهايت كردند.

⁶«همان وقت از كنار تو عبور كردم و ديدم كه در خونت می‌غلطی. پس به تو گفتم: زنده بمان! تو را همچون گياه صحرا پرورش دادم، و تو رشد كردی و دوشيزه‌ای زيبا شدی؛ سينه‌هايت برآمد و موهايت بلند شد، اما عريان بودی.

⁷

⁸«مدتی بعد كه از كنارت گذشتم به تو نگاه كردم؛ اينبار آمادۀ ازدواج بودی، پس ردايم را بر تو انداختم، عريانی‌ات را پوشاندم و سوگند ياد كرده، با تو پيمان ازدواج بستم و تو از آن من شدی.

⁹سپس شستشويت دادم تا از خونت پاک شوی و بر بدنت روغن ماليدم.

¹⁰لباسهای زيبای قلابدوزی شده، از جنس كتان لطيف و ابريشم به تو دادم و كفش از پوست خز به پايت كردم.

¹¹تو را با زيورآلات آراستم، النگوها به دستت كردم و گردن بند به گردنت انداختم،

¹²حلقه در بينی‌ات و گوشواره در گوشهايت و تاجی زيبا بر سرت گذاشتم.

¹³به اين ترتيب، با طلا و نقره آراسته و زيبا شدی. لباس‌های زيبای قلابدوزی شده، از كتان لطيف و ابريشم پوشيدی و بهترين خوراكها را خوردی. زيبايی تو خيره كننده بود و همچون ملكه شدی.

¹⁴زيبايی‌ات بسبب كمالاتی كه من به تو بخشيده بودم، كامل گرديد و زبانزد همۀ قومها شد.

¹⁵«اما تو فكر كردی كه می‌توانی جدا از من نيز كمال خود را حفظ كنی. بنابراين از زيبايی و آوازه‌ات سرمست شدی و در ورطه زناكاری افتادی و همچون يک فاحشه، خود را در اختيار هر رهگذری گذاشتی.

¹⁶آن رختهای زيبايی را كه به تو داده بودم، برای ساختن بتخانه‌ها و تزيين بستر فاحشگی‌ات بكار بردی. چنين چيزی هرگز رخ نداده و نخواهد داد.

¹⁷آن جواهرات و طلا و نقره‌ای را كه به تو داده بودم، گرفتی و با آنها مجسمه مردان را ساختی و آنها را پرستش نموده، به من خيانت كردی.

¹⁸«لباسهای زيبای قلابدوزی شده‌ای را كه به تو بخشيده بودم، به بتهايت پوشاندی! روغن و بخور مرا برای پرستش بتها بكار بردی!

¹⁹آرد و روغن و عسل مرغوبی را كه برای خوراک به تو داده بودم، برای آنها نذر كردی تا از تو راضی باشند!

²⁰پسران و دخترانی را كه برای من زاييده بودی، گرفتی و برای خدايانت قربانی كردی! آيا زناكاری كافی نبود كه به چنين جنايتی هم دست زدی؟

²¹تو فرزندان مرا كشتی و برای بتها قربانی كردی و سوزاندی و

²²در تمام اين سالهای زناكاری و گناه، يک بار هم دوران گذشته را بياد نياوردی، دورانی كه برهنه بودی و در خونت می‌غلطيدی.

²³«وای برتو، وای بر تو كه بعد از اينهمه شرارت،

²⁴در هر كوی و برزنی عمارتها برای بت‌پرستی و زناكاری‌ات بنا كردی، و زيبايی خود را بی‌ارزش و خوار كردی و در اختيار هر رهگذری قرار دادی و روز به روز فاسدتر شدی.

²⁵

²⁶با مصر، اين سرزمين فاسد پيمان اتحاد بستی و او را بر جمع فاسقانت افزودی و خشم مرا شعله‌ور ساختی.

²⁷«از اين جهت دست خود را دراز كرده‌ام تا تو را مجازات نمايم و مواهب خود را از تو باز پس گيرم. تو را در جنگ فلسطينی‌ها كه تشنه خونت هستند، رها كرده‌ام. حتی آنها نيز از رفتار شرم‌آورت نفرت دارند.

²⁸«با آشوری‌ها نيز زنا كردی، زيرا با ايشان همپيمان شدی و بتهايشان را پرستيدی. ولی با همۀ اينها، سير نشدی!

²⁹پس به بتهای بابل، سرزمين بازرگانان، روی آوردی، ولی به اين هم قانع نشدی.

³⁰«چقدر تو سست اراده هستی! كارهای تو، كارهای يک روسپی بی‌حياست!

³¹بر سر هر راه، بتخانه و بر سر هر كوچه، فاحشه‌خانه ساختی! ولی تو مانند فاحشه‌های ديگر، بدنبال پول نيستی.

³²تو همچون همسری خائن و زناكار هستی كه شوهر خود را رها می‌كند و به آغوش مردان ديگر پناه می‌برد.

³³آری، تو با روسپی‌های ديگر فرق داری. روسپی‌ها از فاسقان خود پول و هديه می‌گيرند، اما تو بجای اجرت گرفتن، اجرت و رشوه می‌دهی تا بيايند و با تو زنا كنند، چون كسی رغبتی به تو نشان نمی‌دهد.

³⁴

³⁵«حال، ای بدكاره، به آنچه می‌گويم گوش فرا ده: بسبب فساد و زناكاری با فاسقانت، يعنی پرستش و عبادت بتها، و نيز برای آنكه فرزندانت را برای خدايانت قربانی كردی،

³⁶

³⁷اينک من فاسقان يعنی همدستانت را، چه آنانی را كه دوست داشتنی و چه آنانی را كه دوست نداشتنی، همه را گرد خواهم آورد و در مقابل ايشان تو را عريان خواهم ساخت.

³⁸تو را برای جنايتها و زناكاری‌هايت، با خشم و غضب، مجازات و هلاک خواهم نمود.

³⁹تو را به دست اين قومها، يعنی فاسقانت خواهم سپرد. آنان عشرتكده‌ها و بتخانه‌هايت را با خاک يكسان كرده، تمام جواهرات زيبايت را غارت خواهند نمود و برهنه و بينوا رهايت خواهند ساخت.

⁴⁰آنها تو را سنگسار كرده، با شمشير پاره‌پاره خواهند نمود.

⁴¹خانه‌هايت را خواهند سوزاند و در مقابل زنان ديگر مجازاتت خواهند كرد. من تو را از زناكاری با بتها باز خواهم داشت و ديگر نخواهم گذاشت كه به فاسقانت يعنی به همدستانت اجرت و رشوه دهی.

⁴²آنگاه آتش خشم و غيرت من فرو خواهد نشست و آرام خواهد گرفت و ديگر غضبناک نخواهم بود.

⁴³تو دوران جوانی خود را به فراموشی سپردی و با كارهايت مرا رنجانيدی و زناكاريهايت را هم بر آنها افزودی. پس من هم تو را به سزای اعمالت می‌رسانم.

⁴⁴«ای اورشليم، مردم درباره تو خواهند گفت كه چنان مادری، چنين دختری هم بايد داشته باشد.

⁴⁵تو براستی شبيه مادرت هستی كه از شوهر و فرزندانش نفرت می‌داشت؛ تو درست شبيه خواهرانت هستی كه از شوهران و فرزندانشان بيزار بودند. براستی كه مادرت حيتی بود و پدرت اموری!

⁴⁶«خواهر بزرگ تو سامره است كه با دخترانش يعنی آباديهای اطرافش، در شمال تو زندگی می‌كنند. خواهر كوچكت سدوم است كه با دخترانش در جنوب تو ساكن هستند.

⁴⁷تو نه فقط راه‌ها و گناهان ايشان را تقليد كردی، بلكه در مدتی كوتاه، ازآنان جلو افتادی و از ايشان فاسدتر شدی.

⁴⁸به ذات مقدس خود سوگند كه سدوم و آباديهای اطرافش، به اندازه تو و آباديهايت، فاسد و شرير نبودند!

⁴⁹گناه خواهرت سدوم و دخترانش اين بود كه از فراوانی نعمت و آسايش و امنيت مغرور شده بودند و هيچ به فكر فقرا و مستمندان نبودند.

⁵⁰آنها با كمال گستاخی در حضور من مرتكب اعمال زشت و بت‌پرستی می‌شدند؛ بنابراين من نيز ايشان را از ميان بردم.

⁵¹«سامره حتی نصف گناهان تو را هم مرتكب نشد. كارهای زشت و بت‌پرستی‌های تو، به مراتب بيشتر از خواهرانت بوده است. تو روی آنها را سفيد كردی!

⁵²پس تعجب نكن اگر آنها كمتر از تو مجازات شوند، زيرا گناهان تو بقدری هولناک است كه در برابر تو، خواهرانت پاک و بی‌گناه بنظر می‌رسند!

⁵³«ولی روزی خواهد رسيد كه سعادت را به سدوم و سامره و مردم يهودا باز خواهم گرداند.

⁵⁴شرمساری و مجازات سنگين تو باعث تسلی آنها خواهد شد، چون از مجازات آنها شديدتر خواهد بود.

⁵⁵آری، خواهرانت سدوم و سامره و دخترانشان يعنی آباديهای اطرافشان، و خود تو نيز با دخترانت بار ديگر بحالت نخستين خود برخواهيد گشت.

⁵⁶در آن روزها با تكبر و غرور سدوم را مسخره می‌كردی،

⁵⁷اما حال كه شرارتت برای همه عيان و آشكار گشته، خودت نيز مورد تمسخر و ملامت ادوم و تمام همسايگانش و همه فلسطينی‌ها قرار گرفته‌ای.

⁵⁸بنابراين، به سزای شرارتها واعمال زشت خود خواهی رسيد.

⁵⁹«از آنجا كه سوگند و وفاداری‌ات را فراموش كردی و عهد مرا شكستی، من نيز تو را مجازات خواهم نمود.

⁶⁰اما من عهدی را كه در دوران جوانی‌ات با تو بستم، بياد خواهم آورد و اينبار عهدی جاودان با تو خواهم بست،

⁶¹و تو با شرمساری، اعمال زشتت را بياد خواهی آورد؛ و هنگامی كه خواهران بزرگ و كوچكت يعنی سامره و سدوم را باز آورم و ايشان را دختران تو بگردانم تا بر ايشان حكمرانی كنی، از لطف و بزرگواری من خجل و شرمگين خواهی شد، چون خودت می‌دانی كه شايسته اين لطف نبوده‌ای، زيرا عهد مرا شكسته‌ای.

⁶²من بار ديگر عهد خود را با تو برقرار خواهم ساخت تا بدانی كه من خداوند هستم.

⁶³من گناهانت را خواهم آمرزيد و تو با بياد آوردن آنها، از خجالت و شرمساری، ديگر دهان خود را نيز نخواهی گشود.»