Read Persian Farsi حزقيال‌ نبی‌ 21 Bible Online

حزقيال‌ نبی‌ 21 - Persian Farsi bible

حزقيال‌ نبی‌ 21

¹خداوند به من فرمود: «ای انسان خاكی، رو بسوی اورشليم نموده، كلام مرا بضد مملكت اسرائيل و خانه خدا اعلام نما!

³بگو كه خداوند چنين می‌فرمايد: «ای اسرائيل، من عليه تو هستم. من شمشير خود را از غلاف بيرون كشيده، ساكنانت را خوب و بد، به يكسان نابود خواهم نمود.

⁴شمشير من در سراسر مملكت، از جنوب تا شمال، همه مردم را از بين خواهد برد.

⁵آنگاه همه خواهند دانست كه من، خداوند، شمشير خود را بدست گرفته‌ام و تا زمانی كه مقصود خود را عملی نسازم، آن را غلاف نخواهم نمود.

⁶«ای انسان خاكی، در نظر مردم آه و ناله كن! با غم و اندوهی جانكاه آه بكش!

⁷اگر از تو بپرسند كه چرا آه می‌كشی، بگو كه آه و ناله‌ات، بسبب خبر هولناكی است كه خداوند داده است. با شنيدن اين خبر، بند دلها پاره خواهد شد و هول و هراس بر همه مستولی خواهد گشت؛ دستها سست و زانوها لرزان خواهد گرديد. بگو كه روز هلاكت و سياهی ايشان نزديک است و داوری‌های من واقع خواهد شد.»

⁸خداوند فرمود:

⁹«ای انسان خاكی، نبوت كن! به مردم بگو كه شمشيری تيز و آماده می‌شود تا مردم را بكشد! شادمانی از بين خواهد رفت، زيرا قوم من احكام مرا خوار شمرده است.

¹¹بلی، شمشير را صيقل می‌دهند تا بتوان از آن استفاده كرد. اين شمشير تيز و صيقلی شده را به دست قاتل می‌سپارند.

¹²ای انسان خاكی، زارزار گريه كن و بر سر خود بزن، چون آن شمشير آماده شده تا قوم من اسرائيل و تمام بزرگانش را هلاک سازد.

¹³من قوم خود را امتحان می‌كنم؛ و اگر توبه نكنند، همۀ اين بلايا را بر سرشان خواهم آورد.

¹⁴«ای انسان خاكی، نبوت كن؛ پيغام مرا اعلام نما؛ محكم دست بزن! شمشير را بردار و با تهديد، دو سه بار بالای سرت حركت بده تا نشان دهی كه چه كشتار بزرگی در انتظار اين قوم است!

¹⁵بگذار دلهايشان از ترس فرو ريزد. چون بر هر دروازه‌ای برق شمشير ديده می‌شود. بلی، شمشير همچون برق آسمان می‌درخشد و برای كشتن، تيز شده است!

¹⁶ای شمشير، از راست بزن! از چپ بزن! هر جا می‌خواهی برو! هر چه می‌خواهی بكن!

¹⁷بلی، من با غضب، دستهای خود را بهم خواهم زد و شما را مجازات خواهم نمود. آنگاه خشمم فرو خواهد نشست!»

¹⁸سپس خداوند فرمود:

¹⁹«ای انسان خاكی، نقشه‌ای بكش و بر روی آن دو راه رسم كن، يكی بسوی اورشليم در يهودا، و ديگری بسوی ربه كه شهر عمونيان است. پادشاه بابل شمشير بدست از آن راهها خواهد آمد. علامتی نيز بر سر اين دو راهی كه از بابل آغاز می‌شود، نصب كن.

²¹زيرا بزودی پادشاه بابل بر سر دو راهی خواهد ايستاد. او برای آنكه بداند به اورشليم حمله كند يا به ربه، فال خواهد گرفت و با تيرهای تركش خود، قرعه خواهد انداخت و برای بتها قربانی كرده، با جگر قربانی‌ها فال خواهد گرفت تا ببيند به كدام راه بايد برود.

²²تيرها به او نشان می‌دهد كه بايد بسوی اورشليم برود! پس او و سپاهيانش با غريو جنگ، برای كشتار براه می‌افتند. ايشان در برابر دروازه‌ها، منجنيقها برپا كرده و برای تصرف شهر، سنگرها و برجها خواهند ساخت.

²³اهالی اورشليم نمی‌توانند اين را باور كنند، چون با بابل پيمان اتحاد بسته‌اند! اما پادشاه بابل فقط به اين می‌انديشد كه مردم اورشليم طغيان كرده‌اند. پس او خواهد آمد و ايشان را شكست خواهد داد.»

²⁴خداوند فرمود: «تقصيرات شما آشكار است و خطايا و گناهانتان در همه كارها و رفتارتان، به چشم می‌خورد. حال، وقت مجازات شما رسيده و به تبعيد خواهيد رفت.

²⁵«و تو ای پادشاه اسرائيل[۷] ، روز مجازات نهايی تو نيز فرا رسيده است.

²⁶عمامه و تاج را از سرت بردار. از اين پس، ديگر چيزی به ترتيب سابق باقی نخواهد ماند؛ فقرا سربلند خواهند شد و ثروتمندان پست و سرافكنده!

²⁷من اين سلسله سلطنتی را ساقط، ساقط، ساقط خواهم نمود و ديگر سر بلند نخواهد كرد تا زمانی كه وارث حقيقی آن ظاهر شود. آنگاه همه چيز را به وی خواهم بخشيد.

²⁸«ای انسان خاكی، درباره عمونی‌ها نيز نبوت نما، زيرا كه قوم مرا به هنگام سختی تمسخر كردند. به ايشان چنين بگو: «شمشير من عليه شما نيز از غلاف بيرون كشيده شده است! شمشير من تيز و صيقلی شده و مثل برق آسمان می‌درخشد.

²⁹فالگيران و جادوگران و انبيای دروغين، به دروغ به شما وعده رهايی از دست پادشاه بابل را داده‌اند. شما گناهكاريد و همراه شروران ديگر هلاک خواهيد شد. روز داوری و مجازات نهايی شما فرا رسيده و شمشير بر گردن شما فرو خواهد آمد!

³⁰آيا پيش از مجازات شما، شمشير خود را غلاف كنم؟ نه! من شما را در زادگاهتان مجازات خواهم نمود.

³¹آتش خشم خود را بر شما فرو خواهم ريخت و بر آن خواهم دميد تا مشتعل‌تر گردد. شما را بدست مردمانی وحشی و بی‌رحم كه در ويران كردن ماهرند، تسليم خواهم نمود.

³²شما برای آتش، هيزم خواهيد شد و خونتان در سرزمين خودتان خواهد ريخت و ديگر كسی شما را بياد نخواهد آورد، زيرا من كه خداوند هستم، اين را گفته‌ام.»