Read Persian Farsi دانيال‌ 3 Bible Online

دانيال‌ 3 - Persian Farsi bible

دانيال‌ 3

¹نبوكدنصر مجسمه‌ای از طلا به بلندی سی متر و پهنای سه متر ساخت و آن را در دشت «دورا» در سرزمين بابل برپا نمود.

²سپس به تمام اميران، حاكمان، واليان، قاضيان، خزانه‌داران، مشاوران، وكيلان و ساير مقامات مملكت پيغام فرستاد كه برای تبرک نمودن مجسمه‌اش بيايند. وقتی همه آمدند و در برابر آن مجسمه ايستادند،

⁴جارچی دربار با صدای بلند اعلام كرد: «ای مردمی كه از نژادها، قومها و زبانهای گوناگون جمع شده‌ايد، فرمان پادشاه را بشنويد:

⁵وقتی صدای آلات موسيقی را شنيديد همه بايد به خاک بيفتيد و مجسمۀ طلا را كه نبوكدنصر پادشاه برپا كرده، سجده كنيد.

⁶هر كه از اين فرمان سرپيچی نمايد، بی‌درنگ به داخل كورۀ آتش انداخته خواهد شد.»

⁷پس وقتی آلات موسيقی نواخته شدند، همۀ مردم، از هر قوم و نژاد و زبان كه بودند به خاک افتادند و مجسمه را سجده كردند.

⁸ولی عده‌ای از بابليان نزد پادشاه رفتند و عليه يهوديان، زبان به اعتراض گشوده، گفتند: «پادشاه تا به ابد زنده بماند!

¹⁰فرمانی از پادشاه صادر شد كه وقتی صدای آلات موسيقی شنيده شود، همه بايد به خاک بيفتند و مجسمۀ طلا را بپرستند،

¹¹و اگر كسی اين كار را نكند، به داخل كورۀ آتش انداخته شود.

¹²چند يهودی به نامهای شدرک، ميشک و عبدنغو، يعنی همان كسانی كه بر ادارۀ مملكتی بابل گماشته‌ايد، از دستور پادشاه سرپيچی می‌كنند و حاضر نيستند خدايان شما را بپرستند و مجسمۀ طلا را كه برپا نموده‌ايد، سجده كنند.»

¹³نبوكدنصر بسيار غضبناک شد و دستور داد شدرک، ميشک و عبدنغو را بحضورش بياورند. وقتی آنها را آوردند

¹⁴پادشاه از ايشان پرسيد: «ای شدرک، ميشک و عبدنغو آيا حقيقت دارد كه نه خدايان مرا می‌پرستيد و نه مجسمۀ طلا را كه برپا نموده‌ام؟

¹⁵حال خود را آماده كنيد تا وقتی صدای آلات موسيقی را می‌شنويد به خاک بيفتيد و مجسمه را سجده كنيد. اگر اين كار را نكنيد بی‌درنگ به داخل كورۀ آتش انداخته خواهيد شد؛ آنوقت ببينم كدام خدايی می‌تواند شما را از دست من برهاند.»

¹⁶شدرک، ميشک و عبدنغو جواب دادند: «ای نبوكدنصر، ما را باكی نيست كه چه بر سرمان خواهد آمد.

¹⁷اگر به داخل كورۀ آتش انداخته شويم، خدای ما كه او را می‌پرستيم قادر است ما را نجات دهد. پس ای پادشاه، او ما را از دست تو خواهد رهانيد.

¹⁸ولی حتی اگر نرهاند، بدان كه خدايان و مجسمۀ طلای تو را سجده نخواهيم كرد.»

¹⁹نبوكدنصر بشدت بر شدرک، ميشک و عبدنغو غضبناک شد و دستور داد آتش كوره را هفت برابر بيشتر كنند

²⁰و چند نفر از قويترين سربازان خود را احضار كرد تا شدرک، ميشک و عبدنغو را ببندند و در آتش بيندازند.

²¹پس آنها را محكم بستند و به داخل كوره انداختند.

²²آتش كوره كه به دستور پادشاه زياد شده بود آنچنان شديد بود كه سربازان مأمور اجرای حكم پادشاه را كشت!

²³به اين ترتيب، شدرک و ميشک و عبدنغو دست و پا بسته در ميان شعله‌های سوزان افتادند.

²⁴ناگهان نبوكدنصر حيرت‌زده از جا برخاست و از مشاوران خود پرسيد: «مگر ما سه نفر را در آتش نينداختيم؟» گفتند: «بلی، ای پادشاه، چنين است.»

²⁵نبوكدنصر گفت: «ولی من چهار نفر را در آتش می‌بينم! دست و پای آنها باز است و در ميان شعله‌های آتش قدم می‌زنند و هيچ آسيبی به آنها نمی‌رسد! چهارمی شبيه خدايان است!»

²⁶آنگاه نبوكدنصر به دهانۀ كورۀ آتش نزديک شد و فرياد زد: «ای شدرک، ميشک، عبدنغو! ای خدمتگزاران خدای متعال، بيرون بياييد!» پس ايشان از ميان آتش بيرون آمدند.

²⁷سپس اميران، حاكمان، واليان و مشاوران پادشاه دور ايشان جمع شدند و ديدند آتش به بدن آنها آسيبی نرسانيده، مويی از سرشان سوخته نشده، اثری از سوختگی روی لباسشان نيست و حتی بوی دود نيز نمی‌دهند!

²⁸آنگاه نبوكدنصر گفت: «ستايش بر خدای شدرک، ميشک و عبدنغو كه فرشتۀ خود را فرستاد تا خدمتگزاران خود را كه به او توكل كرده بودند نجات دهد. آنها فرمان پادشاه را اطاعت نكردند و حاضر شدند بميرند، ولی خدايی را جز خدای خود پرستش و بندگی نكنند.

²⁹«پس فرمان من اين است: از هر نژاد و قوم و زبان، هركس بضد خدای شدرک و ميشک و عبدنغو سخنی بگويد، تكه‌تكه خواهد شد و خانه‌اش خراب خواهد گرديد؛ زيرا هيچ خدايی مانند خدای ايشان نمی‌تواند اينچنين بندگانش را نجات بخشد.»

³⁰پادشاه به شدرک و ميشک و عبدنغو مقام والاتری در سرزمين بابل داد.