Read Persian Farsi اعداد 16 Bible Online

اعداد 16 - Persian Farsi bible

اعداد 16

¹يک روز قورح پسر يصهار نوهٔ قهات از قبيلهٔ لاوی، با داتان و ابيرام پسران الياب و اون پسر فالت كه هر سه از قبيلۀ رئوبين بودند با هم توطئه كردند كه عليه موسی شورش كنند. دويست و پنجاه نفر از سران معروف اسرائيل كه توسط مردم انتخاب شده بودند در اين توطئه شركت داشتند.

³ايشان نزد موسی و هارون رفته گفتند: «شما از حد خود تجاوز می‌كنيد! شما از هيچكدام از ما بهتر نيستيد. همۀ قوم اسرائيل مقدسند و خداوند با همگی ما می‌باشد؛ پس چه حقی داريد خود را در رأس قوم خداوند قرار دهيد؟»

⁴موسی وقتی سخنان ايشان را شنيد به خاک افتاد.

⁵سپس به قورح و آنانی كه با او بودند گفت: «فردا صبح خداوند به شما نشان خواهد داد چه كسی به او تعلق دارد و مقدس است و خداوند چه كسی را بعنوان كاهن خود انتخاب كرده است.

⁶ای قورح، تو و تمام كسانی كه با تو هستند فردا صبح، آتش‌دانها گرفته، آتش در آنها بگذاريد و در حضور خداوند بخور در آنها بريزيد. آنوقت خواهيم ديد خداوند چه كسی را انتخاب كرده است. ای پسران لاوی، اين شما هستيد كه از حد خود تجاوز می‌كنيد!»

⁷

⁸موسی به قورح و آنانی كه با او بودند گفت: «ای لاويها گوش دهيد. آيا به نظر شما اين امر كوچكی است كه خدای اسرائيل شما را از ميان تمام قوم اسرائيل برگزيده است تا در خيمهٔ مقدس خداوند كار كنيد و به او نزديک باشيد و برای خدمت به قوم در حضور آنها بايستيد؟

⁹

¹⁰آيا اين وظيفه را كه خداوند فقط به شما لاويها داده است ناچيز می‌دانيد كه اكنون خواهان مقام كاهنی هم هستيد؟

¹¹با اين كار در واقع برضد خداوند قيام كرده‌ايد. مگر هارون چه كرده است كه از او شكايت می‌كنيد؟»

¹²بعد موسی بدنبال داتان و ابيرام پسران الياب فرستاد، ولی آنها نيامدند

¹³و در جواب گفتند: «مگر اين امر كوچكی است كه تو ما را از سرزمين حاصلخيز مصر بيرون آوردی تا در اين بيابان بی‌آب و علف از بين ببری و حالا هم خيال داری بر ما حكومت كنی؟

¹⁴از اين گذشته، هنوز كه ما را به سرزمين حاصلخيزی كه وعده داده بودی نرسانيده‌ای و مزرعه و تاكستانی به ما نداده‌ای. چه كسی را می‌خواهی فريب دهی؟ ما نمی‌خواهيم بياييم.»

¹⁵پس موسی بسيار خشمناک شده، به خداوند گفت: «قربانی‌های ايشان را قبول نكن! من حتی الاغی هم از ايشان نگرفته‌ام و زيانی به يكی از آنها نرسانيده‌ام.»

¹⁶موسی به قورح گفت: «تو و تمامی يارانت فردا صبح به حضور خداوند بياييد، هارون نيز اينجا خواهد بود.

¹⁷فراموش نكنيد آتش‌دانها را با خودتان آورده، بخور بر آنها بگذاريد. هركس يک آتش‌دان، يعنی جمعاً دويست و پنجاه آتش‌دان با خودتان بياوريد. هارون هم با آتش‌دان خود در اينجا حاضر خواهد شد.»

¹⁸آنها همين كار را كردند. همگی آتش‌دانهای خود را آورده، روشن كردند و بخور بر آنها گذاشتند و با موسی و هارون كنار در ورودی خيمۀ عبادت ايستادند.

¹⁹در اين بين، قورح تمامی قوم اسرائيل را عليه موسی و هارون تحريک كرده بود و همگی آنها نزد در خيمه عبادت جمع شده بودند. حضور پرجلال خداوند بر تمام قوم اسرائيل نمايان شد.

²⁰خداوند به موسی و هارون فرمود:

²¹«از كنار اين قوم دور شويد تا فوراً آنها را هلاک كنم.»

²²ولی موسی و هارون رو به خاک نهاده، عرض كردند: «ای خدايی كه خدای تمام افراد بشر هستی، آيا بخاطر گناه يک نفر، نسبت به تمامی قوم خشمگين می‌شوی؟»

²³خداوند به موسی فرمود: «پس به بنی‌اسرائيل بگو كه از كنار خيمه‌های قورح و داتان و ابيرام دور شوند.»

²⁴

²⁵پس موسی در حاليكه رهبران اسرائيل او را همراهی می‌كردند بسوی خيمه‌های داتان و ابيرام شتافت.

²⁶او به قوم اسرائيل گفت: «از اطراف خيمه‌های اين مردان بدكار دور شويد و به چيزی كه مال آنهاست دست نزنيد مبادا شريک گناهان ايشان شده، با ايشان هلاک شويد.»

²⁷پس قوم اسرائيل از اطراف خيمه‌های قورح و داتان و ابيرام دور شدند. داتان و ابيرام با زنان و پسران و اطفال خود از خيمه‌هايشان بيرون آمده، دم در ايستادند.

²⁸موسی گفت: «حال خواهيد دانست كه خداوند مرا فرستاده است تا تمامی اين كارها را انجام بدهم و اينكه به ارادۀ خودم كاری نكرده‌ام.

²⁹اگر اين مردان به مرگ طبيعی يا در اثر تصادف يا بيماری بميرند، پس خداوند مرا نفرستاده است.

³⁰اما اگر خداوند معجزه‌ای نموده، زمين باز شود و ايشان را با هر چه كه دارند ببلعد و زنده بگور شوند، آنوقت بدانيد كه اين مردان به خداوند اهانت كرده‌اند.»

³¹بمحض اينكه سخنان موسی تمام شد، ناگهان زمين زيرپای قورح و داتان و ابيرام دهان گشود

³²و آنها را با خانواده‌ها و همدستانی كه با آنها ايستاده بودند، همراه با دار و ندارشان، فرو برد.

³³پس به اين ترتيب، زمين بر ايشان بهم آمد و ايشان زنده بگور شدند و از بين رفتند.

³⁴اسرائيلی‌هايی كه نزديک آنها ايستاده بودند از فرياد آنها پا به فرار گذاشتند، چون ترسيدند زمين، ايشان را هم به كام خود فرو برد.

³⁵سپس آتشی از جانب خداوند فرود آمد و آن دويست و پنجاه نفری را كه بخور تقديم می‌كردند، سوزانيد.

³⁶خداوند به موسی فرمود: «به العازار پسر هارون كاهن بگو كه آن آتش دانها را از داخل آتش بيرون آورد، چون آنها وقف خداوند شده، مقدس می‌باشند. او بايد خاكستر آتش دانهای اين مردانی را كه به قيمت جان خود گناه كردند دور بريزد. بعد آتش‌دانها را درهم كوبيده، از آن ورقه‌ای برای پوشش قربانگاه درست كند، زيرا اين آتش‌دانها مقدسند. اين پوشش قربانگاه برای قوم اسرائيل، خاطرۀ عبرت‌انگيزی خواهد بود.»

³⁷

³⁸

³⁹پس العازار كاهن، آن آتش دانهای مفرغی را گرفته، در هم كوبيد و از آن ورقه‌ای فلزی برای پوشش قربانگاه ساخت،

⁴⁰تا برای قوم اسرائيل عبرتی باشد كه هيچكس، غير از نسل هارون، جرأت نكند در حضور خداوند بخور بسوزاند، مبادا همان بلايی بر سرش آيد كه بر سر قورح و طرفدارانش آمد. بدين ترتيب دستورات خداوند به موسی، عملی گرديد.

⁴¹اما فردای همان روز، بنی‌اسرائيل دوباره عليه موسی و هارون زبان به شكايت گشودند و گفتند: «شما قوم خداوند را كشته‌ايد!»

⁴²ولی وقتی آنها دور موسی و هارون را گرفته بودند ناگهان ابر، خيمه عبادت را پوشاند و حضور پرجلال خداوند نمايان شد.

⁴³موسی و هارون آمدند و كنار در خيمۀ عبادت ايستادند و خداوند به موسی فرمود:

⁴⁴

⁴⁵«از كنار اين قوم دور شويد تا فوراً آنها را نابود كنم.» ولی موسی و هارون در حضور خداوند به خاک افتادند.

⁴⁶موسی به هارون گفت: «آتش‌دان خود را برداشته، آتش از روی قربانگاه در آن بگذار و بخور بر آن بريز و فوراً به ميان قوم ببر و برای ايشان كفاره كن تا گناهانشان آمرزيده شود، زيرا غضب خداوند بر ايشان افروخته و بلا شروع شده است.»

⁴⁷هارون مطابق دستور موسی عمل كرد و به ميان قوم شتافت، زيرا بلا شروع شده بود، پس بخور بر آتش نهاد و برای ايشان كفاره نمود.

⁴⁸او بين زندگان و مردگان ايستاد و بلا متوقف شد.

⁴⁹با اينحال، علاوه بر آنانی كه روز پيش با قورح به هلاكت رسيده بودند چهارده هزار و هفتصد نفر ديگر هم مردند.

⁵⁰هارون نزد موسی به در خيمۀ عبادت بازگشت و بدين ترتيب بلا رفع شد.