Read Persian Farsi اعداد 35 Bible Online

اعداد 35 - Persian Farsi bible

اعداد 35

¹زمانی كه اسرائيل در دشت موآب، كنار رود اردن و در مقابل اريحا اردو زده بودند، خداوند به موسی فرمود:

²«به قوم اسرائيل دستور بده كه از ملک خود، شهرهايی با چراگاه‌های اطرافشان به لاوی‌ها بدهند.

³شهرها برای سكونت خودشان است و چراگاه‌های اطراف آنها برای گله‌های گوسفند و گاو و ساير حيوانات ايشان.

⁴چراگاه‌های اطراف هر شهر، از ديوار شهر تا فاصله پانصد متر به هر طرف امتداد داشته باشد.

⁵بدين ترتيب محوطه‌ای مربع شكل بوجود می‌آيد كه هر ضلع آن هزار متر خواهد بود و شهر در وسط آن قرار خواهد گرفت.

⁶«چهل و هشت شهر با چراگاه‌های اطرافشان به لاوی‌ها داده شود. از اين چهل و هشت شهر، شش شهر بعنوان پناهگاه باشد تا اگر كسی تصادفاً مرتكب قتل شود بتواند به آنجا فرار كند و در امان باشد.

⁸قبيله‌های بزرگتر كه شهرهای بيشتری دارند، شهرهای بيشتری به لاوی‌ها بدهند و قبيله‌های كوچكتر شهرهای كمتر.»

⁹خداوند به موسی فرمود: «به قوم اسرائيل بگو، هنگامی كه به سرزمين موعود می‌رسند،

¹¹شهرهای پناهگاه تعيين كنند تا هركس كه تصادفاً شخصی را كشته باشد بتواند به آنجا فرار كند.

¹²اين شهرها مكانی خواهند بود كه قاتل در برابر انتقام جويی بستگان مقتول در آنها ايمن خواهد بود، زيرا قاتل تا زمانی كه جرمش در يک دادرسی عادلانه ثابت نگردد، نبايد كشته شود.

¹³سه شهر از اين شش شهر پناهگاه، بايد در سرزمين كنعان باشد و سه شهر ديگر در سمت شرقی رود اردن.

¹⁵اين شهرها نه فقط برای قوم اسرائيل، بلكه برای غريبان و مسافران نيز پناهگاه خواهند بود.

¹⁶«اگر كسی با استفاده از يک تكه آهن يا سنگ يا چوب، شخصی را بكشد، قاتل است و بايد كشته شود.

¹⁹مدعی خون مقتول وقتی قاتل را ببيند خودش او را بكشد.

²⁰اگر شخصی از روی كينه با پرتاب چيزی بطرف كسی يا با هل دادن او، وی را بكشد،

²¹يا از روی دشمنی مشتی به او بزند كه او بميرد، آن شخص قاتل است و قاتل بايد كشته شود. مدعی خون مقتول وقتی قاتل را ببيند خودش او را بكشد.

²²«ولی اگر قتل تصادفی باشد، مثلاً شخصی چيزی را بطور غيرعمد پرتاب كند يا كسی را هل دهد و باعث مرگ او شود و يا قطعه سنگی را بدون قصد پرتاب كند و آن سنگ به كسی اصابت كند و او را بكشد در حاليكه پرتاب كننده، دشمنی با وی نداشته است،

²⁴در اينجا قوم بايد در مورد اينكه آيا قتل تصادفی بوده يا نه، و اينكه قاتل را بايد بدست مدعی خون مقتول بسپارند يا نه، قضاوت كنند.

²⁵اگر به اين نتيجه برسند كه قتل تصادفی بوده، آنوقت قوم اسرائيل متهم را از دست مدعی برهانند و به او اجازه بدهند كه در شهر پناهگاه، ساكن شود. او بايد تا هنگام مرگ كاهن اعظم، در آن شهر بماند.

²⁶«اگر متهم، شهرِ پناهگاه را ترک كند،

²⁷و مدعی خون مقتول، وی را خارج از شهر پيدا كرده، او را بكشد، عمل او قتل محسوب نمی‌شود،

²⁸چون آن شخص می‌بايستی تا هنگام مرگ كاهن اعظم در شهر پناهگاه می‌ماند و بعد از آن به ملک و خانهٔ خود باز می‌گشت.

²⁹اينها برای تمامی قوم اسرائيل نسل اندر نسل قوانينی دايمی می‌باشند.

³⁰«هر كس شخصی را بكشد، به موجب شهادت چند شاهد، قاتل شناخته می‌شود و بايد كشته شود. هيچكس صرفاً به شهادت يک نفر نبايد كشته شود.

³¹هر وقت كسی قاتل شناخته شد بايد كشته شود و خونبهايی برای رهايی او پذيرفته نشود.

³²از پناهنده‌ای كه در شهر پناهگاه سكونت دارد پولی برای اينكه به او اجازه داده شود قبل از مرگ كاهن اعظم به ملک و خانۀ خويش بازگردد گرفته نشود.

³³اگر اين قوانين را مراعات كنيد سرزمين شما آلوده نخواهد شد، زيرا قتل موجب آلودگی زمين می‌شود. هيچ كفاره‌ای برای قتل بجز كشتن قاتل پذيرفته نمی‌شود.

³⁴سرزمينی را كه در آن ساكن خواهيد شد نجس نسازيد، زيرا من كه خداوند هستم در آنجا ساكن می‌باشم.»