Read Persian Farsi سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء متی 13 Bible Online

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء متی 13 - Persian Farsi bible

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء متی 13

¹در همان روز، عيسی از خانه خارج شد و به كنار دريا رفت.

²چيزی نگذشت كه عدۀ زيادی دور او جمع شدند. او نيز سوار قايق شد و در حاليكه همه در ساحل ايستاده بودند، به تعليم ايشان پرداخت. در حين تعليم، حكايت‌های بسياری برای ايشان تعريف كرد، كه يكی از آنها اين چنين بود: «كشاورزی در مزرعه‌اش تخم می‌كاشت.

⁴همين طور كه تخمها را به اطراف می‌پاشيد، بعضی در گذرگاه كشتزار افتاد. پرنده‌ها آمدند و آنها را خوردند.

⁵بعضی روی خاكی افتاد كه زيرش سنگ بود. تخمها روی آن خاک كم‌عمق، خيلی زود سبز شدند.

⁶ولی وقتی خورشيد سوزان بر آنها تابيد، همه سوختند و از بين رفتند، چون ريشۀ عميقی نداشتند.

⁷بعضی از تخمها لابلای خارها افتاد. خارها و تخمها با هم رشد كردند و ساقه‌های جوان گياه زير فشار خارها خفه شد.

⁸ولی مقداری از اين تخمها روی خاک خوب افتاد، و از هر تخم، سی و شصت و حتی صد تخم ديگر بدست آمد.

⁹اگر گوش شنوا داريد، خوب گوش دهيد!»

¹⁰در اين موقع شاگردان، نزد او آمدند و از او پرسيدند: «چرا هميشه حكايت‌هايی تعريف می‌كنيد كه دركشان مشكل است؟»

¹¹عيسی به ايشان فرمود: «قدرت درک اسرار ملكوت خدا فقط به شما عطا شده، و به ديگران چنين دركی بخشيده نشده است.»

¹²سپس به ايشان گفت: «به كسی كه دارد، باز هم داده می‌شود، تا آنچه دارد زياد شود. ولی از كسی كه چيزی ندارد، آن مقدار كمی هم كه دارد گرفته می‌شود. به همين دليل است كه من اين حكايتها را می‌گويم تا مردم بشنوند و ببينند ولی نفهمند.

¹³

¹⁴در كتاب اشعيای نبی دربارۀ اين مردم پيشگويی شده كه: ايشان می‌شنوند ولی نمی‌فهمند، نگاه می‌كنند ولی نمی‌بينند.

¹⁵زيرا فكر ايشان از كار افتاده، گوشهايشان سنگين شده، و چشمانشان بسته شده است. وگرنه می‌ديدند و می‌شنيدند و می‌فهميدند، و بسوی خدا باز می‌گشتند تا خدا آنان را شفا بخشد.

¹⁶«اما خوشابحال شما كه چشمانتان می‌بينند و گوشهايتان می‌شنوند.

¹⁷بسياری از پيغمبران و مردان خدا آرزو داشتند چيزی را كه شما می‌بينيد، ببينند، و آنچه را كه می‌شنويد، بشنوند، ولی نتوانستند.

¹⁸«اكنون معنی حكايت كشاورز را برای شما بيان می‌كنم:

¹⁹گذرگاه كشتزار كه تخمها بر آن افتاد، دل سخت كسی را نشان می‌دهد كه گر چه مژدۀ ملكوت خداوند را می‌شنود، ولی آن را درک نمی‌كند. در همان حال، شيطان سر می‌رسد و تخمها را از قلب او می‌ربايد.

²⁰«خاكی كه زيرش سنگ بود، دل كسی را نشان می‌دهد كه تا پيغام خدا را می‌شنود فوراً با شادی آن را قبول می‌كند،

²¹ولی چون آن را عميقاً درک نكرده است، در دل او ريشه‌ای نمی‌دواند و به محض اينكه آزار و اذيتی بخاطر ايمانش می‌بيند، شور و حرارت خود را از دست می‌دهد و از ايمان برمی‌گردد.

²²زمينی كه از خارها پوشيده شده بود، حالت كسی را نشان می‌دهد كه پيغام را می‌شنود ولی نگرانيهای زندگی و عشق به پول، كلام خدا را در او خفه می‌كنند، و او نمی‌تواند خدمت مؤثری برای خدا انجام دهد.

²³و اما زمين خوب قلب كسی را نشان می‌دهد كه به پيغام خدا گوش می‌دهد و آن را می‌فهمد و به ديگران نيز می‌رساند و سی، شصت و حتی صد نفر به آن ايمان می‌آورند.»

²⁴عيسی مَثَل ديگری به اين شرح برای ايشان آورد: «آنچه در ملكوت خداوند روی می‌دهد، مانند ماجرای آن شخصی است كه در مزرعۀ خود تخم خوب كاشته بود.

²⁵يک شب وقتی او خوابيده بود، دشمن او آمد و لابلای تخم گندم، علف هرز كاشت و رفت.

²⁶وقتی گندم رشد كرد و خوشه داد، علف هرز هم با آن بالا آمد.

²⁷«كارگران او آمدند و به او خبر دادند كه: آقا، اين مزرعه كه شما تخم خوب در آن كاشتيد، پر از علف هرز شده است.

²⁸«او جواب داد: اين كار دشمن است. گفتند: می‌خواهيد برويم علف‌های هرز را از خاک بيرون بكشيم؟

²⁹«جواب داد: نه! اين كار را نكنيد. ممكن است هنگام درآوردن آنها، گندمها نيز از ريشه در بيايند.

³⁰بگذاريد تا وقت درو، هر دو با هم رشد كنند، آنگاه به دروگرها خواهم گفت علف هرز را دسته كنند و بسوزانند و گندم را در انبار ذخيره نمايند.»

³¹عيسی باز مَثَل ديگری برای ايشان آورد: «ملكوت خدا مانند دانۀ ريز خردل است كه در مزرعه‌ای كاشته شده باشد. دانۀ خردل كوچكترين دانه‌هاست؛ باوجود اين، وقتی رشد می‌كند از تمام بوته‌های ديگر بزرگتر شده، به اندازۀ يک درخت می‌شود، بطوری كه پرنده‌ها می‌آيند و در لابلای شاخه‌هايش لانه می‌كنند.»

³²

³³اين مَثَل را نيز گفت: «می‌توان آنچه را كه در ملكوت خداوند روی می‌دهد، به زنی تشبيه كرد كه نان می‌پزد. او يک پيمانه آرد برمی‌دارد و با خميرمايه مخلوط می‌كند تا خمير وَر بيايد.»

³⁴عيسی برای بيان مقصود خود هميشه از اين نوع امثال و حكايات استفاده می‌كرد؛ و اين چيزی بود كه انبياء نيز پيشگويی كرده بودند. پس هرگاه برای مردم سخن می‌گفت، مَثَلی نيز می‌آورد. زيرا در كتاب آسمانی پيشگويی شده بود كه «من با مَثَل و حكايت سخن خواهم گفت و اسراری را بيان خواهم نمود كه از زمان آفرينش دنيا تا حال پوشيده مانده است.»

³⁵

³⁶پس از آن، عيسی از نزد جماعت به خانه رفت. آنگاه شاگردانش از او تقاضا كردند كه معنی حكايت گندم و علف هرز را برای ايشان بيان كند.

³⁷عيسی فرمود: «بسيار خوب. من همان كسی هستم كه تخم خوب در مزرعه می‌كارد.

³⁸مزرعه نيز اين دنياست و تخمهای خوب آنانی هستند كه پيرو ملكوت خداوند می‌باشند، و علفهای هرز پيروان شيطانند.

³⁹دشمنی كه علفهای هرز را لابلای گندمها كاشت، شيطان است. فصل درو، آخر زمان است، و دروگرها، فرشتگان می‌باشند.

⁴⁰«همانطور كه در اين حكايت، علفهای هرز را دسته كردند و سوزاندند، در آخر زمان نيز همينطور خواهد شد.

⁴¹من فرشتگان خود را خواهم فرستاد تا هر چيزی را كه باعث لغزش می‌شود و هر انسان بدكاری را از ملكوت خداوند جدا كنند،

⁴²و آنها را در كورۀ آتش بريزند و بسوزانند، جايی كه گريه و فشار دندان بر دندان است.

⁴³در آن زمان، انسانهای نيک در ملكوت پدرم خدا، همچون خورشيد خواهند درخشيد. اگر گوش شنوا داريد، خوب گوش دهيد.»

⁴⁴«ملكوت آسمان مانند گنجی است كه مردی در يک مزرعه پيدا كرد و دوباره آن را زير خاک پنهان نمود و از ذوق آن، رفت و هر چه داشت فروخت تا پول كافی بدست آوَرَد و آن مزرعه را بخرد و صاحب آن گنج شود.»

⁴⁵«ملكوت آسمان را می‌توان به گونه‌ای ديگر نيز توصيف كرد. يک تاجر مرواريد، در جستجوی مرواريدهای مرغوب بود.

⁴⁶سرانجام وقتی به مرواريد با ارزشی دست يافت، رفت و هر چه داشت فروخت تا آن را بخرد.»

⁴⁷«باز می‌توان ملكوت آسمان را اينچنين توصيف كرد. ماهيگيران تور ماهيگيری را داخل آب می‌اندازند و انواع گوناگون ماهی در تورشان جمع می‌شود. سپس آن را به ساحل می‌كشند و ماهيهای خوب را از بد جدا می‌كنند و خوبها را در ظرف می‌ريزند و بدها را دور می‌اندازند.

⁴⁸

⁴⁹در آخر دنيا نيز همينطور خواهد شد. فرشتگان آمده، انسانهای خوب را از بد جدا خواهند كرد؛

⁵⁰انسانهای بد را داخل آتش خواهند افكند كه در آنجا گريه خواهد بود و فشار دندانها بر هم.

⁵¹درک می‌كنيد چه می‌گويم؟» شاگردانش جواب دادند: «بلی.»

⁵²آنگاه عيسی ادامه داد: «كسانی كه در شريعت موسی استادند و حال شاگرد من شده‌اند، از دو گنج كهنه و نو برخوردارند. گنج كهنه، تورات است و گنج نو، انجيل.»

⁵³پس از بيان اين حكايات، عيسی به شهر ناصره بازگشت و در عبادتگاه‌ها به تعليم مردم پرداخت. مردم از اين همه حكمت و معجزه‌ای كه از او می‌ديدند در حيرت افتادند و گفتند:

⁵⁴

⁵⁵«چگونه چنين امری امكان دارد؟ او پسر يک نجار است. مادرش مريم را می‌شناسيم، برادرانش نيز يعقوب و يوسف و شمعون و يهودا می‌باشند.

⁵⁶خواهرانش نيز همين جا زندگی می‌كنند. پس اين چيزها را از كجا آموخته است؟»

⁵⁷به اين ترتيب به سخنانش اعتنايی نكردند. پس عيسی به ايشان گفت: «پيامبر همه جا مورد احترام مردم است، جز در وطن خود و بين هموطنان خويش.»

⁵⁸از اينرو، به علت بی‌ايمانی ايشان، معجزات زيادی در آنجا بعمل نياورد.