Read Persian Farsi سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء متی 22 Bible Online

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء متی 22 - Persian Farsi bible

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء متی 22

¹عيسی برای تشريح ملكوت آسمان، حكايت ديگری بيان كرده، گفت: «پادشاهی برای عروسی پسرش جشن مفصلی ترتيب داد

³و عدۀ بسياری را نيز به اين جشن دعوت كرد. وقتی همه چيز آماده شد، افراد خود را به دنبال دعوت‌شدگان فرستاد تا آنان را به جشن بياورند. اما هيچكس نيامد!

⁴پس بار ديگر افرادی فرستاد تا بگويند: «عجله كنيد! به عروسی بياييد! زيرا گاوهای پرواری خود را سر بريده‌ام و همه چيز آماده است!»

⁵«ولی مهمانان با بی‌اعتنايی، پوزخندی زدند و هر يک به سر كار خود رفتند، يكی به مزرعه‌اش و ديگری به محل كسب خود!

⁶حتی بعضی، فرستاده‌های پادشاه را زدند و چند نفرشان را نيز كشتند.

⁷«وقتی خبر به گوش پادشاه رسيد، به خشم آمد و فوری سپاهی فرستاده، همۀ آنان را كشت و شهرشان را به آتش كشيد.

⁸سپس به افراد خود گفت: جشن عروسی سر جای خود باقی است، اما مهمانانی كه من دعوت كرده بودم، لياقت آن را نداشتند.

⁹حال، به كوچه و بازار برويد و هر كه را ديديد به عروسی دعوت كنيد.

¹⁰«پس ايشان رفته، هر كه را يافتند، خوب و بد، با خود آوردند، بطوريكه تالار عروسی از مهمانان پر شد.

¹¹ولی وقتی پادشاه وارد شد تا به مهمانان خوش آمد گويد، متوجه شد يكی از آنان لباس مخصوص عروسی را كه برايش آماده كرده بودند، به تن ندارد.

¹²«پادشاه از او پرسيد: رفيق، چرا بدون لباس عروسی به اينجا آمدی؟ ولی او جوابی نداشت بدهد.

¹³«پس پادشاه دستور داد: دست و پايش را ببنديد و بيرون در تاريكی رهايش كنيد تا در آنجا گريه و زاری كند.

¹⁴«پس ملاحظه می‌كنيد كه دعوت شدگان بسيارند، اما برگزيدگان كم!»

¹⁵فريسيان با هم مشورت كردند تا راهی بيابند كه عيسی را به هنگام بحث به دام بيندازند و مدركی از سخنانش عليه او بدست آورند و دستگيرش كنند.

¹⁶پس تصميم گرفتند چند نفر از پيروان خود را با عده‌ای از هواداران هيروديس پادشاه، نزد عيسی بفرستند و اين سؤال را از او بكنند: «استاد، می‌دانيم كه شما درستكاريد و هر چه می‌گوييد به آن عمل می‌كنيد؛ و بدون اين كه از كسی باكی داشته باشيد و يا به آن چه مردم می‌گويند توجه كنيد، حقيقت را می‌گوييد.

¹⁷حال بفرماييد آيا بايد به دولت روم باج و خراج داد يا خير؟»

¹⁸عيسی كه می‌دانست آنها چه نقشه‌ای در سر دارند، جواب داد: «ای رياكاران، با اين سؤالها می‌خواهيد مرا غافلگير كنيد؟

¹⁹يكی از سكه‌هايی را كه با آن باج و خراج می‌دهيد، به من نشان دهيد.» به او سكه‌ای دادند.

²⁰از ايشان پرسيد: «عكس و نام چه كسی روی سكه نقش شده است؟»

²¹جواب دادند: «امپراطور روم.» فرمود: «بسيار خوب، مال امپراطور را به امپراطور بدهيد، و مال خدا را به خدا.»

²²جواب عيسی ايشان را مات و مبهوت ساخت؛ پس او را رها كرده، رفتند.

²³در همان روز، يک دسته از صدوقی‌ها كه معتقد بودند مرگ پايان زندگی است و قيامتی در كار نيست، نزد عيسی آمدند و پرسيدند:

²⁴«استاد، موسی فرموده است كه اگر مردی بی‌اولاد فوت شود، برادر آن مرد بايد زن او را بگيرد و فرزندان ايشان وارث تمام دارايی آن متوفی خواهند شد و نسل او به حساب خواهند آمد.

²⁵ما خانواده‌ای را می‌شناختيم كه هفت برادر بودند. اولی، زنی گرفت و بی‌اولاد فوت كرد. بنابراين همسر او، زن برادر دومی شد.

²⁶اين يكی هم بی‌اولاد مرد، و آن زن به عقد برادر سومی درآمد؛ و به همين ترتيب ادامه يافت و او زن هر هفت برادر شد.

²⁷در آخر، آن زن نيز درگذشت.

²⁸حال در روز قيامت، آن زن، همسر كداميک از اين برادران خواهد بود؟ چون او در واقع زن همۀ ايشان بوده است.»

²⁹عيسی جواب داد: «سؤال شما نشان می‌دهد كه چقدر در اشتباهيد. نه از كلام خدا چيزی می‌دانيد، نه از قدرت خدا.

³⁰زيرا در روز قيامت، انسانها ديگر ازدواج نمی‌كنند بلكه مثل فرشتگان آسمان خواهند بود.

³¹اما دربارۀ روز قيامت، مگر در كتاب آسمانی نخوانده‌ايد كه خدا می‌فرمايد:

³²من هستم خدای ابراهيم، اسحاق و يعقوب؟ پس خدا، خدای مردگان نيست، بلكه خدای زندگان می‌باشد.»

³³مردم از جواب عيسی بسيار حيرت كردند و تحت‌تأثير قرار گرفتند.

³⁴اما فريسيان وقتی شنيدند كه عيسی چه جواب دندان‌شكنی به صدوقيان داده است، تصميم گرفتند خودشان او را در بحث گرفتار سازند. از اينرو، يكی از فريسی‌ها كه از علمای دينی بود، پرسيد:

³⁵

³⁶«استاد، در ميان دستورهای مذهبی كداميک از همه مهم‌تر است؟»

³⁷عيسی جواب داد: «خداوند را كه خدای توست، با تمام قلب و جان و عقل خود دوست داشته باش.

³⁸اين اولين و مهم‌ترين دستور خداست. دومين دستور مهم نيز مانند اولی است: همسايۀ خود را دوست بدار، به همان اندازه كه خود را دوست می‌داری.

³⁹

⁴⁰تمام احكام خدا و گفتار انبياء در اين دو حكم خلاصه می‌شود و اگر شما اين دو را انجام دهيد، در واقع همه را انجام داده‌ايد.»

⁴¹در همان حال كه فريسيان دور عيسی را گرفته بودند، از ايشان پرسيد:

⁴²«دربارۀ مسيح چه فكر می‌كنيد؟ او پسر كيست؟» جواب دادند: «پسر داود پيغمبر.»

⁴³عيسی پرسيد: «پس چرا داود با الهام خدا، مسيح را خداوند می‌خواند؟ زيرا او در كتاب زبور گفته است:

⁴⁴خدا به خداوند من گفت: به دست راست من بنشين، تا دشمنانت را زير پايهايت بيفكنم.

⁴⁵چگونه ممكن است داود پسر خود را خداوند خود بخواند؟»

⁴⁶ايشان جوابی نداشتند؛ و پس از آن ديگر كسی جرأت نكرد از او سؤالی بكند.