Read Persian Farsi سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء مَرقُس‌ 5 Bible Online

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء مَرقُس‌ 5 - Persian Farsi bible

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء مَرقُس‌ 5

¹به اين ترتيب به آنطرف درياچه، به سرزمين جدری‌ها رسيدند.

²هنگامی كه عيسی پا به ساحل می‌گذاشت، شخصی كه گرفتار روح ناپاک بود از قبرستان بيرون آمد و بسوی او دويد.

³اين مرد هميشه در قبرستان بسر می‌برد، و هيچكس نمی‌توانست حتی با زنجير نيز او را ببندد،

⁴چون بارها او را به زنجير كشيده و دست و پايش را نيز در كُنده بسته بودند، ولی زنجيرها را پاره كرده و كُنده‌ها را هم شكسته بود. او بقدری نيرومند بود كه كسی نمی‌توانست او را رام كند.

⁵روز و شب در كوهستان و قبرستان نعره می‌كشيد و خود را به سنگهای تيز می‌زد و زخمی می‌كرد.

⁶وقتی عيسی را از دور ديد، دوان‌دوان خود را به او رساند و در مقابلش به خاک افتاد.

⁷عيسی به روح ناپاكی كه در آن مرد بود فرمان داد: «ای روح ناپاک از اين مرد خارج شو!» روح ناپاک از دهان آن مرد فريادی بلند برآورد و گفت: «ای عيسی، ای فرزند خدای متعال، برای چه به سراغ ما آمده‌ای؟ ترا بخدا مرا عذاب نده!»

⁸

⁹عيسی از او پرسيد: «نام تو چيست؟» روح ناپاک از زبان مرد جواب داد: «نام من قُشون است، چون ما عدۀ زيادی هستيم كه داخل اين مرد شده‌ايم.»

¹⁰ارواح پليد شروع به خواهش و تمنا كردند كه از آن سرزمين بيرونشان نكند.

¹¹اتفاقاً يک گله خوک در بلندی كنار درياچه می‌چريدند.

¹²پس ارواح پليد از او استدعا كرده، گفتند: «ما را داخل خوكها بفرست!»

¹³عيسی خواهش آنها را پذيرفت؛ پس همۀ روح‌های ناپاک از آن مرد بيرون آمدند و داخل خوكها شدند و تمام آن گلۀ بزرگ كه حدود دوهزار خوک بود، از سراشيبی تپه به درياچه ريختند و خفه شدند.

¹⁴خوک‌چرانها به شهر و دهات اطراف فرار كردند و به هر جا كه می‌رسيدند، به مردم خبر می‌دادند، مردم با عجله می‌آمدند تا ماجرا را ببينند.

¹⁵طولی نكشيد كه عدۀ زيادی دور عيسی جمع شدند. ولی وقتی آن ديوانه را كه روح ناپاک داشت، ديدند كه آرام نشسته، لباسی پوشيده و كاملاً عاقل شده است، ترسيدند.

¹⁶كسانی كه به چشم خود ديده بودند چه اتفاقی افتاده بود، آن را برای همه تعريف می‌كردند،

¹⁷بطوری كه چيزی نگذشت كه جمعيت بزرگی جمع شدند و از عيسی خواهش كردند كه از سرزمينشان برود و ديگر كاری به كارشان نداشته باشد.

¹⁸عيسی نيز بسوی قايق بازگشت تا آنجا را ترک گويد، ولی آن مردی كه شفا يافته بود از او خواهش كرد تا او را نيز همراه خود ببرد.

¹⁹ولی عيسی خواهش او را نپذيرفت و به او فرمود: «به خانه‌ات برگرد و به اقوام و آشنايانت بگو كه خدا برای تو چه كرده و چگونه لطف او شامل حال تو شده است.»

²⁰او نيز روانه شد و در تمام سرزمين دكاپوليس برای همه بازگو می‌كرد كه عيسی چه كار بزرگی برايش انجام داده، و همه از شنيدن آن مبهوت می‌شدند.

²¹عيسی سوار قايق شد و به آن سوی درياچه رفت. وقتی به ساحل رسيد، عدۀ زيادی نزدش گرد آمدند.

²²در اين هنگام مردی به نام يايروس كه سرپرست عبادتگاه يهوديان آن شهر بود، خود را به عيسی رساند و در مقابل پايهای او به خاک افتاد.

²³او التماس‌كنان گفت: «دختر كوچكم در حال مرگ است؛ از شما خواهش می‌كنم بياييد و دستتان را بر او بگذاريد تا شفا يابد و نميرد.»

²⁴عيسی با او به راه افتاد. در همان حال، عدۀ بيشماری نيز به دنبالش روانه شدند، و بقدری زياد بودند كه از هر طرف بر او فشار می‌آوردند.

²⁵در ميان آن جمعيت، زنی بود كه مدت دوازده سال خونريزی داشت.

²⁶با اينكه برای معالجه، به پزشكان بسياری مراجعه كرده بود و برای اين كار تمام دارايی‌اش را نيز از دست داده بود، ولی هيچ نتيجه‌ای نگرفته بود بلكه برعكس رفته‌رفته بدتر هم شده بود.

²⁷ولی او شنيده بود كه عيسی بيماران را شفا می‌بخشد. به همين دليل، خود را از ميان مردم به پشت سر عيسی رساند و به لباسش دست زد،

²⁸چون با خود گفته بود كه «اگر فقط دستم به لباسش برسد، شفا پيدا می‌كنم.»

²⁹پس همين كار را كرد و خونريزی‌اش قطع شد و خود نيز متوجه شد كه شفا يافته است.

³⁰عيسی نيز فوراً احساس كرد كه از وجودش نيرويی خارج شد. پس به اطراف نگاهی كرد و پرسيد: «چه كسی به لباس من دست زد؟»

³¹شاگردانش با تعجب به او گفتند: «می‌بينيد كه از همه طرف به شما فشار می‌آورند، و می‌پرسيد چه كسی به شما دست زد؟»

³²ولی عيسی همچنان به اطراف نگاه می‌كرد تا كسی را كه به لباسش دست زده بود پيدا كند.

³³آن زن كه آگاه بود چه اتفاقی برايش افتاده، با ترس و لرز پيش آمد و در مقابل پايهای عيسی به زمين افتاد و گفت كه چه كرده است.

³⁴عيسی به او فرمود: «دخترم، ايمانت تو را شفا داده! بسلامت برو و هميشه سالم باش!»

³⁵هنگامی كه عيسی مشغول صحبت بود، از خانۀ يايروس خبر آوردند كه دخترش فوت كرده و ديگر لزومی ندارد مزاحم عيسی شود.

³⁶وقتی عيسی اين را شنيد، فوراً رو به يايروس كرد و فرمود: «نترس! فقط به من ايمان داشته باش!»

³⁷اين را گفت و اجازه نداد غير از پطرس، يعقوب و يوحنا كسی ديگر همراهش به خانۀ يايروس برود.

³⁸وقتی به خانۀ يايروس رسيدند، ديدند عده‌ای پريشان‌حال، باصدای بلند شيون و زاری می‌كنند.

³⁹عيسی داخل شد و به ايشان فرمود: «چرا گريه و زاری راه انداخته‌ايد؟ دختر نمرده، خوابيده است.»

⁴⁰مردم با شنيدن اين سخن، خندۀ تلخی كرده، او را مسخره نمودند؛ ولی عيسی همه را بيرون كرد و با پدر و مادر و آن سه شاگرد، وارد اطاقی شد كه دختر در آن آراميده بود.

⁴¹عيسی دستش را گرفت و فرمود: «دخترم، بلند شو!»

⁴²آن دختر كه دوازده سال بيشتر نداشت، فوری برخاست و شروع به راه رفتن كرد. پدر و مادرش با ديدن اين معجزه، غرق در حيرت و شگفتی شدند.

⁴³عيسی با تأكيد بسيار به ايشان فرمود تا ماجرا را به كسی نگويند و گفت كه به دختر غذا دهند.