Read Persian Farsi سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء مَرقُس‌ 8 Bible Online

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء مَرقُس‌ 8 - Persian Farsi bible

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشتهء مَرقُس‌ 8

¹در يكی از همان روزها، بار ديگر انبوه جمعيت نزد او جمع شدند و باز خوراكشان تمام شد. عيسی شاگردان خود را صدا زد و موضوع را با ايشان در ميان گذاشت و فرمود:

²«دلم بحال اين مردم می‌سوزد، چون سه روز است اينجا هستند و ديگر چيزی برای خوردن ندارند.

³اگر ايشان را گرسنه به خانه‌هايشان بفرستم، مطمئناً در راه ضعف خواهند كرد، چون بعضی از ايشان از راه دور آمده‌اند.»

⁴شاگردانش با تعجب گفتند: «آيا انتظار داريد در اين بيابان برای اين عده خوراک تهيه كنيم؟»

⁵فرمود: «چند نان داريد؟» گفتند: «هفت نان».

⁶پس به مردم فرمود تا بر زمين بنشينند. سپس نانها را گرفت و خدا را شكر نمود و تكه‌تكه كرده، به شاگردانش داد. ايشان نيز نانها را به مردم دادند.

⁷چند ماهی كوچک نيز پيدا كردند. ماهی‌ها را نيز بركت داد و به شاگردانش فرمود تا بين مردم تقسيم كنند.

⁸مردم همه خوردند و سير شدند. سپس ايشان را به خانه‌هايشان فرستاد. جمعيت در حدود ‎‪4‎٬000‬ نفر بودند. وقتی باقيمانده‌های خوراک را جمع كردند، هفت سبد بزرگ پر شد.

¹⁰بلافاصله عيسی همراه شاگردان خود سوار قايقی شد و به ناحيه دلمانوته آمد.

¹¹وقتی فريسيان در آن محل، از آمدن او با خبر شدند، گرد آمدند تا با او به بحث و مجادله بپردازند. پس به او گفتند: «برای ما معجزه‌ای كن. مثلاً كاری كن كه در آسمان چيز عجيبی اتفاق بيفتد تا به تو ايمان آوريم.»

¹²عيسی آهی از دل برآورد و گفت: «هرگز! مگر چقدر معجزه بايد ببينيد تا ايمان بياوريد؟»

¹³پس ايشان را واگذاشت و سوار قايق شد و به آنسوی درياچه رفت.

¹⁴ولی شاگردان قبل از حركت، فراموش كردند به اندازۀ كافی با خود نان بردارند و در قايق فقط يک نان داشتند.

¹⁵در همان حال كه در درياچه پيش می‌رفتند، عيسی به ايشان هشدار داد و گفت: «مواظب باشيد واز خميرمايۀ هيروديس پادشاه و فريسی‌ها خود را دور نگه‌داريد.»

¹⁶شاگردان با يكديگر دربارۀ منظور عيسی بحث می‌كردند؛ و بالاخره به اين نتيجه رسيدند كه لابد عيسی دربارۀ نان صحبت می‌كند چون فراموش كرده‌اند با خود نان بياورند. درصورتی كه منظور عيسی اين بود كه مانند فريسی‌ها دورو، و مثل هيروديس در پی جلال و شهوت دنيا نباشند.

¹⁷عيسی فهميد كه با يكديگر دربارۀ چه گفتگو می‌كنند. پس گفت: «هيچ چنين منظوری نداشتم. چرا درک نمی‌كنيد؟ مگر فكرتان از كار افتاده است؟

¹⁸شما كه چشم داريد، پس چرا نمی‌بينيد؟ چرا گوشهايتان را باز نمی‌كنيد تا بشنويد؟

¹⁹آيا فراموش كرديد چطور ‎‪5‎٬000‬ مرد را با پنج نان سير كردم؟ چند سبد از باقيمانده‌ها پر شد؟» جواب دادند: «دوازده سبد.»

²⁰گفت: «وقتی با هفت نان، ‎‪4‎٬000‬ نفر را سير كردم، چقدر باقی ماند؟» گفتند: «هفت سبد!»

²¹گفت: «پس چرا معنی سخنان مرا درک نمی‌كنيد؟»

²²هنگامی كه به بيت‌صيدا رسيدند، مرد كوری را نزد او آوردند و از او خواهش كردند كه بر او دست بگذارد و شفايش دهد.

²³عيسی دست آن مرد را گرفت و از ده بيرون برد، آب دهان به چشمهای او ماليد و دستهای خود را بر چشمان او گذاشت و از او پرسيد: «چيزی می‌بينی؟»

²⁴مرد به اطراف نگاه كرد و گفت: «می‌بينم، ولی نه كاملاً خوب. مردم را مثل تنۀ درختان می‌بينم كه راه می‌روند.»

²⁵عيسی بار ديگر دستهايش را روی چشمان آن مرد گذاشت. هنگامی كه مرد به اطراف چشم دوخت، بينايی كامل يافت و همه چيز را بخوبی می‌ديد.

²⁶عيسی او را به سوی خانه و خانواده‌اش فرستاد و فرمود كه به ده برنگردد.

²⁷عيسی با شاگردان خود، ايالت جليل را ترک گفت و به دهات قيصريۀ فيليپ رفت. در بين راه از ايشان پرسيد: «مردم دربارۀ من چه عقيده‌ای دارند؟ بنظر آنها من كه هستم؟»

²⁸شاگردان جواب دادند: «بعضی‌ها فكر می‌كنند كه شما همان يحيای پيغمبر هستيد؛ عده‌ای هم می‌گويند كه شما الياس يا يكی ديگر از پيامبران گذشته هستيد كه دوباره ظهور كرده است.»

²⁹پرسيد: «شما چطور؟ بنظر شما من كه هستم؟» پطرس گفت: «شما مسيح هستيد.»

³⁰ولی عيسی به ايشان دستور داد كه دربارۀ او چيزی به كسی نگويند.

³¹آنگاه عيسی به ايشان گفت كه چه عذابهايی خواهد كشيد، و چطور سران قوم يهود و كاهنان اعظم او را طرد كرده، خواهند كشت، ولی روز سوم دوباره زنده خواهد شد.

³²وقتی عيسی اين مطلب را آشكارا بيان كرد، پطرس او را به كناری كشيد و به او گفت كه نبايد چنين سخنانی برزبان براند.

³³عيسی برگشت و نگاهی به شاگردان كرد؛ سپس با لحنی تند به پطرس فرمود: «دور شو از من ای شيطان! تو با ديد انسانی به اين موضوع نگاه می‌كنی، نه با ديد خدايی.»

³⁴آنگاه شاگردان و مردم را صدا زد و فرمود: «اگر كسی از شما بخواهد پيرو من باشد، بايد از آرزوها و آسايش خود چشم بپوشد و صليب خود را بر دوش گيرد و مرا دنبال كند.

³⁵هر كه بخاطر من و بخاطر پيام نجاتبخش انجيل، حاضر باشد جانش را فدا كند، آن را نجات خواهد داد. ولی هر كه تلاش كند جانش را حفظ نمايد آن را از دست خواهد داد.

³⁶«چه فايده كه انسان تمام دنيا را ببرد ولی در عوض جانش را از دست بدهد؟

³⁷مگر چيزی با ارزشتر از جان او پيدا می‌شود؟

³⁸و اگر كسی در اين روزگار پر از گناه و بی‌ايمانی، از من و از سخنان من عار داشته باشد، من نيز هنگامی كه با فرشتگان مقدس در شكوه و جلال پدرم باز گردم، از او عار خواهم داشت.»