Read Persian Farsi سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ء لوقا 23 Bible Online

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ء لوقا 23 - Persian Farsi bible

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ء لوقا 23

¹آنگاه اعضای شورا همگی برخاسته، عيسی را به حضور «پيلاطوس»، فرماندار رومی يهوديه بردند،

²و شكايات خود را عليه او عنوان كرده، گفتند: «اين شخص مردم را تحريک می‌كند كه به دولت روم ماليات ندهند، و ادعا می‌كند كه مسيح، يعنی پادشاه ماست.»

³پيلاطوس از عيسی پرسيد: «آيا تو مسيح، پادشاه يهود هستی؟» عيسی جواب داد: «بلی، چنين است كه می‌گويی.»

⁴پيلاطوس رو به كاهنان اعظم و جماعت كرد و گفت: «خوب، اينكه جرم نيست!»

⁵ايشان پافشاری نموده، گفتند: «اما او در سراسر يهوديه، از جليل تا اورشليم، هر جا می‌رود، به ضد دولت روم آشوب بپا می‌كند.»

⁶پيلاطوس پرسيد: «مگر او اهل جليل است؟»

⁷وقتی از اين امر اطمينان حاصل كرد، دستور داد او را نزد هيروديس ببرند، زيرا ايالت جليل جزو قلمرو حكومت هيروديس بود. اتفاقاً هيروديس در آن روزها، بمناسبت عيد، در اورشليم بسر می‌برد.

⁸هيروديس از ديدن عيسی بسيار شاد شد، چون درباره او خيلی چيزها شنيده بود و اميدوار بود كه با چشم خود يكی از معجزات او را ببيند.

⁹او سؤالات گوناگونی از عيسی كرد، اما هيچ جوابی نشنيد.

¹⁰در اين ميان، كاهنان اعظم و ديگر علمای دين حاضر شدند و عيسی را به باد تهمت گرفتند.

¹¹هيروديس و سربازانش نيز او را مسخره كرده، مورد اهانت قرار دادند، و لباسی شاهانه به او پوشاندند و نزد پيلاطوس باز فرستادند.

¹²همان روز پيلاطوس و هيروديس، دشمنی خود را كنار گذارده، با يكديگر صلح كردند.

¹³آنگاه پيلاطوس، كاهنان اعظم و سران يهود و مردم را فراخواند

¹⁴و به ايشان گفت: «شما اين مرد را به اتهام شورش به ضد حكومت روم نزد من آورديد. من در حضور خودتان از او بازجويی كردم و متوجه شدم كه اتهامات شما عليه او بی‌اساس است.

¹⁵هيروديس نيز به همين نتيجه رسيد و به همين علت او را نزد ما پس فرستاد. اين مرد كاری نكرده است كه مجازاتش اعدام باشد.

¹⁶بنابراين، فقط دستور می‌دهم شلاقش بزنند، و بعد آزادش می‌كنم.»

¹⁷طبق رسم، در هر عيد پِسَح يک زندانی آزاد می‌شد.

¹⁸اما مردم يكصدا فرياد برآورده، گفتند: «اعدامش كن و «باراباس» را برای ما آزاد كن!»

¹⁹(باراباس به جرم شورش و خونريزی در اورشليم، زندانی شده بود.)

²⁰پيلاطوس بار ديگر با مردم سخن گفت، چون می‌خواست عيسی را آزاد كند.

²¹اما ايشان بلندتر فرياد زدند: «مصلوبش كن! مصلوبش كن!»

²²باز برای بار سوم پيلاطوس گفت: «چرا؟ مگر او مرتكب چه جنايتی شده است؟ من دليلی ندارم كه به مرگ محكومش كنم. دستور می‌دهم شلاقش بزنند و آزادش می‌كنم.»

²³اما مردم با صدای بلند فرياد می‌زدند و با اصرار می‌خواستند كه او مصلوب شود؛ و سرانجام فريادهای ايشان غالب آمد،

²⁴و پيلاطوس به درخواست ايشان، حكم اعدام عيسی را صادر كرد.

²⁵سپس، باراباس را كه بعلت شورش و خونريزی در حبس بود، آزاد كرد و عيسی را تحويل داد تا طبق تقاضای ايشان، اعدام شود.

²⁶سربازان رومی عيسی را بردند. هنگامی كه می‌رفتند، مردی بنام «شمعون قيروانی» را كه از مزرعه به شهر باز می‌گشت، مجبور كردند كه صليب عيسی را بردارد و بدنبال او ببرد.

²⁷جمعيتی انبوه در پی او براه افتادند و زنان بسياری نيز در ميان آنان برای او گريه و ماتم می‌كردند و به سينه خود می‌زدند.

²⁸عيسی رو به اين زنان كرد و گفت: «ای دختران اورشليم، برای من گريه نكنيد؛ بحال خود و فرزندانتان گريه كنيد!

²⁹چون روزهايی می‌آيد كه مردم خواهند گفت: خوشابحال زنان بی‌اولاد؛

³⁰و آرزو خواهند كرد كه كوه‌ها و تپه‌ها بر ايشان افتاده، پنهانشان كنند.

³¹زيرا اگر شخص بی‌گناهی مانند من، اينگونه مجازات شود، مجازات افراد خطاكار و گناهكار، همچون نسل شما، چه خواهد بود؟!»

³²دو جنايتكار را بردند تا با او اعدام كنند. نام محل اعدام، «كاسۀ سر» بود. در آنجا هر سه را به صليب ميخكوب كردند، عيسی در وسط و آن دو جنايتكار در دو طرف او.

³³

³⁴در چنين حالی، عيسی فرمود: «ای پدر، اين مردم را ببخش، زيرا كه نمی‌دانند چه می‌كنند.» سربازان رومی لباسهای عيسی را به حكم قرعه ميان خود تقسيم كردند.

³⁵مردم ايستاده بودند و تماشا می‌كردند. سران قوم نيز ايستاده، به او می‌خنديدند و مسخره‌كنان می‌گفتند: «برای ديگران معجزات زيادی انجام داد؛ حال اگر واقعاً مسيح و برگزيده خداست، خود را نجات دهد!»

³⁶سربازان نيز او را مسخره نموده، شراب ترشيده خود را به او تعارف می‌كردند،

³⁷و می‌گفتند: «اگر تو پادشاه يهود هستی، خود را نجات بده!»

³⁸بالای سر او، بر صليب، تخته‌ای كه تقصيرنامۀ او بود، كوبيدند. روی آن به زبانهای يونانی، رومی و عبری نوشته شده بود: «اينست پادشاه يهود!»

³⁹يكی از آن دو جنايتكار كه در كنار عيسی مصلوب شده بود، به طعنه به او گفت: «اگر تو مسيح هستی، چرا خودت و ما را نجات نمی‌دهی؟»

⁴⁰اما آن ديگری، او را سرزنش كرد و گفت: «حتی در حال مرگ هم از خدا نمی‌ترسی؟ ما حقمان است كه بميريم، چون گناهكاريم. اما از اين شخص، يک خطا هم سر نزده است.»

⁴¹

⁴²سپس رو به عيسی كرد وگفت: «ای عيسی، وقتی ملكوت خود را آغاز كردی، مرا هم بياد آور!»

⁴³عيسی جواب داد: «خاطر جمع باش كه تو همين امروز با من در بهشت خواهی بود!»

⁴⁴به هنگام ظهر، برای مدت سه ساعت، تاريكی همه جا را فرا گرفت،

⁴⁵و نور خورشيد از تابيدن باز ايستاد. آنگاه پرده ضخيمی كه در جايگاه مقدس خانه خدا آويزان بود، دو تكه شد.

⁴⁶سپس عيسی با صدايی بلند گفت: «ای پدر، روح خود را به دستهای تو می‌سپارم.» اين را گفت و جان سپرد.

⁴⁷افسر رومی كه مأمور اجرای حكم بود، وقتی اين صحنه را ديد خدا را ستايش كرد و گفت: «اين مرد حقيقتاً بی‌گناه بود!»

⁴⁸كسانی كه برای تماشا گرد آمده بودند، وقتی اين اتفاقات را ديدند، اندوهگين و سينه‌زنان، به خانه‌های خود بازگشتند.

⁴⁹در اين ميان، دوستان عيسی و زنانی كه از جليل بدنبال او آمده بودند، دورتر ايستاده، اين وقايع را می‌نگريستند.

⁵⁰آنگاه شخصی به نام يوسف، اهل رامۀ يهوديه، نزد پيلاطوس رفت و اجازه خواست كه جسد عيسی را دفن كند. يوسف مردی خداشناس بود و انتظار آمدن مسيح را می‌كشيد. در ضمن، او يكی از اعضای شورای عالی يهود بود، اما با تصميمات و اقدام ساير اعضای شورا موافق نبود.

⁵¹

⁵²

⁵³او پس از كسب اجازه، جسد عيسی را از بالای صليب پايين آورد، آن را در كفن پيچيد و در قبر تازه‌ای گذاشت كه قبلاً كسی در آن گذاشته نشده بود. اين قبر كه شبيه يک غار كوچک بود، در دامنه تپه‌ای در داخل يک صخره، تراشيده شده بود.

⁵⁴تمام كار كفن و دفن، همان عصر جمعه انجام شد. يهوديها كارهای روز تعطيل شنبه را عصر روز جمعه تدارک می‌ديدند.

⁵⁵زنانی كه از جليل بدنبال عيسی آمده بودند، همراه يوسف رفتند و محل قبر را ديدند و مشاهده كردند كه جسد عيسی چگونه در آن گذاشته شد.

⁵⁶سپس به خانه بازگشتند و دارو و عطريات تهيه كردند كه به رسم آن زمان، به جسد بمالند تا زود فاسد نشود. اما وقتی دارو آماده شد، ديگر روز شنبه فرا رسيده بود. پس مطابق قانون مذهبی يهود، در آن روز به استراحت پرداختند.