Read Persian Farsi تثنيه‌ 19 Bible Online

تثنيه‌ 19 - Persian Farsi bible

تثنيه‌ 19

¹هنگامی كه خداوند، خدايتان قوم‌هايی را كه بايد سرزمينشان را بگيريد، نابود كند و شما در شهرها و خانه‌هايشان ساكن شويد،

²آنگاه بايد سه شهر بعنوان پناهگاه تعيين كنيد تا اگر كسی تصادفاً شخصی را بكشد، بتواند به آنجا فرار كرده، در امان باشد. كشورتان را به سه منطقه تقسيم كنيد بطوری كه هر كدام از اين سه شهر در يكی از آن سه منطقه واقع گردد. جاده‌هايی را كه به اين شهرها می‌روند خوب نگه داريد.

⁴اگر كسی تصادفاً مرتكب قتل شود می‌تواند به يكی از اين شهرها فرار كرده، در آنجا پناه گيرد.

⁵مثلاً اگر مردی با همسايهٔ خود برای بريدن هيزم به جنگل برود و سر تبر از دسته‌اش جدا شده، باعث قتل همسايه‌اش گردد، آن مرد می‌تواند به يكی از اين شهرها گريخته، درامان باشد.

⁶بدين ترتيب مدعی خون مقتول نمی‌تواند او را بكشد. اين شهرها بايد پراكنده باشند تا همه بتوانند به آن دسترسی داشته باشند و گر نه مدعی عصبانی، ممكن است قاتل بی‌گناه را بكشد.

⁸اگر خداوند طبق وعده‌ای كه به پدران شما داده است مرزهای سرزمينتان را وسيعتر كند و تمام سرزمينی را كه وعده داده است، به شما ببخشد

⁹(البته چنين كاری بستگی دارد به اينكه از كليۀ فرمانهايی كه امروز به شما می‌دهم اطاعت نموده خداوند، خدايتان را دوست بداريد و دائماً در راه او گام برداريد) در اينصورت بايد سه شهر پناهگاه ديگر نيز داشته باشيد.

¹⁰چنين عمل كنيد تا در سرزمينی كه خداوند به شما می‌دهد اشخاص بی‌گناه كشته نشوند و خون كسی به گردن شما نباشد.

¹¹ولی اگر كسی از همسايۀ خود نفرت داشته باشد و با قصد قبلی او را بكشد و سپس به يكی از شهرهای پناهگاه فرار نمايد،

¹²آنگاه ريش سفيدان شهر بايد دنبال او فرستاده، او را بازگردانند و تحويل مدعی خون مقتول بدهند تا او را بكشد.

¹³به او رحم نكنيد! اسرائيل را از خون بی‌گناه پاک كنيد تا در همۀ كارهايتان كامياب باشيد.

¹⁴هنگامی كه وارد سرزمينی شديد كه خداوند، خدايتان به شما می‌دهد، مواظب باشيد مرزهای ملک همسايه‌تان را كه از قديم تعيين شده است به نفع خود تغيير ندهيد.

¹⁵هرگز كسی را بر اساس شهادت يک نفر محكوم نكنيد. حداقل دو يا سه شاهد بايد وجود داشته باشند.

¹⁶اگر كسی شهادت دروغ بدهد و ادعا كند كه شخصی را هنگام ارتكاب جرمی ديده است،

¹⁷هر دو نفر بايد به نزد كاهنان و قضاتی كه در آن موقع در حضور خداوند مشغول خدمتند، آورده شوند.

¹⁸قضات بايد اين امر را بدقت تحقيق كنند. اگر معلوم شد كه شاهد دروغ می‌گويد،

¹⁹مجازاتش بايد همان باشد كه او فكر می‌كرد مرد ديگر به آن محكوم می‌شد. به اين طريق شرارت را از ميان خود پاک خواهيد كرد.

²⁰بعد از آن، كسانی كه اين خبر را بشنوند از دروغ گفتن در جايگاه شهود خواهند ترسيد.

²¹به شاهد دروغگو نبايد رحم كنيد. حكم شما در اينگونه موارد بايد چنين باشد: جان در برابر جان، چشم دربرابر چشم، دندان دربرابر دندان، دست در برابر دست و پا دربرابر پا.