Read Persian Farsi تثنيه‌ 23 Bible Online

تثنيه‌ 23 - Persian Farsi bible

تثنيه‌ 23

¹مردی كه بيضه‌هايش له شده و يا آلت تناسلی‌اش بريده شده باشد، نبايد داخل جماعت خداوند شود.

²شخص حرامزاده و فرزندان او تا ده نسل نبايد وارد جماعت خداوند شوند.

³از قوم عمونی يا موآبی هيچكس وارد جماعت خداوند نشود حتی بعد از نسل دهم.

⁴اين دستور بدان سبب است كه وقتی از مصر بيرون آمديد اين قومها با نان و آب از شما استقبال نكردند و حتی بلعام، پسر بعور، اهل فتور را از بين‌النهرين اجير كردند تا شما را لعنت كند.

⁵ولی خداوند به بلعام گوش نكرد و در عوض چون شما را دوست داشت آن لعنت را به بركت تبديل نمود.

⁶پس هرگز تا زمانی كه زنده هستيد نبايد با عمونی‌هاو موآبی‌ها صلح كنيد و با آنها رابطهٔ دوستی برقرار نماييد.

⁷ولی ادومی‌ها را دشمن نشماريد، زيرا برادران شما هستند. مصريها را نيز دشمن نشماريد، زيرا زمانی در ميان ايشان زندگی می‌كرديد.

⁸نسل سوم ادوميها و مصريها می‌توانند به جماعت خداوند داخل شوند.

⁹در زمان جنگ، مردانی كه در اردوگاه هستند بايد از هر نوع ناپاكی دوری كنند. كسی كه بخاطر انزال شبانه، شرعاً نجس می‌شود بايد از اردوگاه خارج گردد

¹¹و تا غروب بيرون بماند. سپس خود را شسته، هنگام غروب بازگردد.

¹²مستراحها بايد بيرون اردوگاه باشند.

¹³هركس بايد در بين ابزار خود وسيله‌ای برای كندن زمين داشته باشد و بعد از هر بار قضای حاجت، با آن گودالی حفر كند و مدفوعش را بپوشاند.

¹⁴اردوگاه بايد پاک باشد، چون خداوند در ميان شما قدم می‌زند تا شما را محافظت فرمايد و دشمنانتان را مغلوب شما سازد. اگر او چيز ناپسندی ببيند، ممكن است روی خود را از شما برگرداند.

¹⁵اگر برده‌ای از نزد اربابش فرار كند نبايد او را مجبور كنيد كه برگردد.

¹⁶بگذاريد در هر شهری كه مايل است در ميان شما زندگی كند و بر او ظلم نكنيد.

¹⁷از دختران اسرائيلی كسی نبايد فاحشه شود و از پسران اسرائيلی كسی نبايد لواط شود.

¹⁸هيچگونه هديه‌ای را كه از درآمد يک فاحشه يا يک لواط تهيه شده باشد به خانۀ خداوند نياوريد، چون هر دو در نظر خداوند نفرت‌انگيز هستند.

¹⁹وقتی به برادر اسرائيلی خود پول، غذا يا هر چيز ديگری قرض می‌دهيد، ازاو بهره نگيريد.

²⁰از يک غريبه می‌توانيد بهره بگيريد، ولی نه از يک اسرائيلی. اگر اين قانون را رعايت كنيد خداوند، خدايتان زمانی كه وارد سرزمين موعود شويد به شما بركت خواهد داد.

²¹هنگامی كه برای خداوند نذر می‌كنيد نبايد در وفای آن تأخير كنيد، چون خداوند می‌خواهد نذرهای خود را بموقع ادا كنيد. ادا نكردن نذر، گناه محسوب می‌شود.

²²(ولی اگر از نذر كردن خودداری كنيد، گناهی انجام نداده‌ايد.)

²³بعد از اينكه نذر كرديد بايد دقت كنيد هر چه را كه گفته‌ايد ادا كنيد، زيرا با ميل خود به خداوند، خدايتان نذر كرده‌ايد.

²⁴از انگورهای تاكستان ديگران، هر قدر كه بخواهيد می‌توانيد بخوريد، اما نبايد انگور در ظرف ريخته با خود ببريد.

²⁵همينطور وقتی داخل كشتزار همسايۀ خود می‌شويد، می‌توانيد با دست خود خوشه‌ها را بچينيد و بخوريد، ولی حق داس زدن نداريد.