Read Persian Farsi تثنيه‌ 9 Bible Online

تثنيه‌ 9 - Persian Farsi bible

تثنيه‌ 9

¹ای قوم اسرائيل گوش كنيد! امروز بايد از رود اردن بگذريد تا سرزمين آنسوی رودخانه را تصرف كنيد. قومهايی كه در آنجا زندگی می‌كنند بزرگتر و قويتر از شما هستند و شهرهايی حصاردار دارند. آنها غولهايی هستند كه كسی نمی‌تواند دربرابر ايشان ايستادگی كند.

³ولی بدانيد كه خداوند، خدايتان مثل آتشی سوزاننده پيشاپيش شما در حركت خواهد بود و آنها را هلاک خواهد كرد. همانطور كه خداوند فرموده است شما بزودی بر آنها پيروز شده، آنها را از سرزمين‌شان بيرون خواهيد راند.

⁴پس از اينكه خداوند اين كار را برايتان كرد، نگوييد: «چون ما مردم خوبی هستيم خداوند، ما را به اين سرزمين آورده تا آن را تصاحب كنيم.» زيرا خداوند به دليل شرارت اقوام اين سرزمين است كه آنها را از آنجا بيرون می‌راند.

⁵خداوند به هيچ وجه بسبب اينكه شما قومی خوب و درستكار هستيد اين سرزمين را به شما نمی‌دهد، بلكه بسبب شرارت اين اقوام و برای وعده‌هايی كه به پدرانتان ابراهيم و اسحاق و يعقوب داده است اين كار را می‌كند.

⁶باز هم تكرار می‌كنم: خداوند، خدايتان به اين دليل اين سرزمين حاصلخيز را به شما نمی‌دهد كه مردم خوبی هستيد. شما مردمی سركش هستيد.

⁷فراموش نكنيد كه از روزی كه از مصر بيرون آمديد تا بحال مدام خداوند، خدايتان را در بيابان به خشم آورديد و در تمام اين مدت عليه او قيام كرديد.

⁸او را در كوه حوريب غضبناک ساختيد بحدی كه خواست شما را نابود كند.

⁹من به كوه رفته بودم تا عهدی را كه خداوند، خدايتان با شما بسته بود يعنی همان لوح‌های سنگی كه قوانين روی آنها حک شده بود، بگيرم. چهل شبانه روز در آنجا بودم و در تمام اين مدت لب به غذا نزدم و حتی يک جرعه آب هم ننوشيدم.

¹⁰در پايان آن چهل شبانه روز، خداوند آن دو لوح سنگی را كه قوانين عهد خود را بر آنها نوشته بود، به من داد. اين همان قوانينی بود كه او هنگامی كه مردم در پای كوه جمع شده بودند از درون آتش اعلام فرموده بود.

¹²او به من امر فرمود كه فوراً از كوه پايين بروم، زيرا قومی كه من آنها را راهنمايی كرده، از مصر بيرون آورده بودم فاسد شده و خيلی زود از احكام خداوند روی گردان شده، بتی ساخته بودند.

¹³خداوند به من گفت: «مرا واگذار تا اين قوم سركش را نابود كنم و نامشان را از زير آسمان محو ساخته، قوم ديگری از تو بوجود آورم، قومی كه بزرگتر و قوی‌تر از ايشان باشد.»

¹⁵من در حاليكه دو لوح قوانين خداوند را در دست داشتم از كوه كه شعله‌های آتش، آن را فرا گرفته بود، پايين آمدم.

¹⁶در آنجا چشمم به بت گوساله شكلی افتاد كه شما ساخته بوديد. چه زود از فرمان خداوند، خدايتان سرپيچی كرده، نسبت به او گناه ورزيديد!

¹⁷من لوح‌ها را به زمين انداختم ودر برابر چشمانتان آنها را خرد كردم.

¹⁸آنگاه به مدت چهل شبانه روز ديگر، در حضور خداوند روبر زمين نهادم. نه نانی خوردم و نه آبی نوشيدم؛ زيرا شما برضد خدا گناه كرده، او را به خشم آورده بوديد.

¹⁹می‌ترسيدم از شدت خشم، شما را نابود كند. ولی يک بار ديگر خداوند خواهش مرا اجابت كرد.

²⁰هارون نيز در خطر بزرگی بود چون خداوند بر او غضبناک شده، می‌خواست او را بكشد، ولی من دعا كردم و خداوند او را بخشيد.

²¹من آن گوساله را كه شما از طلا ساخته بوديد و مظهر گناه شما بود برداشته، در آتش انداختم، بعد آن را كوبيدم و بصورت غباری نرم درآورده، به داخل نهری كه از دل كوه جاری بود ريختم.

²²شما در تبعيره و مسا و قبروت هتاوه نيز خشم خداوند را برافروختيد.

²³در قادش برنيع وقتی كه خداوند به شما گفت به سرزمينی كه به شما داده است داخل شويد از او اطاعت ننموديد زيرا باور نكرديد كه او به شما كمک خواهد كرد.

²⁴آری، از اولين روزی كه شما را شناختم، عليه خداوند ياغيگری كرده‌ايد.

²⁵پس خداوند خواست شما را هلاک كند، ولی من چهل شبانه روز در برابر او به خاک افتادم

²⁶و التماس كرده، گفتم: «ای خداوند، قوم خود را نابود نكن. آنها ميراث تو هستند كه با قدرت عظيمت از مصر نجات يافتند.

²⁷خدمتگزارانت ابراهيم و اسحاق و يعقوب را به يادآور و از لجاجت و عصيان و گناه اين قوم چشم پوشی كن.

²⁸زيرا اگر آنها را از بين ببری مصريها خواهند گفت كه خداوند قادر نبود آنها را به سرزمينی كه به ايشان وعده داده بود برساند. آنها خواهند گفت كه خداوند ايشان را نابود كرد، چون ازايشان بيزار بود و آنها را به بيابان برد تا آنها را بكشد.

²⁹ای خداوند، آنها قوم تو و ميراث تو هستند كه آنها را با قدرت عظيم و دست توانای خود از مصر بيرون آوردی.»