Read Persian Farsi سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ ء يوحنا 11 Bible Online

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ ء يوحنا 11 - Persian Farsi bible

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ ء يوحنا 11

¹روزی، شخصی به نام ايلعازر، كه برادر مريم و مرتا بود، بيمار شد. ايشان در بيت‌عنيا زندگی می‌كردند. مريم همان كسی است كه عطر گرانبهايش را بر پايهای عيسی ريخت و با موهای خود آنها را خشک كرد. آن دو خواهر برای عيسی پيغام فرستاده، گفتند: «آقا، دوست عزيزتان سخت بيمار است.»

⁴وقتی عيسی اين خبر را شنيد فرمود: «اين بيماری موجب مرگ ايلعازر نخواهد شد، بلكه باعث بزرگی و جلال خدا خواهد گشت، و من، فرزند خدا نيز از اين رويداد جلال خواهم يافت.»

⁵عيسی با اينكه نسبت به مرتا و مريم و ايلعازر لطف خاصی داشت،

⁶با اين حال وقتی خبر بيماری ايلعازر را شنيد، در محلی كه بود، دو روز ديگر نيز ماند.

⁷پس از آن، به شاگردان خود فرمود: «بياييد به يهوديه بازگرديم.»

⁸شاگردان اعتراض كرده، گفتند: «همين چند روز پيش بود كه سران يهود می‌خواستند شما را در يهوديه بكشند. حال می‌خواهيد باز به آنجا برويد؟»

⁹عيسی جواب داد: «در روز، دوازده ساعت هوا روشن است. تا زمانی كه همه جا روشن است مردم می‌توانند راه بروند و نيفتند. آنها راه را می‌بينند زيرا از نور اين جهان برخوردارند.

¹⁰فقط در شب است كه خطر افتادن وجود دارد، چون هوا تاريک است.»

¹¹آنگاه فرمود: «دوست ما ايلعازر خوابيده است و من می‌روم تا او را بيدار كنم.»

¹²شاگردان تصور كردند كه منظور عيسی اينست كه ايلعازر ديشب راحت خوابيده است. از اين رو گفتند: «پس حالش خوب خواهد شد.» ولی منظور عيسی اين بود كه ايلعازر مرده است.

¹³

¹⁴آنگاه عيسی بطور واضح فرمود: «ايلعازر مرده است.

¹⁵و من خوشحالم كه در كنار او نبودم، چون مرگ او يک بار ديگر به شما فرصت خواهد داد كه به من ايمان آوريد. حال بياييد نزد او برويم.»

¹⁶يكی از شاگردان او به نام «توما» كه معنی اسمش «دوقلو» بود، به شاگردان ديگر گفت: «بياييد ما نيز برويم و با او بميريم.»

¹⁷وقتی به بيت‌عنيا رسيدند، شنيدند كه ايلعازر را چهار روز پيش بخاک سپرده‌اند.

¹⁸بيت‌عنيا فقط چند كيلومتر تا شهر اورشليم فاصله داشت.

¹⁹از اينرو، عده‌ای از سران قوم يهود برای تسليت گفتن به مرتا و مريم، از اورشليم به آنجا آمده بودند.

²⁰وقتی به مرتا خبر دادند كه عيسی آمده است، برخاست و بی‌درنگ به پيشواز او رفت، ولی مريم در خانه ماند.

²¹مرتا به عيسی گفت: «سَرورم، اگر اينجا بوديد، برادرم از دست نمی‌رفت.

²²حال نيز دير نشده است؛ اگر از خدا بخواهيد، برادرم دوباره زنده خواهد شد.»

²³عيسی فرمود: «مرتا، برادرت حتماً زنده خواهد شد.»

²⁴مرتا گفت: «بلی، البته می‌دانم كه برادرم در روز قيامت مانند ديگران زنده خواهد شد.»

²⁵عيسی فرمود: «آن كسی كه مردگان را زنده می‌كند و به ايشان زندگی می‌بخشد، من هستم. هر كه به من ايمان داشته باشد، اگر حتی مانند ديگران بميرد، بار ديگر زنده خواهد شد.

²⁶و چون به من ايمان دارد، زندگی جاويد يافته، هرگز هلاک نخواهد شد. مرتا! آيا به اين گفته‌‌ء من ايمان داری؟»

²⁷مرتا گفت: «بلی استاد، من ايمان دارم كه شما مسيح، فرزند خدا هستيد، همانكه منتظرش بوديم.»

²⁸آنگاه مرتا به خانه بازگشت و مريم را از مجلس عزاداری بيرون برد و به او گفت: «عيسی اينجاست و می‌خواهد تو را ببيند.»

²⁹مريم فوراً نزد عيسی رفت.

³⁰عيسی بيرون دِه در همان جا منتظر ايستاده بود.

³¹سران قوم كه در خانه سعی می‌كردند مريم را دلداری دهند، وقتی ديدند كه او با عجله از خانه بيرون رفت، فكر كردند به سر قبر می‌رود تا باز گريه كند. پس ايشان نيز بدنبال او رفتند.

³²وقتی مريم نزد عيسی رسيد، به پاهای او افتاد و گفت: «سَروَرم، اگر اينجا بوديد، برادرم نمی‌مرد.»

³³وقتی عيسی ديد كه مريم گريه می‌كند و سران قوم نيز با او ماتم گرفته‌اند عميقاً متأثر و پريشان گرديد.

³⁴او پرسيد: «كجا او را دفن كرده‌ايد؟» گفتند: «بفرماييد، ببينيد.»

³⁵عيسی گريست.

³⁶سران يهود به يكديگر گفتند: «ببينيد چقدر او را دوست می‌داشت.»

³⁷ولی بعضی می‌گفتند: «اين مرد كه چشمان كور را باز كرد، چرا نتوانست كاری كند كه ايلعازر زنده بماند؟»

³⁸

³⁹عيسی فرمود: «سنگ را كنار بزنيد!» ولی مرتا، خواهر ايلعازر گفت: «حالا ديگر متعفن شده، چون چهار روز است كه او را دفن كرده‌ايم.»

⁴⁰عيسی فرمود: «مگر نگفتم اگر ايمان بياوری، كارهای عجيب از خدا می‌بينی؟»

⁴¹پس سنگ را كنار زدند. آنگاه عيسی به آسمان نگاه كرد و فرمود: «پدر، شكر می‌كنم كه دعای مرا شنيده‌ای.

⁴²البته هميشه دعايم را می‌شنوی ولی اين را بخاطر مردمی كه اينجا هستند گفتم، تا ايمان آورند كه تو مرا فرستاده‌ای.»

⁴³سپس با صدای بلند فرمود: «ايلعازر، بيرون بيا!»

⁴⁴ايلعازر از قبر بيرون آمد، در حالی كه تمام بدنش در كفن پيچيده شده و پارچه‌ای سر و صورتش را پوشانده بود. عيسی فرمود: «او را باز كنيد تا بتواند راه برود.»

⁴⁵بعضی از سران قوم كه با مريم بودند و اين معجزه را ديدند، به عيسی ايمان آوردند.

⁴⁶ولی بعضی نيز نزد فريسيان رفته، واقعه را گزارش دادند.

⁴⁷كاهنان اعظم و فريسيان بی‌درنگ جلسه‌ای تشكيل دادند تا به اين موضوع رسيدگی كنند. ايشان به يكديگر می‌گفتند: «چه كنيم؟ اين شخص معجزات بسيار می‌كند.

⁴⁸اگر او را بحال خود بگذاريم، تمام اين قوم بدنبال او خواهند رفت. آنگاه رومی‌ها به اينجا لشكركشی كرده، اين عبادتگاه و قوم ما را از بين خواهند برد.»

⁴⁹يكی از ايشان به نام «قيافا»، كه در آن سال كاهن اعظم بود، برخاست و گفت: «شما اصلاً متوجه‌‌ء موضوع نيستيد.

⁵⁰آيا درک نمی‌كنيد كه بهتر است يک نفر فدا شود تا همه هلاک نگردند؟ آيا بهتر نيست اين شخص فدای مردم شود؟»

⁵¹قيافا با اين سخن، در واقع پيشگويی كرد كه عيسی بايد در راه مردم فدا شود. اما اين را از خود نگفت، بلكه بخاطر مقام روحانی كه داشت، به او الهام شد.

⁵²اين پيشگويی نشان می‌دهد كه مرگ عيسی نه فقط برای قوم اسرائيل بود، بلكه به اين منظور نيز كه همۀ فرزندان خدا را كه در سراسر دنيا پراكنده‌اند، در يكی جمع كند.

⁵³از آن روز به بعد، سران قوم يهود توطئه چيدند تا عيسی را به قتل رسانند.

⁵⁴عيسی از آن پس، ديگر در ميان مردم آشكار نمی‌شد، بلكه با شاگردانش از اورشليم به دهكده‌‌ء «افرايم» در نزديكی بيابان رفت و در آنجا ماند.

⁵⁵كم‌كم عيد «پِسَح» كه از روزهای مقدس يهود بود نزديک می‌شد. مردم از سراسر مملكت در اورشليم جمع می‌شدند تا خود را برای شركت در مراسم عيد آماده كنند.

⁵⁶در اين ميان، همه می‌خواستند عيسی را ببينند، و در خانه‌‌ء خدا با كنجكاوی از يكديگر می‌پرسيدند: «چه فكر می‌كنيد؟ آيا عيسی برای شركت در مراسم عيد به اورشليم خواهد آمد؟»

⁵⁷ولی از طرف ديگر كاهنان اعظم و فريسيان اعلام كرده بودند كه هر كه عيسی را ببيند، فوراً گزارش دهد تا او را بگيرند.