Read Persian Farsi سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ ء يوحنا 12 Bible Online

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ ء يوحنا 12 - Persian Farsi bible

سرگذشت‌ عيسی مسيح‌ نوشته‌ ء يوحنا 12

¹شش روز پيش از آغاز عيد پِسَح، عيسی وارد «بيت‌عنيا» شد، همان جايی كه ايلعازر مرده را زنده كرده بود.

²يكشب در آن دهكده به افتخار عيسی ضيافتی ترتيب دادند. مرتا پذيرايی می‌كرد و ايلعازر با عيسی سر سفره نشسته بود.

³آنگاه مريم يک شيشه عطر سنبل خالص گران‌قيمت گرفت و آن را روی پايهای عيسی ريخت و با موهای سر خود آنها را خشک كرد. خانه از بوی عطر پر شد.

⁴ولی «يهودا اسخريوطی» كه يكی از شاگردان عيسی بود و بعد به او خيانت كرد، گفت:

⁵«اين عطر گرانبها بود. بهتر بود آن را می‌فروختيم و پولش را به فقرا می‌داديم.»

⁶البته او در فكر فقرا نبود بلكه در فكر خودش بود، چون مسئول دخل و خرج و نگهداری پول شاگردان بود و اغلب از اين پول می‌دزديد.

⁷عيسی جواب داد: «كاری با او نداشته باشيد، مريم بدن مرا برای دفن آماده كرد.

⁸به فقرا هميشه می‌توانيد كمک كنيد ولی من هميشه با شما نيستم.»

⁹وقتی مردم اورشليم شنيدند كه عيسی آمده، دسته‌دسته به ديدن او شتافتند. آنان در ضمن بسيار مايل بودند ايلعازر را نيز كه عيسی او را زنده كرده بود، ببينند.

¹⁰پس كاهنان اعظم تصميم گرفتند ايلعازر را هم بكشند،

¹¹زيرا بخاطر او بعضی از سران قوم يهود نيز ايمان آورده بودند كه عيسی همان مسيح است.

¹²روز بعد، در تمام شهر خبر پيچيد كه عيسی به اورشليم می‌آيد. پس، جمعيت انبوهی كه برای مراسم عيد آمده بودند،

¹³با شاخه‌های نخل به پيشواز او رفتند، درحالی كه فرياد می‌زدند: «مَقدَمت مبارک، ای نجات دهنده! زنده باد پادشاه اسرائيل! درود بر تو ای فرستاده‌‌ء خدا!»

¹⁴عيسی نيز كرّه الاغی يافت و بر آن سوار شد، همانگونه كه در پيشگويی كتاب آسمانی آمده است كه:

¹⁵«ای قوم اسرائيل از پادشاهت نترس، چون او با فروتنی سوار بر كرّه‌‌ء الاغ می‌آيد!»

¹⁶شاگردان او در آن زمان متوجه‌‌ء اين پيشگويی نشدند، ولی بعد از اين كه عيسی به جلال خود در آسمان بازگشت، پی بردند كه تمام پيشگويی‌های كتاب آسمانی، در مقابل چشمانشان، يكی پس از ديگری واقع شده است.

¹⁷در بين جمعيت، كسانی كه زنده شدن ايلعازر را به چشم خود ديده بودند، آن را برای ديگران تعريف می‌كردند.

¹⁸در واقع بخاطر همين معجزه‌‌ء بزرگ بود كه مردم با چنان شور و حرارت به پيشواز او رفتند.

¹⁹فريسی‌ها به يكديگر گفتند: «ديگر از ما كاری ساخته نيست. ببينيد، تمام دنيا بدنبال او رفته‌اند!»

²⁰يک عده يونانی كه برای مراسم عيد به اورشليم آمده بودند،

²¹پيش فيليپ كه اهل بيت‌صيدای جليل بود، رفتند و گفتند: «ما می‌خواهيم عيسی را ببينيم.»

²²فيليپ اين را با اندرياس درميان گذاشت و هر دو رفتند و به عيسی گفتند.

²³عيسی جواب داد: «وقت آن رسيده است كه من به جلالی كه در آسمان داشتم بازگردم.

²⁴اين كه می‌گويم عين حقيقت است: همانطور كه دانه‌‌ء گندم در شيار زمين می‌افتد و می‌ميرد و بعد ثمر می‌دهد، من نيز بايد بميرم، اگر نه، همچون يک دانه تنها خواهم ماند. ولی مرگ من دانه‌های گندم تازه‌‌ء بسيار توليد می‌كند، كه همانا محصول فراوان از جانهای رستگار شده‌‌ء مردم می‌باشد.

²⁵اگر در اين دنيا به زندگی خود دل ببنديد، آن را بر باد خواهيد داد؛ ولی اگر از جان و زندگی خود بگذريد، به جلال و زندگی جاويد خواهيد رسيد.

²⁶«به اين يونانيها بگوييد كه اگر می‌خواهند شاگرد من شوند، بايد از من سرمشق بگيرند. چون خدمتگزاران من بايد هرجا می‌روم با من بيايند. اگر عيناً از من سرمشق بگيرند، پدرم خدا ايشان را سرافراز می‌گرداند.

²⁷اكنون جانم همچون دريايی آشفته است. آيا بايد دعا كنم كه: ای پدر، از آنچه می‌خواهد بر من واقع شود، مرا نجات ده؟ ولی من برای همين امر به اين جهان آمده‌ام!

²⁸پس می‌گويم: ای پدر، نام خود را جلال و سرافرازی ده.» ناگاه صدايی از آسمان گفت: «جلال دادم و باز جلال خواهم داد.»

²⁹وقتی مردم اين صدا را شنيدند، بعضی گمان بردند كه صدای رعد بود و بعضی ديگر گفتند: «فرشته‌ای با او سخن گفت.»

³⁰ولی عيسی فرمود: «اين صدا برای شما بود، نه برای من.

³¹چون وقت آن رسيده است كه خدا مردم دنيا را داوری كند و فرمانروای اين دنيا، يعنی شيطان را از قدرت بيندازد.

³²وقتی مسيح را از زمين بلند كرديد، او نيز همه را بسوی خود بالا خواهد كشيد.»

³³عيسی با اين گفته، به نوع مرگ خود بر صليب اشاره كرد.

³⁴مردم پرسيدند: «تو از مرگ سخن می‌گويی؟ تا جايی كه ما می‌دانيم مسيح بايد هميشه زنده بماند و هرگز نميرد. پس چرا تو می‌گويی كه مسيح بايد بميرد؟ اصلاً درباره‌‌ء كه صحبت می‌كنی؟»

³⁵عيسی جواب داد: «نور من فقط تا مدتی كوتاه بر شما خواهد تابيد؛ پس از فرصت استفاده كنيد و پيش از تاريک شدن، هرجا می‌خواهيد برويد، چون در تاريكی نمی‌توانيد راه را تشخيص دهيد.

³⁶تا دير نشده، به نور ايمان آوريد تا نورانی شويد.» آنگاه عيسی رفت و خود را از چشم مردم پنهان كرد.

³⁷با وجود تمام معجزاتی كه عيسی كرد، بسياری از مردم ايمان نياوردند كه او همان مسيح است.

³⁸و اين عين همان است كه «اشعيای نبی» پيشگويی كرده بود كه: «ای خداوند، چه كسی سخن ما را باور می‌كند؟ چه كسی معجزات بزرگ خدا را به عنوان دليل و برهان قبول می‌كند؟»

³⁹البته ايشان نتوانستند ايمان بياورند، چون همانطور كه اشعيا گفته بود:

⁴⁰«خدا چشمانشان را كور و دلهايشان را سخت كرده است، تا نبينند و نفهمند و بسوی خدا بازنگردند تا شفا يابند.»

⁴¹اشعيا با اين پيشگويی، به عيسی اشاره می‌كرد، چون پيش از آن در رؤيا جلال مسيح را ديده بود.

⁴²با اين همه، بعضی از سران قوم يهود ايمان آوردند كه او براستی همان مسيح است، ولی به كسی نگفتند چون می‌ترسيدند ايشان را از عبادتگاه بيرون كنند.

⁴³در واقع چيزی كه برای اين اشخاص اهميت داشت، جلب نظر و احترام مردم بود نه جلب رضای خدا.

⁴⁴پس عيسی با صدای بلند به مردم فرمود: «اگر به من ايمان آوريد، درواقع به خدا ايمان آورده‌ايد.

⁴⁵چون آن كه مرا ديد، گويی فرستنده‌‌ء مرا ديده است.

⁴⁶من مثل نوری آمده‌ام تا در اين دنيای تاريک بدرخشم تا تمام كسانی كه به من ايمان می‌آورند، در تاريكی سرگردان نشوند.

⁴⁷اگر كسی صدای مرا بشنود ولی اطاعت نكند، من از او بازخواست نخواهم كرد، زيرا من نه برای بازخواست بلكه برای نجات جهان آمده‌ام.

⁴⁸ولی تمام كسانی كه مرا و سخنان مرا نمی‌پذيرند، در روز قيامت بوسيله‌‌ء كلام من از ايشان بازخواست خواهد شد.

⁴⁹اين سخنان از من نيست، بلكه من آنچه را كه پدرم خدا گفته است، به شما می‌گويم؛

⁵⁰و می‌دانم كه احكام او انسان را به زندگی جاويد می‌رساند. پس هر چه خدا به من می‌فرمايد، من همان را می‌گويم.»