Read Persian Farsi نامه‌ ء اول‌ پولس‌ به‌ مسيحيان‌ قرنتس‌ 11 Bible Online

نامه‌ ء اول‌ پولس‌ به‌ مسيحيان‌ قرنتس‌ 11 - Persian Farsi bible

نامه‌ ء اول‌ پولس‌ به‌ مسيحيان‌ قرنتس‌ 11

¹پس از من سرمشق بگيريد، چنانكه من نيز از مسيح سرمشق می‌گيرم.

²برادران عزيز، بسيار شادم از اينكه هر چه به شما آموختم، بياد داريد و به آنها عمل می‌كنيد.

³اما می‌خواهم اين موضوع را نيز يادآور شوم كه هر زن بايد از شوهر خود اطاعت كند، و شوهر نيز از مسيح، همانطور كه مسيح هم از خدا اطاعت می‌كند.

⁴به همين دليل اگر در جلسه‌ای مردی با سر پوشيده، دعا يا نبوت كند، به مسيح بی‌احترامی كرده است، زيرا اين پوشش يا كلاه نشانۀ اطاعت از انسانهاست.

⁵همچنين اگر زنی در جلسه‌ای، با سر برهنه دعا يا نبوت كند، به شوهرش بی‌احترامی كرده است، زيرا اين مانند آنست كه زن سرش را بتراشد.

⁶اگر زن نمی‌خواهد سر خود را بپوشاند، بايد موی سرش را بتراشد؛ و اگر از اين عمل خجالت می‌كشد، پس بايد سر خود را بپوشاند.

⁷اما مرد نبايد به هنگام عبادت، سر خود را بپوشاند و يا كلاهی بر سر داشته باشد. مرد، جلال و شكوه خداست و به شكل او آفريده شده. زن نيز جلال و شكوه مرد می‌باشد.

⁸نخستين مرد، از زن بوجود نيامد، بلكه اولين زن از مرد بوجود آمد.

⁹در ضمن، نخستين مرد كه «آدم» بود، برای «حوا» آفريده نشد، بلكه حوا برای آدم آفريده شد.

¹⁰پس زن بايد سر خود را بپوشاند تا نشان دهد كه مطيع شوهرش می‌باشد. اين واقعيتی است كه حتی فرشتگان به آن توجه دارند و بسبب آن شادند.

¹¹اما بياد داشته باشيد كه در طرح الهی، زن و مرد به يكديگر احتياج دارند.

¹²زيرا با اينكه اولين زن از مرد بوجود آمد، ولی از آن پس، تمام مردها از زن بوجود آمده‌اند. اما بهر حال مرد و زن هر دو از خالق خود، خدا می‌باشند.

¹³حال، نظر خودتان در اين باره چيست؟ آيا درست است كه يک زن در يک جمع، بدون پوشش سر دعا كند؟

¹⁴آيا خود غريزه و طبيعت، به ما نمی‌آموزد كه سر زن بايد پوشيده باشد؟ زيرا زنها به موی بلند خود افتخار می‌كنند، چون مو بعنوان پوشش به ايشان داده شده است. در حاليكه موی بلند برای مردها عيب است.

¹⁶اما اگر كسی می‌خواهد در اين باره بحث و مجادله كند، تنها چيزی كه می‌توانم به او بگويم اينست كه ما هميشه اين را تعليم داده‌ايم كه زن به هنگام دعا يا نبوت، بايد سرخود را بپوشاند. تمام كليساها نيز در اين امر توافق دارند.

¹⁷می‌خواهم شما را برای رفتار ناپسندتان سرزنش كنم. زيرا شنيده‌ام كه وقتی برای شركت در شام خداوند گرد می‌آييد، ضرری كه به شما وارد می‌آيد، بيش از نفع آن است.

¹⁸می‌شنوم كه در جلساتتان بحث و مجادله در می‌گيرد و دو دستگی بوجود می‌آيد، و تا حدی اين گفته‌ها را باور می‌كنم.

¹⁹لابد فكر می كنيد كه اين بحثها و اختلافات لازم است، چون باعث می‌شود كه همه بدانند حق با كيست.

²⁰وقتی برای خوردن دور هم جمع می‌شويد، آنچه می‌خوريد در واقع شام خداوند نيست،

²¹بلكه شام خودتان است. زيرا شنيده‌ام كه بعضی بدون آنكه منتظر ديگران باشند، با عجله و تا آنجا كه می‌توانند، خوراكها را می‌بلعند و برای بقيه چيزی نمی‌گذارند. پس به يكی خوراک كافی نمی‌رسد و گرسنه می‌ماند، در حاليكه ديگری آنقدر خورده و نوشيده كه مست شده است.

²²واقعاً تعجب می‌كنم! آيا اين راست است؟ مگر نمی‌توانيد خوراكتان را در خانه بخوريد تا باعث بی‌حرمتی كليسا نشويد و فقرا را كه نمی‌توانند با خود خوراک بياورند، خجالت‌زده نسازيد؟ به شما چه بگويم؟ آيا شما را تحسين كنم؟ هرگز!

²³اين است آنچه خود خداوندمان عيسی مسيح دربارۀ اين شام فرموده است و من هم قبلاً آن را به شما تعليم داده‌ام: خداوند ما عيسی، در شبی كه يهودا به او خيانت كرد، نان را بدست گرفت،

²⁴و پس از شكرگزاری، آن را پاره كرد و به شاگردان خود داد و گفت: «اين را بگيريد و بخوريد. اين بدن من است كه در راه شما فدا می‌كنم. اين آيين را به ياد من نگاه داريد.»

²⁵همچنين پس از شام، پياله را بدست گرفت و فرمود: «اين پياله، نشان پيمان تازه‌ای است ميان خدا و شما، كه با خون من بسته شده است. هرگاه از آن می‌نوشيد، بياد من باشيد.»

²⁶به اين ترتيب، هربار كه اين نان را می‌خوريد و از اين پياله می‌نوشيد، در واقع اين حقيقت را اعلام می‌كنيد كه مسيح برای نجات شما، جان خود را فدا كرده است. پس تا زمان بازگشت خداوند، اين آيين را نگاه داريد.

²⁷بنابراين، اگر كسی بطور ناشايست از اين نان بخورد و از اين پياله بنوشد، به بدن و خون خداوندمان عيسی مسيح بی‌احترامی كرده و نسبت به آنها مرتكب گناه شده است.

²⁸به همين دليل است كه شخص پيش از شركت در اين آيين، بايد با دقت خود را امتحان كند تا ببيند آيا شايستگی برای شركت در آن را دارد يا نه.

²⁹زيرا اگر كسی بطور ناشايسته از نان بخورد و از پياله بنوشد، يعنی تشخيص ندهد كه بدن مسيح همان كليساست، با شركت در اين آيين، خود را در نظر خدا محكوم كرده است، چون به مرگ مسيح بی‌حرمتی نموده است.

³⁰از اينروست كه بسياری از شما ضعيف و بيمارند و حتی بعضی مرده‌اند.

³¹اما اگر خود را امتحان كنيد، ديگر خدا شما را محكوم و تنبيه نخواهد نمود.

³²اما حتی اگر خداوند ما را محكوم و تنبيه كند، به اين منظور است كه در آينده با ساير مردم دنيا مورد محاكمه و داوری قرار نگيريم.

³³پس ای برادران عزيز، هنگامی كه برای شام خداوندمان عيسی مسيح جمع می‌شويد، صبر كنيد تا ديگران هم بيايند.

³⁴اگر كسی خيلی گرسنه است، در خانه بخورد تا وقتی با ديگران جمع می‌شود، باعث محكوميت و مجازات خود نشود. وقتی آمدم، به مسايل ديگر نيز رسيدگی خواهم كرد.