Read Persian Farsi يوشع‌ 2 Bible Online

يوشع‌ 2 - Persian Farsi bible

يوشع‌ 2

¹يوشع، دو جاسوس از شطيم به آنطرف رود اردن فرستاد تا وضعيت آن سرزمين و بخصوص شهر اريحا را بررسی كنند. وقتی آنها به آن شهر رسيدند، به خانهٔ فاحشه‌ای به نام راحاب رفتند تا شب را در آنجا بگذرانند.

²همان شب به پادشاه اريحا خبر رسيد كه چند جاسوس اسرائيلی وارد شهر شده‌اند.

³پادشاه افرادی را با اين پيغام نزد راحاب فرستاد: «مردانی را كه به خانۀ تو آمده‌اند به ما تحويل بده، زيرا آنها جاسوس هستند.»

⁴اما راحاب كه آن دو مرد را پنهان كرده بود، گفت: «آنها پيش من آمدند، ولی نفهميدم چه كسانی بودند.

⁵هنگامی كه هوا تاريک شد، پيش از بسته شدن دروازه‌ها از شهر خارج شدند و من نمی‌دانم كجا رفتند. اگر بدنبال آنها بشتابيد می‌توانيد به ايشان برسيد.»

⁶ولی راحاب قبلاً آن دو مرد را به پشت بام برده، ايشان را زير توده‌ای از ساقه‌های كتان كه در آنجا گذاشته بود، مخفی كرده بود.

⁷پس مأمورانِ پادشاهِ اريحا در جستجوی آن دو نفر تا كرانۀ رود اردن پيش رفتند. به مجرد اينكه آنها از شهر خارج شدند، دروازه‌های شهر را از پشت سر ايشان بستند.

⁸شب، پيش از آنكه آن دو مرد بخوابند، راحاب نزد ايشان به پشت‌بام رفت

⁹و به آنها گفت: «من شک ندارم كه خداوند، سرزمين ما را به شما خواهد داد. همۀ ما از شما اسرائيلی‌ها می‌ترسيم. هركس نام اسرائيل را می‌شنود از ترس می‌لرزد.

¹⁰چون شنيده‌ايم كه چگونه موقع خروج از مصر، خداوند از ميان دريای سرخ راه خشكی برای شما پديد آورد تا از آن بگذريد! خبر داريم كه به سيحون و عوج، پادشاهان اموری‌ها كه در طرف شرق اردن بودند، چه كرديد و چگونه آنها و مردمانشان را نابود ساختيد.

¹¹وقتی اين خبرها را شنيديم، ترس وجود ما را فرا گرفت و جرأت خود را از دست داديم؛ زيرا خدای شما، خدای آسمان و زمين است و مانند او خدايی نيست.

¹²حال از شما می‌خواهم كه به نام خدايتان برای من قسم بخوريد و نشانه‌ای به من بدهيد كه وقتی شهر اريحا را تصرف نموديد، در ازای كمكی كه به شما كردم، مرا همراه پدر و مادر و خواهران و برادرانم و خانواده‌های آنها حفظ كنيد تا كشته نشويم.»

¹⁴آن دو مرد جواب دادند: «اگر در مورد ما با كسی سخن نگويی، به جان خود قسم می‌خوريم كه وقتی خداوند اين سرزمين را به ما داد، ترتيبی بدهيم كه به تو و بستگانت آسيبی نرسد.»

¹⁵خانۀ راحاب بر حصار شهر قرار داشت، پس او آن دو مرد را با طناب از پنجرۀ اطاقش پايين فرستاد.

¹⁶سپس به ايشان گفت: «به كوه فرار كنيد و سه روز در آنجا پنهان شويد تا مأمورانی كه به جستجوی شما رفته‌اند باز گردند. آنوقت می‌توانيد به راه خود ادامه دهيد.»

¹⁷آن دو نفر پيش از رفتن به او گفتند: «وقتی ما به اين شهر حمله كرديم، تو پدر و مادر و برادران و خواهران و خانواده‌های آنها را در خانۀ خود جمع كن و اين طناب قرمز را به همين پنجره ببند. اگر اين كار را نكنی و آسيبی به شما برسد، ما در برابر قسمی كه خورده‌ايم مسئول نخواهيم بود.

¹⁹اگر كسی از خانه بيرون برود، خونش به گردن خودش است و ما مسئول مرگش نخواهيم بود. ما قسم می‌خوريم كسانی كه در اين خانه بمانند كشته نشوند و به ايشان كوچكترين آسيبی نرسد.

²⁰اما اگر تو دربارۀ ما با كسی سخن بگويی، اين قسم باطل می‌شود.»

²¹راحاب گفت: «آنچه را كه گفتيد می‌پذيرم.» سپس ايشان را روانه كرد و طناب قرمز را به پنجره بست.

²²آن دو به كوه رفتند و سه روز در آنجا ماندند. تعقيب‌كنندگان همۀ راه‌ها را جستجو كردند و چون ايشان را نيافتند، ناچار به شهر بازگشتند.

²³آنگاه آن دو نفر از كوه به زير آمده، از رود اردن عبور نمودند و نزد يوشع بازگشتند و آنچه برايشان اتفاق افتاده بود به او گزارش دادند.

²⁴آنها به يوشع گفتند: «اطمينان داريم كه خداوند تمام آن سرزمين را به ما بخشيده است، زيرا مردم آنجا از ترس ما روحيۀ خود را باخته‌اند!»