Read Persian Farsi يوشع‌ 8 Bible Online

يوشع‌ 8 - Persian Farsi bible

يوشع‌ 8

¹خداوند به يوشع فرمود: «ترس و واهمه را از خود دور كن! برخيز و تمام سربازان را همراه خود بردار و به عای روانه شو. من پادشاه آنجا را به دست تو تسليم می‌كنم. مردم و شهر و زمين عای از آن تو خواهند شد.

²با ايشان همانطور رفتار كن كه با پادشاه اريحا و مردم آنجا رفتار نمودی. اما اين بار چهارپايان و غنايم شهر را می‌توانيد ميان خود قسمت كنيد. در ضمن برای حمله به دشمن در پشت آن شهر، يک كمين گاه بساز.»

³پس يوشع و تمام لشكر او آمادۀ حمله به عای شدند. يوشع سی هزار تن از افراد دلير خود را انتخاب كرد تا آنها را شبانه به عای بفرستد.

⁴او به آنها اين دستور را داد: «در پشت شهر در كمين بنشينيد، ولی از شهر زياد دور نشويد و برای حمله آماده باشيد.

⁵نقشۀ ما چنين است: من و افرادم به شهر نزديک خواهيم شد. مردان شهر مانند دفعۀ پيش به مقابلهٔ ما برخواهند خاست. در اين هنگام ما عقب‌نشينی می‌كنيم.

⁶آنها به گمان اينكه مانند دفعۀ پيش درحال فرار هستيم به تعقيب ما خواهند پرداخت و بدين ترتيب از شهر دور خواهند شد.

⁷بعد، شما از كمين‌گاه بيرون بياييد و به داخل شهر حمله كنيد، زيرا خداوند آن را به دست شما تسليم كرده است.

⁸چنانكه خداوند فرموده است، شهر را بسوزانيد. اين يک دستور است.»

⁹پس آنها همان شب روانه شده، در كمين‌گاه بين بيت‌ئيل و غرب عای پنهان شدند. اما يوشع و بقيۀ لشكر در اردوگاه ماندند.

¹⁰روز بعد، صبح زود يوشع سربازان خود را صف‌آرايی نمود و خود با بزرگان اسرائيل در پيشاپيش لشكر بسوی عای حركت كرد.

¹¹آنها در سمت شمالی شهر در كنار دره‌ای كه بين آنها و شهر قرار داشت توقف كردند. يوشع پنج‌هزار نفر ديگر را هم فرستاد تا به سی هزار نفری كه در كمين گاه بودند ملحق شوند. خود او با بقيۀ نفرات، آن شب در همان دره ماند.

¹⁴پادشاه عای با ديدن لشكر اسرائيل در آنسوی دره، با لشكر خود برای مقابله با آنها به دشت اردن فت، غافل از اينكه عدۀ زيادی از اسرائيليها در پشت شهر در كمين نشسته‌اند.

¹⁵يوشع و لشكر اسرائيل برای اينكه وانمود كنند كه از دشمن شكست خورده‌اند، در بيابان پا به فرار گذاشتند.

¹⁶به تمام مردان عای دستور داده شد به تعقيب آنها بپردازند. آنها برای تعقيب يوشع از شهر خارج شدند،

¹⁷بطوريكه در عای و بيت‌ئيل يک سرباز هم باقی نماند و دروازه‌ها نيز به روی اسرائيليها باز بود!

¹⁸آنگاه خداوند به يوشع فرمود: «نيزۀ خود را بسوی عای دراز كن، زيرا آن را به تو داده‌ام.» يوشع چنين كرد.

¹⁹سربازانی كه در كمين گاه منتظر بودند وقتی اين علامت را كه يوشع داده بود ديدند، از كمينگاه بيرون آمده، به شهر هجوم بردند و آن را به آتش كشيدند.

²⁰سربازان عای وقتی به پشت سر نگاه كردند و ديدند دود غليظی آسمان شهرشان را فرا گرفته است دست و پايشان چنان سست شد كه قدرت فرار كردن هم از آنها سلب گرديد. يوشع و همراهانش چون دود را برفراز شهر ديدند فهميدند سربازانی كه در كمين‌گاه بودند به شهر حمله‌ور شده‌اند، پس خودشان هم باز گشتند و به كشتار تعقيب كنندگان خود پرداختند.

²²از طرف ديگر، سربازان اسرائيلی كه در داخل شهر بودند بيرون آمده، به دشمن حمله كردند. به اين ترتيب سربازان عای از دو طرف به دام سپاه اسرائيل افتادند و همه كشته شدند.

²³تنها كسی كه زنده ماند پادشاه عای بود كه او را هم اسير كرده، نزد يوشع آوردند.

²⁴لشكر اسرائيل پس از اينكه افراد دشمن را در خارج شهر كشتند، به عای وارد شدند تا بقيۀ اهالی شهر را نيز از دم شمشير بگذرانند.

²⁵در آن روز، تمام جمعيت شهر كه تعدادشان بالغ بر دوازده هزار نفر بود، هلاک شدند،

²⁶زيرا يوشع نيزۀ خود را كه بسوی عای دراز نموده بود، به همان حالت نگاه داشت تا موقعی كه همۀ مردم آن شهر كشته شدند.

²⁷فقط اموال و چهارپايان شهر باقی ماندند كه قوم اسرائيل آنهارا برای خودبه غنيمت گرفتند. (خداوند به يوشع فرموده‌بودكه آنها می‌توانند غنايم را برای خود نگهدارند.)

²⁸يوشع شهر عای را سوزانيده، بصورت خرابه‌ای در آورد كه تا به امروز به همان حال باقيست.

²⁹يوشع، پادشاه عای را به دار آويخت. هنگام غروب به دستور يوشع جسد او را پايين آورده، جلو دروازه شهر انداختند و توده‌ای بزرگ از سنگ روی جسد او انباشتند كه تا به امروز نيز باقيست.

³⁰سپس يوشع برای خداوند، خدای اسرائيل قربانگاهی بر كوه عيبال بنا كرد.

³¹چنانكه موسی، خدمتگزار خداوند، در تورات به قوم اسرائيل دستور داده بود، برای ساختن اين قربانگاه از سنگهای نتراشيده استفاده كردند.[۳] سپس كاهنان، قربانی‌های سلامتی بر آن به خداوند تقديم كردند.

³²آنگاه يوشع در حضور جماعت اسرائيل، ده فرمان موسی را روی سنگهای قربانگاه نوشت.

³³پس از آن، تمام قوم اسرائيل با بزرگان، رهبران، قضات و حتی افراد غريبی كه در ميان ايشان بودند، به دو دسته تقسيم شدند. يک دسته در دامنهٔ كوه جَرِزيم ايستادند و دستهٔ ديگر در دامنۀ كوه عيبال. در وسط اين دو دسته، كاهنان، در حاليكه صندوق عهد را بر دوش داشتند، ايستادند تا قوم اسرائيل را بركت دهند. (همهٔ اين رسوم مطابق دستوری كه موسی قبلاً داده بود، انجام شد.)

³⁴آنگاه يوشع تمام قوانين نوشته شده در تورات را كه شامل بركت‌ها و لعنت‌ها بود، برای مردم اسرائيل خواند.

³⁵خلاصه، تمام دستورات موسی بدون كم و كاست در حضور تمام مردان، زنان، جوانان، اطفال اسرائيل و غريبانی كه با آنها بودند، خوانده شد.