Read Persian Farsi نامه‌ای به‌ مسيحيان‌ يهودى نژاد 12 Bible Online

نامه‌ای به‌ مسيحيان‌ يهودى نژاد 12 - Persian Farsi bible

نامه‌ای به‌ مسيحيان‌ يهودى نژاد 12

¹پس حال كه در اين ميدان مسابقه، چنين گروه انبوهی از ايمانداران را داريم كه برای تماشای ما گرد آمده‌اند، بياييد هر آنچه را كه سبب كُندی يا عقب افتادن ما در اين مسابقه می‌شود، از خود دور كنيم، و با صبر و شكيبايی در اين ميدان بسوی هدف بدويم؛

²و برای پيروزی در اين مسابقۀ روحانی، به عيسی چشم بدوزيم كه چنين ايمانی را در قلب ما ايجاد كرده و آن را كامل خواهد ساخت. زيرا او خود نيز در همين مسير، صليب، و خفت و خواری آن را تحمل كرد، چون می‌دانست در پی آن، خوشی و شادی عظيمی نصيبش خواهد شد. به همين جهت، اكنون در جايگاه افتخار، يعنی در دست راست تخت خدا نشسته است.

³پس اگر می‌خواهيد در اين مسابقه خسته و دلسرد نشويد، به صبر و پايداری مسيح بينديشيد، به او كه از سوی گناهكاران مصيبت‌ها كشيد.

⁴از اين گذشته، شما تاكنون در مقابل گناه و وسوسه‌های شيطان تا پای جان مقاومت نكرده‌ايد.

⁵گويا بكلی از ياد برده‌ايد كه كلام خدا برای تشويق شما فرزندان خدا، چه می‌گويد. كلام خدا می‌فرمايد: «پسرم، هرگاه خداوند تو را تنبيه كند، دلگير نشو، و هرگاه اشتباهات تو را خاطرنشان سازد، دلسرد نشو.

⁶زيرا اگر تو را تأديب می‌كند، به اين علت است كه دوستت دارد، و اگر تو را تنبيه می‌نمايد، به اين دليل است كه فرزند او هستی.»

⁷كدام پسر است كه پدرش او را تنبيه نكند؟ در واقع، خدا همان رفتاری را با شما می‌كند كه هر پدر مهربانی با فرزندش می‌كند. پس، بگذاريد خدا شما را تأديب نمايد.

⁸اما اگر خدا هرگز شما را تأديب و تنبيه نكند، معلوم می‌شود كه اصلاً فرزند او نيستيد، زيرا هر پدری فرزندش را تنبيه می‌كند.

⁹ما در اين دنيا به پدرانمان كه ما را تنبيه می‌كنند، احترام می‌گذاريم؛ پس چقدر بيشتر بايد به تأديب پدر روحانی‌مان خدا، تن در دهيم تا حيات واقعی را بيابيم.

¹⁰پدران ما به صلاحديد خود در دوران كوتاه كودكی‌مان، ما را تأديب می‌كردند. اما تأديب خدا برای خير و صلاح ماست، تا مانند او پاک و مقدس گرديم.

¹¹تنبيه شدن خوشايند نيست، بلكه دردناک است. اما نتيجۀ آن، زندگی پاک و صفات پسنديده است كه بعد از آن ظاهر خواهد شد.

¹²بنابراين، دستهای خستۀ خود را بكار گيريد، بر پايهای سست و لرزان خود محكم بايستيد،

¹³و برای پايهای خود، راهی راست و هموار بسازيد، تا آنانی كه بدنبال شما می‌آيند، حتی اگر ناتوان و لنگ باشند، نيفتند و صدمه نبينند، بلكه قوت خود را باز يابند.

¹⁴بكوشيد تا با همۀ مردم در صلح و صفا بسر بريد، و دلی پاک و زندگی مقدسی داشته باشيد، زيرا تا پاک و مقدس نباشيد، خداوند را نخواهيد ديد.

¹⁵مواظب باشيد مبادا كسی از شما از خدا دور شود. دقت كنيد تلخی در ميان شما ريشه ندواند، زيرا باعث اضطراب شده، به زندگی روحانی بسياری لطمه خواهد زد.

¹⁶همچنين، مراقب باشيد كسی گرفتار زنا و بی‌عفتی نشود و يا در مورد امور الهی لاقيد نگردد، مانند عيسو برادر بزرگ يعقوب كه حق ارشدی خود را به يک كاسه آش فروخت!

¹⁷و بعد از آن، وقتی خواست حق خود را بازپس گيرد، هر چه اشک ريخت، موفق نشد، چون ديگر دير شده بود و پشيمانی فايده‌ای نداشت. بنابراين، از اين واقعه درس عبرت بگيريد و مواظب خودتان باشيد.

¹⁸بلی، دقت كنيد زيرا شما با مسائلی سروكار داريد كه بسيار بالاتر از مسائلی است كه قوم اسرائيل با آن مواجه بودند. هنگامی كه خداوند در كوه سينا، احكام خود را به قوم اسرائيل عطا می‌كرد، ايشان با شعله‌های آتش، تاريكی و ظلمت كامل، طوفان هولناک،

¹⁹و صدای سهمگين شيپور مواجه شدند. صدايی نيز كه با ايشان سخن می‌گفت، حاوی پيامی چنان هراس‌انگيز بود كه از خدا التماس كردند كه ديگر چيزی نگويد،

²⁰زيرا قادر نبودند اين دستور را تحمل كنند كه فرموده بود: «حتی اگر حيوانی به كوه نزديک شود، بايد سنگسار گردد.»

²¹موسی نيز چنان از آن منظره ترسيده بود كه می‌لرزيد!

²²اما سروكار شما با اين امور نيست؛ شما به چنين كوهی نزديک نشده‌ايد، بلكه مستقيماً به كوه صهيون و به شهر خدای زنده يعنی اورشليم آسمانی آمده‌ايد. شما وارد محفل شاد گروه بيشماری از فرشتگان شده‌ايد.

²³شما به كليسايی قدم گذاشته‌ايد كه نام اعضای آن، در آسمان ثبت شده است. شما به حضور خدايی آمده‌ايد كه داور همه است؛ به روحهای نجات‌يافتگانی نزديک شده‌ايد كه در آسمان به مرحلۀ كمال رسيده‌اند.

²⁴به حضور عيسی آمده‌ايد كه آورندۀ اين پيمان جديد می‌باشد؛ شما بسوی خون او آمده‌ايد كه مانند خون هابيل طالب انتقام نيست، بلكه به روی ما پاشيده شده تا گناهانمان را بشويد.

²⁵پس مواظب باشيد كه از او كه با شما سخن می‌گويد، اطاعت نماييد. زيرا اگر قوم اسرائيل از سخنان موسی كه يک پيغام‌آور زمينی بود، سرپيچی كردند و جان سالم بدر نبردند، ما چگونه از مجازات هولناک آينده در امان خواهيم ماند، اگر از كلام خدايی كه از آسمان سخن می‌گويد، سرپيچی كنيم؟

²⁶هنگامی كه خدا از بالای كوه سينا سخن گفت، صدای او زمين را لرزاند. اما او وعده داده و فرموده است: «بار ديگر، نه فقط زمين را، بلكه آسمانها را نيز خواهم لرزاند.»

²⁷منظور او اينست كه هر آنچه را كه پايه و اساس محكمی ندارد غربال خواهد كرد تا فقط چيزهايی باقی بمانند كه تزلزل‌ناپذير می‌باشند.

²⁸پس حال كه ملكوتی تزلزل ناپذير نصيب ما خواهد شد، بياييد خدا را از صميم قلب سپاس گوييم و او را چنانكه سزاوار است، با خوف و احترام خدمت نماييم.

²⁹زيرا خدای ما آتشی سوزاننده است.