Read Persian Farsi اول سموئيل 13 Bible Online

اول سموئيل 13 - Persian Farsi bible

اول سموئيل 13

¹شائول (سی) ساله بود كه پادشاه شد و (چهل و) دو سال بر اسرائيل سلطنت نمود.[۳]

²شائول سه هزار نفر از مردان اسرائيلی را برگزيد و از ايشان دو هزار نفر را با خود برداشته، به مخماس و كوه بيت‌ئيل برد و هزار نفر ديگر را نزد پسرش يوناتان در جبعه واقع در ملک بنيامين گذاشت و بقيه را به خانه‌هايشان فرستاد.

³يوناتان به قرارگاه فلسطينی‌ها در جبعه حمله برد و افراد آنجا را از پای درآورد. اين خبر فوری به همۀ نقاط فلسطين رسيد. شائول به سراسر اسرائيل پيغام فرستاد كه برای جنگ آماده شوند. وقتی بنی‌اسرائيل شنيدند كه شائول به قرارگاه فلسطينی‌ها حمله كرده است و اينكه اسرائيلی‌ها مورد نفرت فلسطينی‌ها قرار گرفته‌اند، در جلجال نزد شائول گرد آمدند.

⁵فلسطينی‌ها لشكر عظيمی كه شامل سه هزار عرابه، شش هزار سرباز سواره، و عدۀ بی‌شماری سرباز پياده بود، فراهم نمودند. آنها در مخماس واقع در سمت شرقی بيت‌آون اردو زدند.

⁶اسرائيلی‌ها، چون چشمشان به لشكر عظيم دشمن افتاد، روحيۀ خود را باختند و سعی كردند در غارها و بيشه‌ها، چاه‌ها و حفره‌ها، و درميان صخره‌ها خود را پنهان كنند.

⁷بعضی از ايشان نيز از رود اردن گذشته، به سرزمين جاد و جلعاد گريختند. ولی شائول در جلجال ماند و همراهانش از شدت ترس می‌لرزيدند.

⁸سموئيل به شائول گفته بود كه پس از هفت روز می‌آيد، ولی از او خبری نبود و سربازان شائول به تدريج پراكنده می‌شدند.

⁹پس شائول تصميم گرفت خود، مراسم تقديم قربانی‌های سوختنی و سلامتی را اجرا كند.

¹⁰درست در پايان مراسم تقديم قربانی سوختنی، سموئيل از راه رسيد و شائول به استقبال وی شتافت.

¹¹اما سموئيل به او گفت: «اين چه كاری بود كه كردی؟» شائول پاسخ داد: «چون ديدم سربازان من پراكنده می‌شوند وتو نيز به موقع نمی‌آيی و فلسطينی‌ها هم در مخماس آمادۀ جنگ هستند،

¹²به خود گفتم كه فلسطينی‌ها هر آن ممكن است به ما حمله كنند و من حتی فرصت پيدا نكرده‌ام از خداوند كمک بخواهم. پس مجبور شدم خودم قربانی سوختنی را تقديم كنم.»

¹³سموئيل به شائول گفت: «كار احمقانه‌ای كردی، زيرا از فرمان خداوند، خدايت سرپيچی نمودی. اگر اطاعت می‌كردی خداوند اجازه می‌داد تو و نسل تو هميشه بر اسرائيل سلطنت كنيد،

¹⁴اما اينک سلطنت تو ديگر ادامه نخواهد يافت. خداوند شخص دلخواه خود را پيدا خواهد كرد تا او را رهبر قومش سازد.»

¹⁵سموئيل از جلجال به جبعه كه در سرزمين بنيامين بود، رفت. شائول سربازانی را كه نزد وی باقی مانده بودند شمرد. تعداد آنها ششصد نفر بود.

¹⁶شائول و يوناتان با اين ششصد نفر در جبعه اردو زدند. فلسطينيها هنوز در مخماس بودند.

¹⁷طولی نكشيد كه سه قشون ازاردوگاه فلسطينی‌ها بيرون آمدند، يک قشون به عُفره كه در سرزمين شوعال واقع شده بود رفت،

¹⁸قشون ديگر به بيت‌حورون شتافت و سومی بطرف مرز بالای دره صبوئيم كه مشرف به بيابان بود، حركت كرد.

¹⁹در آن روزها در اسرائيل آهنگری يافت نمی‌شد، چون فلسطينی‌ها می‌ترسيدند عبرانی‌ها برای خود شمشير و نيزه بسازند، پس اجازه نمی‌دادند پای هيچ آهنگری به اسرائيل برسد.

²⁰بنابراين هر وقت اسرائيلی‌ها می‌خواستند گاوآهن، بيل، تبر، و داس خود را تيز كنند آنها را به فلسطين می‌بردند.

²¹(اجرت تيز كردن گاوآهن و بيل، هشت گرم نقره و اجرت تيز كردن تبر و چنگال سه دندانه و داس، چهار گرم نقره بود.)

²²به اين ترتيب در آن موقع سربازان اسرائيلی شمشير يا نيزه نداشتند، ولی شائول و يوناتان داشتند.

²³فلسطينی‌ها يک دسته از سربازان خود را اعزام داشتند تا از گذرگاه مخماس دفاع كنند.