Read Persian Farsi اول سموئيل 18 Bible Online

اول سموئيل 18 - Persian Farsi bible

اول سموئيل 18

¹وقتی گفتگوی شائول و داود تمام شد، يوناتان پسر شائول، علاقۀ زيادی به داود پيدا كرد. يوناتان او را مثل جان خودش دوست می‌داشت. يوناتان با داود عهد دوستی بست و به نشانۀ اين عهد، ردايی را كه بر تن داشت و شمشير و كمان و كمربند خود را به داود داد. از آن روز به بعد شائول، داود را در اورشليم نگاه داشت و ديگر نگذاشت به خانۀ پدرش برگردد.

⁵شائول هر مأموريتی كه به داود می‌سپرد، او آن را با موفقيت انجام می‌داد. از اين رو وی را يكی از فرماندهان سپاه خود ساخت. از اين امر، هم مردم و هم سربازان خشنود بودند.

⁶پس از آنكه داود جليات را كشته بود و سپاه فاتح اسرائيل به وطن برمی‌گشت، در طول راه، زنان از تمام شهرهای اسرائيل با ساز و آواز به استقبال شائول پادشاه بيرون آمدند. آنها در حاليكه می‌رقصيدند اين سرود را می‌خواندند: «شائول هزاران نفر و داود ده‌ها هزارنفر را كشته است!»

⁸شائول با شنيدن اين سرود سخت غضبناک گرديد و با خود گفت: «آنها می‌گويند كه داود ده‌ها هزار نفر را كشته است، ولی من هزاران نفر را! لابد بعد هم خواهند گفت كه داود پادشاه است!»

⁹پس، از آن روز به بعد، شائول از داود كينه به دل گرفت.

¹⁰در فردای آن روز روح پليد از جانب خدا بر شائول آمد و او را در خانه‌اش پريشان حال ساخت. داود مثل هر روز شروع به نواختن چنگ نمود. ناگهان شائول نيزه‌ای را كه در دست داشت بطرف داود پرتاب كرد تا او را به ديوار ميخكوب كند. اما داود خود را كنار كشيد. اين عمل دوبار تكرار شد.

¹²شائول از داود می‌ترسيد، زيرا خداوند با داود بود ولی شائول را ترک گفته بود.

¹³سرانجام شائول او را از دربار بيرون كرد و مقام پايين‌تری در سپاه خود به وی محول نمود. اما اين امر باعث شد مردم بيش از پيش با داود در تماس باشند.

¹⁴داود در تمام كارهايش موفق می‌شد، زيرا خداوند با او بود.

¹⁵وقتی شائول پادشاه متوجه اين امر شد، بيشتر هراسان گرديد، ولی مردم اسرائيل و يهودا، داود را دوست می‌داشتند زيرا با آنها معاشرت می‌كرد.

¹⁷روزی شائول به داود گفت: «من حاضرم دختر بزرگ خود ميرب را به عقد تو درآورم. اما اول بايد شجاعت خود را در جنگهای خداوند ثابت كنی.» (شائول با خود می‌انديشيد: «بجای اينكه دست من به خون او آغشته شود، او را به جنگ فلسطينی‌ها می‌فرستم تا آنها او را بكشند.»)

¹⁸داود گفت: «من كيستم كه داماد پادشاه شوم؟ خانوادۀ ما قابل اين افتخار نيست.»

¹⁹اما وقتی زمان عروسی داود و ميرب رسيد، شائول او را به مردی به نام عدری‌ئيل از اهالی محولات داد.

²⁰ولی ميكال دختر ديگر شائول عاشق داود بود و شائول وقتی اين موضوع را فهميد خوشحال شد.

²¹شائول با خود گفت: «فرصتی ديگر پيش آمده تا داود را به جنگ فلسطينی‌ها بفرستم. شايد اين دفعه كشته شود!» پس به داود گفت: «تو فرصت ديگری داری كه داماد من بشوی. من دختر كوچک خود را به تو خواهم داد.»

²²در ضمن، شائول به درباريان گفته بود بطور محرمانه با داود صحبت كرده، بگويند: «پادشاه از تو راضی است و همۀ افرادش تو را دوست دارند. پس بيا و داماد پادشاه شو.»

²³داود چون اين سخنان را از مأموران شائول شنيد گفت: «آيا فكر می‌كنيد كه داماد پادشاه شدن آسان است؟ من از يک خانوادۀ فقير و گمنام هستم.»

²⁴وقتی درباريان شائول آنچه را كه داود گفته بود به شائول گزارش دادند، او گفت: «به داود بگوييد كه مهريۀ دختر من فقط صد قلفۀ مرد كشته شدۀ فلسطينی است. تنها چيزی كه من طالبش هستم، انتقام گرفتن از دشمنان است.» ولی در حقيقت قصد شائول اين بود كه داود به دست فلسطينی‌ها كشته شود.

²⁶داود از اين پيشنهاد خشنود گرديد و پيش از آنكه زمان معين برسد،

²⁷او با افرادش رفت و دويست فلسطينی را كشت و قلفه‌های آنها را برای شائول آورد. پس شائول دختر خود ميكال را به او داد.

²⁸شائول وقتی ديد كه خداوند با داود است و دخترش ميكال نيز داود را دوست دارد از او بيشتر ترسيد و هر روز بيش از پيش از وی متنفر می‌شد.

³⁰هر موقع كه فلسطينی‌ها حمله می‌كردند، داود در نبرد با آنها بيشتر از ساير افسران شائول موفق می‌شد. بدين ترتيب نام داود در سراسر اسرائيل بر سر زبانها افتاد.