Read Persian Farsi اول سموئيل 23 Bible Online

اول سموئيل 23 - Persian Farsi bible

اول سموئيل 23

¹روزی به داود خبر رسيد كه فلسطينی‌ها به شهر قعيله حمله كرده، خرمن‌ها را غارت می‌كنند.

²داود از خداوند پرسيد: «آيا بروم و با آنها بجنگم؟» خداوند پاسخ فرمود: «بلی، برو با فلسطينيها بجنگ و قعيله را نجات بده.»

³ولی افراد داود به او گفتند: «ما حتی اينجا در يهودا می‌ترسيم چه برسد به آنكه به قعيله برويم و با لشكر فلسطينی‌ها بجنگيم!»

⁴پس داود بار ديگر در اين مورد از خداوند پرسيد و خداوند باز به او گفت: «به قعيله برو و من تو را كمک خواهم كرد تا فلسطينی‌ها را شكست بدهی.»

⁵پس داود و افرادش به قعيله رفتند و فلسطينی‌ها را كشتند و گله‌هايشان را گرفتند و اهالی قعيله را نجات دادند.

⁶(وقتی ابياتار كاهن به قعيله نزد داود فرار كرد، ايفود[۵] را نيز باخود آورد.)

⁷هنگامی كه شائول شنيد كه داود در قعيله است، گفت: «خدا او را بدست من داده، چون داود خود را در شهری حصاردار به دام انداخته است!»

⁸پس شائول تمام نيروهای خود را احضار كرد و بسمت قعيله حركت نمود تا داود و افرادش را در شهر محاصره كند.

⁹وقتی داود از نقشۀ شائول باخبر شد به ابياتار گفت: «ايفود را بياور تا از خداوند سؤال نمايم كه چه بايد كرد.»

¹⁰داود گفت: «ای خداوند، خدای اسرائيل، شنيده‌ام كه شائول عازم قعيله است و می‌خواهد اين شهر را به دليل مخالفت با من نابود كند.

¹¹آيا اهالی قعيله مرا به دست او تسليم خواهند كرد؟ آيا همانطور كه شنيده‌ام شائول به اينجا خواهد آمد؟ ای خداوند، خدای اسرائيل، خواهش می‌كنم به من جواب بده.» خداوند فرمود: «بلی، شائول خواهد آمد.» داود گفت: «در اينصورت آيا اهالی قعيله، من و افرادم را بدست او تسليم می‌كنند؟» خداوند فرمود: «بلی، بدست او تسليم می‌كنند.»

¹³پس داود و افرادش كه حدود ششصد نفر بودند برخاسته، از قعيله بيرون رفتند. آنها در يک جا نمی‌ماندند بلكه جای خود را دايم عوض می‌كردند. چون به شائول خبر رسيد كه داود از قعيله فرار كرده است، ديگر به قعيله نرفت.

¹⁴داود در بيابان و در غارهای كوهستان زيف بسر می‌برد. شائول نيز هر روز به تعقيب او می‌پرداخت، ولی خداوند نمی‌گذاشت كه دست او به داود برسد.

¹⁵وقتی داود در حارث (واقع در زيف) بود، شنيد كه شائول برای كشتن او به آنجا آمده است.

¹⁶يوناتان، پسر شائول به حارث آمد تا با وعده‌های خدا داود را تقويت دهد.

¹⁷يوناتان به او گفت: «نترس، پدرم هرگز تو را پيدا نخواهد كرد. تو پادشاه اسرائيل خواهی شد و من معاون تو. پدرم نيز اين موضوع را بخوبی می‌داند.»

¹⁸پس هر دو ايشان در حضور خداوند پيمان دوستی خود را تجديد نمودند. داود در حارث ماند، ولی يوناتان به خانه برگشت.

¹⁹اما اهالی زيف نزد شائول به جبعه رفتند و گفتند: «ما می‌دانيم داود كجا پنهان شده است. او در صحرای نِگِب در غارهای حارث واقع در كوه حخيله است.

²⁰هر وقت پادشاه مايل باشند، بيايند تا او را دست بسته تسليم كنيم.»

²¹شائول گفت: «خداوند شما را بركت دهد كه به فكر من هستيد!

²²برويد و بيشتر تحقيق كنيد تا مطمئن شويد او در آنجاست. ببينيد چه كسی او را ديده است. می‌دانم كه او خيلی زرنگ و حيله‌گر است.

²³مخفيگاه‌های او را پيدا كنيد، آنوقت برگرديد و جزييات را به من گزارش دهيد و من همراه شما بدانجا خواهم آمد. اگر در آنجا باشد، هرطور شده او را پيدا می‌كنم، حتی اگر مجبور باشم وجب به وجب تمام سرزمين يهودا را بگردم!»

²⁴مردان زيف به خانه‌هايشان برگشتند. اما داود چون شنيد كه شائول در تعقيب او بطرف زيف می‌آيد، برخاسته با افرادش به بيابان معون كه در جنوب يهودا واقع شده است، رفت. ولی شائول و افرادش نيز بدنبال او تا معون رفتند.

²⁶شائول و داود در دو طرف يک كوه قرار گرفتند. شائول و سربازانش هر لحظه نزديكتر می‌شدند و داود سعی می‌كرد راه فراری پيدا كند، ولی فايده‌ای نداشت.

²⁷درست در اين هنگام به شائول خبر رسيد كه فلسطينی‌ها به اسرائيل حمله كرده‌اند.

²⁸پس شائول به ناچار دست از تعقيب داود برداشت و برای جنگ با فلسطينی‌ها بازگشت. به اين دليل آن مكان را كوه جدايی ناميدند.

²⁹داود از آنجا رفت و در غارهای عين جدی پنهان شد.