Read Persian Farsi اول سموئيل 26 Bible Online

اول سموئيل 26 - Persian Farsi bible

اول سموئيل 26

¹اهالی زيف به جبعه رفتند تا به شائول بگويند كه داود به بيابان رفته و در كوه حخيله پنهان شده است.

²پس شائول با سه هزار نفر از بهترين سربازان خود به تعقيب داود پرداخت.

³شائول در كنار راهی كه در كوه حخيله بود اردو زد. داود در اين هنگام در بيابان بود و وقتی از آمدن شائول باخبر شد، مأمورانی فرستاد تا ببينند شائول رسيده است يا نه.

⁵شبی داود به اردوی شائول رفت و محل خوابيدن شائول و ابنير، فرماندۀ سپاه را پيدا كرد. شائول درون سنگر خوابيده بود و ابنير و سربازان در اطراف او بودند. داود خطاب به اخيملک حيتی و ابيشای (پسر صرويه، برادر يوآب) گفت: «كدام يک از شما حاضريد همراه من به اردوی شائول بياييد؟» ابيشای جواب داد: «من حاضرم.» پس داود و ابيشای شبانه به اردوگاه شائول رفتند. شائول خوابيده بود و نيزه‌اش را كنار سرش در زمين فرو كرده بود.

⁸ابيشای آهسته در گوش داود گفت: «امروز ديگر خدا دشمنت را به دام تو انداخته است. اجازه بده بروم و با نيزه‌اش او را به زمين بدوزم تا ديگر از جايش بلند نشود!»

⁹داود گفت: «نه، او را نكش، زيرا كيست كه بر پادشاه برگزيدۀ خداوند دست بلند كند و بی‌گناه بماند؟

¹⁰مطمئناً خود خداوند، روزی او را از بين خواهد برد؛ وقتی اجلش برسد او خواهد مرد، يا در بستر و يا در ميدان جنگ.

¹¹ولی من هرگز دست خود را بر برگزيدۀ خداوند بلند نخواهم كرد! اما اكنون به تو می‌گويم چه كنيم. نيزه و كوزۀ آب او را بر می‌داريم و با خود می‌بريم!»

¹²پس داود نيزه و كوزۀ آب شائول را كه كنار سرش بود برداشته، از آنجا بيرون رفت و كسی متوجهٔ او نشد، زيرا خداوند همهٔ افراد شائول را به خواب سنگينی فرو برده بود.

¹³داود از دامنۀ كوه كه مقابل اردوگاه بود بالا رفت تا به يک فاصلۀ بی‌خطر رسيد.

¹⁴آنگاه داود سربازان شائول و ابنير را صدا زده، گفت: «ابنير، صدايم را می‌شنوی؟» ابنير پرسيد: «اين كيست كه با فريادش پادشاه را بيدار می‌كند؟»

¹⁵داود به او گفت: «مگر تو مرد نيستی؟ آيا در تمام اسرائيل كسی چون تو هست؟ پس چرا از آقای خود شائول محافظت نمی‌كنی؟ يک نفر آمده بود او را بكشد!

¹⁶به خداوند زنده قسم بخاطر اين بی‌توجهی، تو بايد كشته شوی، زيرا از پادشاه برگزيدۀ خداوند محافظت نكردی. كجاست كوزۀ آب و نيزه‌ای كه در كنار سر پادشاه بود؟»

¹⁷شائول صدای داود را شناخت و گفت: «پسرم داود، اين تو هستی؟» داود جواب داد: «بلی سرورم، من هستم. چرا مرا تعقيب می‌كنيد؟ مگر من چه كرده‌ام؟ جرم من چيست؟

¹⁹ای پادشاه! اگر خداوند شما را عليه من برانگيخته است، قربانی تقديم او می‌كنم تا گناهم بخشيده شود، اما اگر اشخاصی شما را عليه من برانگيخته‌اند، خداوند آنها را لعنت كند، زيرا مرا از خانۀ خداوند دور كرده‌اند تا در اين بيابان، بتهای بت‌پرستان را عبادت كنم.

²⁰آيا من بايد دور از حضور خداوند، درخاک بيگانه بميرم؟ چرا پادشاه اسرائيل همچون كسی كه كبک را بر كوهها شكار می كند، به تعقيب يک كک آمده؟»

²¹شائول گفت: «من گناه كرده‌ام. پسرم، به خانه برگرد و من ديگر آزاری به تو نخواهم رساند، زيرا تو امروز از كشتنم چشم پوشيدی. من حماقت كردم و اشتباه بزرگی مرتكب شدم.»

²²داود گفت: «نيزۀ تو اينجاست. يكی از افراد خود را به اينجا بفرست تا آن را بگيرد.

²³خداوند هر كس را مطابق نيكوكاری و صداقتش پاداش دهد. او تو را بدست من تسليم نمود، ولی من نخواستم به تو كه پادشاه برگزيدۀ خداوند هستی آسيبی برسانم.

²⁴چنانكه من به تو رحم نمودم، خداوند نيز بر من رحم كند و مرا از همۀ اين سختی‌ها برهاند.»

²⁵شائول به داود گفت: «پسرم داود، خدا تو را بركت دهد. تو كارهای بزرگی خواهی كرد و هميشه موفق خواهی شد.» پس داود به راه خود رفت و شائول به خانه بازگشت.