Read Persian New Millenium Version پیدایش 25 Bible Online

پیدایش 25 - Persian New Millenium Version bible

پیدایش 25

¹ابراهیم زنی دیگر گرفت که نامش قِطوره بود.

²او زِمران و یُقشان و مِدان و مِدیان و یِشباق و شواَح را برای ابراهیم بزاد.

³یُقشان، صَبا و دِدان را آورد. پسران دِدان، اَشوریم و لِطوشیم و لِئومیم بودند.

⁴پسران مِدیان، عِفَه و عیفِر و خَنوخ و اَبیداع و اِلداعَه بودند. اینان همه فرزندان قِطوره بودند.

⁵ابراهیم هرآنچه داشت به اسحاق بخشید.

⁶ولی به پسران مُتَعِه‌هایش[۷۹] هدایا داد و آنان را در زمان حیات خود از نزد پسرش اسحاق به سرزمین مشرق فرستاد.

⁷ایام زندگانی ابراهیم صد و هفتاد و پنج سال بود.

⁸ابراهیم آخرین نَفَس خود را برکشید و در کمال کهنسالی، پیر و سیر شده، بمُرد و به قوم خویش پیوست.

⁹پسرانش اسحاق و اسماعیل او را در غار مَکفیلَه، در زمین عِفرون پسر صوحَر حیتّی در مقابل مَمری دفن کردند،

¹⁰در همان زمینی که ابراهیم از حیتّیان[۸۰] خریده بود. آنجا ابراهیم کنار همسرش سارا دفن شد.

¹¹پس از مرگ ابراهیم، خدا پسرش اسحاق را برکت داد، و اسحاق نزدیک بِئِرلَحی‌رُئی اقامت گزید.

¹²این است تاریخچۀ نسل اسماعیل پسر ابراهیم، که هاجَرِ مصری، کنیز سارا، برای ابراهیم بزاد.

¹³و این است نامهای پسران اسماعیل به ترتیب تولدشان: نِبایوت نخست‌زادۀ اسماعیل، و قیدار و اَدبِئیل و مِبسام

¹⁴و مِشماع و دومَه و مَسّا

¹⁵و حَدَد و تیما و یِطور و نافیش و قِدِمَه.

¹⁶اینانند پسران اسماعیل، و این است نامهای آنان بر حسب روستاها و اردوگاه‌هایشان، دوازده رهبر بر حسب قبایل ایشان.

¹⁷ایام زندگانی اسماعیل صد و سی و هفت سال بود. او آخرین نَفَس خود را برکشیده، بمرد و به قوم خویش پیوست.

¹⁸فرزندان او از حَویلَه تا شور، که در نزدیکی مرز مصر بر سر راه آشور است، ساکن شدند. و ایشان در دشمنی با[۸۱] همۀ برادران خود می‌زیستند.

¹⁹این است تاریخچۀ نسل اسحاق پسر ابراهیم: ابراهیم اسحاق را آورد،

²⁰و اسحاق چهل ساله بود که رِبِکا، دختر بِتوئیل اَرامی، اهل فَدّان‌اَرام[۸۲] و خواهر لابان اَرامی را به زنی گرفت.

²¹اسحاق برای همسرش نزد خداوند دعا کرد، زیرا او نازا بود. خداوند دعایش را مستجاب فرمود و همسرش رِبِکا باردار شد.

²²دو کودک در رَحِم رِبِکا در کشمکش بودند و رِبِکا گفت: «این چیست که بر من واقع می‌شود؟» پس دربارۀ آن از خداوند پرسید.

²³خداوند به او گفت: «دو قوم در رَحِم تو هستند و دو ملت از بطن تو جدا خواهند شد؛ یکی نیرومندتر از دیگری خواهد بود، و بزرگ کوچک را خدمت خواهد کرد.»

²⁴و چون زمان زایمان رِبِکا فرا رسید، اینک دوقلو در رَحِم وی بودند.

²⁵نخستین سرخ‌فام بیرون آمد و بدنش سراسر همچون پوستینی پشمین بود؛ از همین رو او را عیسو[۸۳] نامیدند.

²⁶پس از او برادرش بیرون آمد، در حالی که پاشنۀ عیسو را به دست خود گرفته بود؛ از همین رو، او را یعقوب[۸۴] نامیدند. و به هنگام ولادت ایشان، اسحاق شصت ساله بود.

²⁷باری، آن دو پسر بزرگ شدند؛ عیسو شکارچی‌ای ماهر و مرد صحرا بود، حال آنکه یعقوب مردی آرام و چادرنشین بود.

²⁸اسحاق عیسو را دوست داشت زیرا از شکار او می‌خورد، ولی رِبِکا یعقوب را دوست می‌داشت.

²⁹روزی یعقوب مشغول پختن آش بود که عیسو بی‌رمق از صحرا بازگشت.

³⁰و به یعقوب گفت: «بگذار کمی از این آش سرخ بخورم زیرا دیگر رمقی در من نمانده است!» از همین روست که او را اَدوم[۸۵] نامیدند.

³¹یعقوب پاسخ داد: «اول حق نخست‌زادگی خود را به من بفروش.»

³²عیسو گفت: «اینک، من به حال مرگ افتاده‌ام. از حق نخست‌زادگی مرا چه سود؟»

³³ولی یعقوب گفت: «اول برایم سوگند بخور.» پس برای او سوگند خورد و حق نخست‌زادگی خود را به یعقوب فروخت.

³⁴آنگاه یعقوب نان و آش عدس به عیسو داد. عیسو خورد و نوشید و سپس برخاست و رفت. بدین‌گونه عیسو حق نخست‌زادگی خود را خوار شمرد.