Read Persian New Millenium Version تواریخ (اوّل) 11 Bible Online

تواریخ (اوّل) 11 - Persian New Millenium Version bible

تواریخ (اوّل) 11

¹آنگاه تمامی اسرائیل در حِبرون نزد داوود گرد آمده، گفتند: «اینک ما از گوشت و استخوان تو‌ییم.

²حتی پیش از این نیز آنگاه که شائول سلطنت می‌کرد، تو بودی که اسرائیل را در جنگهایش رهبری می‌کردی. و یهوه خدایت تو را گفت: ”تویی که قوم من اسرائیل را شبانی خواهی کرد، و بر قوم من اسرائیل پیشوا خواهی بود.“»

³پس مشایخ اسرائیل جملگی به حِبرون نزد داوود پادشاه آمدند، و او در آنجا در حضور خداوند با ایشان پیمان بست، و آنان داوود را بر حسب کلامی که خداوند از طریق سموئیل گفته بود به پادشاهی بر اسرائیل مسح کردند.

⁴آنگاه داوود و تمامی اسرائیل به اورشلیم که یِبوس باشد رفتند، و یِبوسیان ساکنِ آنجا بودند.

⁵ساکنان یِبوس داوود را گفتند: «بدین‌جا داخل نخواهی شد.» اما داوود دژِ صَهیون، یعنی شهر داوود را تصرف کرد.

⁶داوود گفت: «هر که نخست به یِبوسیان حمله بَرَد، رئیس و سردار خواهد بود.» پس یوآب پسر صِرویَه نخست برآمد، و رئیس شد.

⁷داوود در آن دژ ساکن شد؛ از این رو، آن را شهر داوود خواندند.

⁸او شهر را دورتادور از مِلّو[۶۷] تا محوطۀ اطراف بنا کرد، و یوآب مابقی شهر را تعمیر نمود.

⁹داوود هر روز بزرگ و بزرگتر می‌شد، زیرا خداوندِ لشکرها با او بود.

¹⁰اینانند رؤسای جنگاوران داوود که با تمامی اسرائیل او را در سلطنتش حمایتِ بسیار کردند تا بر حسب کلامی که خداوند دربارۀ اسرائیل گفته بود، وی را پادشاه سازند.

¹¹این است فهرست جنگاورانِ داوود: یَشُبعامِ حَکمونی، که رئیس آن سه تن بود.[۶۸] او نیزه‌اش را بر سیصد تن برافراشته، ایشان را در یک زمان کشت.

¹²بعد از او، اِلعازار پسر دودویِ اَخوخی بود. او یکی از آن سه جنگاور بود.

¹³آنگاه که فلسطینیان برای نبرد در فَس‌دَمّیم گرد آمده بودند، او در آنجا همراه داوود بود. در آنجا قطعه زمینی پر از جو بود، و قوم از برابر فلسطینیان می‌گریختند،

¹⁴اما ایشان در میان آن قطعه زمین ایستادگی کرده، از آن دفاع نمودند و فلسطینیان را از پای درآوردند، و خداوند ایشان را به پیروزی عظیم، نجات بخشید.

¹⁵آنگاه که لشکر فلسطینیان در وادی رِفائیم اردو زده بودند، سه تن از آن سی سردار نزد داوود به صخره‌ای که در غار عَدُلّام است، فرود آمدند.

¹⁶داوود در آن وقت در سنگر بود، و قراول فلسطینیان در بِیت‌لِحِم.

¹⁷داوود آرزو کرده، گفت: «ایکاش کسی از چاه بِیت‌لِحِم در کنار دروازه، جرعه‌ای آب به من می‌داد تا بنوشم!»

¹⁸پس آن سه، اردوی فلسطینیان را از میان شکافته، از چاه بِیت‌لِحِم در کنار دروازه، آب کشیدند و آن را برداشته، نزد داوود بردند. اما داوود نخواست آن را بنوشد، بلکه آن را برای خداوند ریخت

¹⁹و گفت: «در حضور خدایم، حاشا از من که چنین کنم. آیا خون این مردان را بنوشم که جان خود را به خطر انداختند؟ زیرا با به خطر افکندن جان خود، آن را آوردند.» بنابراین، نخواست از آن بنوشد. باری، این بود شرح کارهای آن سه جنگاور.

²⁰اَبیشای برادر یوآب، رئیس آن سی[۶۹] بود. او نیزه‌اش را بر سیصد مرد برافراشته، ایشان را کشت و نامی همچون آن سه برای خود کسب کرد.

²¹او مکرم‌ترینِ آن سی بود و سردار آنان شد، اما به آن سه نرسید.

²²بِنایا پسر یِهویاداع، مردی شجاع از قَبصِئیل بود. بِنایا کارهای بزرگ می‌کرد. او دو پهلوان موآبی را از پا درآورد، و در روزی برفی به گودالی فرود شده، شیری را کشت.

²³همچنین یک مرد مصریِ بلندقامت را کُشت که قدش به پنج ذِراع[۷۰] می‌رسید. آن مصری نیزه‌ای همچون تیرک نساجی به دست داشت، اما بِنایا با چوبدستی نزد او رفت و نیزه را از دست مصری در ربوده، او را با نیزۀ خودش کشت.

²⁴آری، بِنایا پسر یِهویاداع چنین کارهایی می‌کرد، و نامی همچون آن سه جنگاور برای خود کسب کرد.

²⁵او در میان آن سی مکرم بود، اما به آن سه نرسید. داوود او را به فرماندهی محافظان شخصی خود برگماشت.

²⁶جنگاوران از این قرار بودند: عَسائیل برادر یوآب، اِلحانان پسر دودوی بِیت‌لِحِمی،

²⁷شَمّوت هَروری، حالِصِ فِلونی،

²⁸عیرا پسر عِقّیشِ تِقوعی، اَبیعِزِرِ عَناتوتی،

²⁹سِبِکایِ حوشاتی، عیلای اَخوخی،

³⁰مَهَرایِ نِطوفاتی، خالِد پسر بَعَنایِ نِطوفاتی،

³¹اِتای پسر ریبای از جِبعَۀ بنی‌بِنیامین، بِنایای فِرعَتونی،

³²حورای از وادیهای جاعَش، اَبیئیلِ عَرْباتی،

³³عَزمَوِتِ بَحَرومی، اِلیَحْبای شَعَلبونی،

³⁴پسران هاشِم جِزونی، یوناتان پسر شاجِه هَراری،

³⁵اَخیام پسر ساکارِ هَراری، اِلیفال پسر اور،

³⁶خِفِرِ مِکیراتی، اَخیّای فِلونی،

³⁷حِصروی کَرمِلی، نَعَرای پسر اِزبای،

³⁸یوئیل برادر ناتان، مِبحار پسر هاجْری،

³⁹صِلِقِ عَمّونی، نَحَرایِ بِئیروتی که سلاحدار یوآب پسر صِرویَه بود،

⁴⁰عیرای یِتری، جارِبِ یِتری،

⁴¹اوریای حیتّی، زاباد پسر اَحلای،

⁴²عادینا پسر شیزای رِئوبینی که یکی از رهبران رِئوبینیان بود و سی تن همراهش بودند،

⁴³حانان پسر مَعَکاه، یوشافاطِ مِتنی،

⁴⁴عُزّیای عَشتِروتی، شاماع و یِعیئیل پسران حوتامِ عَروعیری،

⁴⁵یِدیعَئیل پسر شِمری و برادرش یوخای تیصی،

⁴⁶اِلیئیل از مَحَویم، یِریبای و یوشَویا پسران اِلناعَم، یِتمَۀ موآبی،

⁴⁷اِلیئیل، عوبید، و یَعَسیئیل مِصوباتی.