Read Persian New Millenium Version خروج 30 Bible Online

خروج 30 - Persian New Millenium Version bible

خروج 30

¹«مذبحی برای سوزاندن بخور بساز؛ آن را از چوب اقاقیا بساز.

²مذبح مربع باشد، به درازای یک ذِراع،[۷۴] پهنای یک ذِراع، و بلندی دو ذِراع، و شاخهایش با مذبح یکپارچه باشد.

³آن را با روکشی از طلای ناب بپوشان، روی آن، جوانبش و شاخهایش را. و گِردِ آن نیز قابی از طلا بساز.

⁴زیر قاب، دو حلقۀ زرین برای مذبح بساز که مقابل هم قرار داشته باشند، تا تیرکهای حمل مذبح را نگاه دارند.

⁵تیرکها را از چوب اقاقیا بساز و آنها را زراندود کن.

⁶مذبح را جلوی حجابی که مقابل صندوق شهادت است بگذار، مقابل جایگاه کفّاره که بر صندوق شهادت است، آنجا که در آن با تو ملاقات می‌کنم.

⁷هارون باید هر روز صبح هنگام رسیدگی به چراغها، بر این مذبح، بخور خوشبو بسوزاند.

⁸به هنگام عصر نیز که برای روشن کردن چراغها می‌آید، باید بار دیگر بخور بسوزاند، تا بدین‌سان، بخور نسل اندر نسل به‌طور مرتب در حضور خداوند سوزانده شود.

⁹هیچ بخورِ دیگر یا قربانی تمام‌سوز یا هدیۀ آردی بر این مذبح تقدیم مکنید، و هدیۀ ریختنی بر آن مریزید.

¹⁰هارون سالی یک بار بر شاخهای آن کفّاره کند. این کفّاره باید همه‌ساله نسل اندر نسل با خون قربانی گناه که برای کفّاره است، انجام گیرد. این برای خداوند بسیار مقدس است.»

¹¹آنگاه خداوند به موسی گفت:

¹²«هنگامی که بنی‌اسرائیل را برای نام‌نویسی سرشماری می‌کنی، هر یک از ایشان که شمرده می‌شود باید به عنوان فدیۀ جان خود مبلغی به خداوند بپردازد. در آن صورت، به هنگام شمارش، بلایی بر قوم نازل نخواهد شد.

¹³هر که به جانب شمرده‌شدگان می‌گذرد باید نیم مثقال[۷۵] مطابق مثقالِ قُدس، که بیست قیراط[۷۶] است، بپردازد. این نیم مثقال هدیه‌ای است به خداوند.

¹⁴هر کس، از بیست ساله و بالاتر، که نام‌نویسی می‌شود، هدیۀ خداوند را بپردازد.

¹⁵هنگامی که هدیۀ خداوند را به جهت انجام کفّاره برای جان خود می‌پردازید، ثروتمندان بیشتر از نیم مثقال ندهند و فقیران نیز کمتر ندهند.

¹⁶نقد کفّاره را از بنی‌اسرائیل دریافت کن و آن را برای خدمات خیمۀ ملاقات هزینه نما، تا به جهت بنی‌اسرائیل یادگاری به حضور خداوند باشد و برای جانهای شما کفّاره کند.»

¹⁷آنگاه خداوند به موسی گفت:

¹⁸«حوضی برنجین با پایۀ برنجین جهت شستشو بساز. آن را میان مذبح و خیمۀ ملاقات بگذار و در آن آب بریز.

¹⁹هارون و پسرانش دست و پای خود را بدین آب بشویند.

²⁰وقتی به خیمۀ ملاقات داخل می‌شوند، با این آب شستشو کنند تا نمیرند، نیز آنگاه که برای خدمت به مذبح نزدیک می‌آیند تا هدیۀ اختصاصی به خداوند تقدیم کنند.

²¹آنها باید دست و پایشان را بشویند تا نمیرند. این برای هارون و فرزندانش، نسل اندر نسل، فریضۀ ابدی خواهد بود.»

²²سپس خداوند به موسی گفت:

²³«ادویۀ اعلا بدین شرح تهیه کن: پانصد مثقال مُرّ مایع؛ معادل نصف آن، یعنی دویست و پنجاه مثقال دارچین معطر؛ دویست و پنجاه مثقال نیشکر معطر؛

²⁴پانصد مثقال سَلیخَه (که همگی به مثقالِ قُدس وزن شده‌اند)، و یک هین[۷۷] روغن زیتون.

²⁵از آمیختن این ادویۀ معطر، روغن مقدس مسح را، به مهارتِ عطاران تهیه کن.

²⁶سپس این روغن را برای مسح خیمۀ ملاقات، صندوق شهادت،

²⁷میز و تمامی اسباب آن، چراغدان و لوازم آن، مذبح بخور،

²⁸مذبح قربانی تمام‌سوز و اسباب آن، و حوض و پایه‌اش به کار گیر.

²⁹آنها را تخصیص کن تا بسیار مقدس باشند، و هر چه با آنها تماس یابد نیز مقدس خواهد بود.

³⁰هارون و پسرانش را مسح کرده، تخصیص نما تا برای من کهانت کنند.

³¹به بنی‌اسرائیل بگو: ”این است روغن مقدسِ مسح برای من در نسلهای شما.

³²آن را برای تدهین معمولیِ بدن آدمیان به کار نبرید و روغن دیگری را با همین ترکیب تهیه نکنید. این روغن مقدس است و بر شماست که آن را مقدس بشمارید.

³³هر که روغنی معطر شبیه آن ترکیب کند، یا آن را بر شخصی که کاهن نیست بمالد، از میان قوم خود منقطع شود.“»

³⁴آنگاه خداوند به موسی گفت: «از ادویۀ خوشبو، یعنی صَمْغِ کاج، اَظفار، قِنّه و کندر خالص به مقدار مساوی فراهم آور

³⁵و به مهارت عطّاران، از آمیختن آنها بخوری خوشبو بساز. این بخور باید نمکین، خالص و مقدس باشد.

³⁶مقداری از آن را بکوب و به شکل گَرد درآور، و در خیمۀ ملاقات، جایی که با تو ملاقات می‌کنم، مقابل شهادت قرار بده. این بخور باید برای شما بسیار مقدس باشد.

³⁷بخور دیگری با این ترکیب برای خود مسازید؛ آن را برای خداوند مقدس بشمارید.

³⁸هر که شبیه این بخور را برای بوییدن بسازد، از میان قوم خود منقطع شود.