Read Persian New Millenium Version ایوب 13 Bible Online

ایوب 13 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 13

¹«اینک چشمان من همۀ اینها را دیده، و گوش من آنها را شنیده و فهمیده است.

²آنچه شما می‌دانید، من نیز می‌دانم، و کمتر از شما نیستم؛

³اما سخن من با قادر مطلق است؛ آرزو دارم نزد او حُجّت بیاورم.

⁴و اما شما، به دروغها حقیقت[۲۰] را می‌پوشانید؛ براستی که جملگی، طبیبان بی‌خاصیتید!

⁵کاش که به کُل خاموش می‌شدید، که برای شما این حکمت می‌بود!

⁶تمنا اینکه حُجّت مرا بشنوید، و به دعوی لبهایم گوش فرا دهید.

⁷آیا برای خدا به ناحق سخن خواهید گفت، و برای او سخن فریب بر زبان خواهید راند؟

⁸آیا می‌خواهید از او طرفداری کنید؟ آیا می‌خواهید از حق او دفاع کنید؟

⁹آیا برای‌تان نیکو خواهد شد اگر شما را بیازماید؟ آیا می‌توانید او را فریب دهید، چنانکه انسانی را؟

¹⁰به‌یقین شما را توبیخ خواهد کرد، اگر در نهان طرفداری کنید.

¹¹آیا عظمت او شما را به هراس نمی‌افکنَد، و وحشت او بر شما مستولی نمی‌شود؟

¹²سخنان نغز شما، مَثَلهایی از غبار بیش نیست، و دفاعیات شما، دفاعیات گِلین است.

¹³«خاموش باشید و بگذارید سخن بگویم؛ بگذارید هر چه خواهد بر من بشود!

¹⁴چرا گوشت تن خویش به دندان گیرم، و جان خویش در کف نهم؟

¹⁵حتی اگر مرا بکُشد، بر او امید خواهم داشت؛ اما در برابر او از راههای خویش دفاع خواهم کرد.

¹⁶به‌واقع این برای من نجات خواهد شد، زیرا شخص خدانشناس در برابر او حضور نتواند یافت.

¹⁷به سخنان من به‌دقّت گوش فرا دهید، و بیانات من به گوشهای شما برسد.

¹⁸اینک دادخواست خویش آماده کرده‌ام، و می‌دانم که حقانیّتم به ثبوت خواهد رسید.

¹⁹کیست که بر من ادعا وارد آورد؟ زیرا آنگاه خاموش شده، جان را تسلیم خواهم کرد.

²⁰«تنها دو چیز به من عطا فرما، که آنگاه خود را از حضور تو پنهان نخواهم کرد:

²¹دست خویش از من برگیر، و هیبتت مرا مترسانَد.

²²آنگاه بخوان و من پاسخ خواهم داد، یا بگذار من بگویم، و تو مرا پاسخ دِه.

²³خطایا و گناهانم چقدر است؟ نافرمانی و گناهم را بر من معلوم دار.

²⁴چرا رویت را پنهان می‌کنی، و مرا دشمن خویش می‌شماری؟

²⁵آیا برگی رانده از باد را می‌ترسانی، و کاهِ خشکیده را تعقیب می‌کنی؟

²⁶زیرا چیزهای تلخ بر ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را میراث من می‌گردانی.

²⁷پاهایم را در کُنده می‌نهی، همۀ راههایم را زیر نظر داری، و بر کف پاهایم نشان می‌گذاری؛

²⁸حال آنکه مانند چیز گندیده، و همچون جامۀ بیدخورده ضایع می‌شوم.[۲۱]