Read Persian New Millenium Version ایوب 20 Bible Online

ایوب 20 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 20

¹آنگاه صوفَرِ نَعَماتی در پاسخ گفت:

²«افکار پریشانم مرا به پاسخ گفتن وا می‌دارد، زیرا که به‌غایت برانگیخته شده‌ام.

³سرزنشی می‌شنوم که اهانت‌آمیز است، و فهمِ من مرا به پاسخ گفتن برمی‌انگیزد.

⁴«آیا این را از قدیم ندانسته‌ای، از آن زمان که انسان بر زمین قرار داده شد،

⁵که شادیِ شریران اندک زمانی است، و خوشیِ خدانشناسان لحظه‌ای بیش نیست؟

⁶اگرچه تکبرش تا به آسمان برسد، و سر به ابرها بسایَد،

⁷اما مثلِ فضلۀ خود برای همیشه نابود خواهد شد، و آنان که او را دیده‌اند خواهند گفت: ”کجاست؟“

⁸همچون خواب می‌پرَد و دیگر یافت نمی‌شود؛ مانند رؤیای شب، محو و نابود می‌گردد.

⁹چشمی که او را دیده است، دیگر او را نخواهد دید، و مکانش دیگر بر او نخواهد نگریست.

¹⁰فرزندانش به بینوایان تاوان خواهند داد، و دستانش ثروت او را پس خواهد داد.

¹¹استخوانهایش از نیروی جوانی پر است، اما با او در دلِ خاک خواهد آرامید.

¹²«اگرچه بدی به مذاق او شیرین است، و آن را زیر زبان خود پنهان می‌کند،

¹³از آن لذت می‌برد و رهایش نمی‌کند، بلکه آن را در دهان خود نگاه می‌دارد،

¹⁴اما خوراک او در شکمش تبدیل می‌شود، و در اندرونش به زهرِ مار بَدَل می‌گردد.

¹⁵ثروتی را که فرو بلعیده، قِی خواهد کرد؛ خدا آن را از شکمش بیرون خواهد کشید.

¹⁶زهرِ مارها را خواهد مکید، و نیش افعی او را خواهد کشت.

¹⁷بر رودخانه‌ها نظر نخواهد کرد، و نه بر نهرهایی که به خامه و عسل جاری است.

¹⁸دسترنجِ خویش را پس خواهد داد، و از گلوی او پایین نخواهد رفت؛ از سود تجارت خود لذتی نخواهد برد.

¹⁹زیرا بینوایان را زیرِ پا لِه کرده و آنها را به حال خود واگذاشته است؛ خانه‌ای را که خود نساخته، غصب کرده است.

²⁰«از آنجا که شکمش هیچ سیری نمی‌شناسد، نمی‌گذارد هیچ چیزی که مایۀ لذت اوست از چنگش به در رود.

²¹دیگر چیزی نمانده که نخورده باشد، از این رو کامروایی‌اش را دوامی نخواهد بود.

²²در اوجِ رفاه خویش، در تنگی خواهد بود. دست همۀ مفلوکان بر او بلند خواهد شد.

²³آنگاه که شکم خویش را پر می‌کند، خدا آتش خشمِ خویش را بر او خواهد فرستاد، و حینی که می‌خورَد آن را بر او خواهد بارانید.

²⁴هرچند از سِلاح آهنین بگریزد، تیر برنجین او را خواهد سُفت.

²⁵آن را بیرون می‌کِشد و از پشت او به در می‌آید؛ نوکِ برّاق آن از زهره‌اش خارج می‌شود. ترس و وحشت او را فرا می‌گیرد؛

²⁶تاریکی مطلق برای خزائنش مقرر است. آتشِ ندمیده او را در کام خواهد کشید، و آنچه را در خیمۀ او باقی است خواهد خورد.

²⁷آسمانها تقصیر او را فاش خواهد کرد، و زمین به ضد او بر خواهد خاست.

²⁸خانه‌اش را سیل خواهد برد، آبهای خروشان در روز غضب خدا.

²⁹این است نصیب مرد شریر از جانب خدا، میراث مقدر برای او از سوی پروردگار.»