Read Persian New Millenium Version ایوب 29 Bible Online

ایوب 29 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 29

¹ایوب در ادامۀ خطابۀ خود گفت:

²«کاش که چون ماههای گذشته می‌بودم، چون روزهایی که خدا از من مراقبت می‌کرد،

³آنگاه که چراغش بر سرم می‌تابید، و با نورِ او در تاریکی می‌خرامیدم؛

⁴آن‌سان که در روزهای کامرانی خود بودم، آنگاه که دوستیِ خدا بر خیمۀ من بود،

⁵آنگاه که قادر مطلق هنوز با من بود، و فرزندانم در اطرافم بودند،

⁶آنگاه که قدمهای خود را با سرشیر می‌شُستم، و صخره، نهرهای روغن برایم روان می‌ساخت!

⁷«چون به دروازۀ شهر بیرون می‌رفتم، و کرسی خود را در میدان شهر مهیا می‌ساختم،

⁸جوانان مرا دیده، خود را پنهان می‌کردند، و پیران بر پا شده، می‌ایستادند؛

⁹بزرگان از سخن گفتن باز‌ایستاده، دست بر دهان می‌گذاشتند؛

¹⁰آواز نجبا خاموش می‌گشت، و زبان به کامشان می‌چسبید.

¹¹گوشی که مرا می‌شنید، مبارکم می‌خوانْد، چشمی که مرا می‌دید، تحسینم می‌کرد.

¹²زیرا فقیری را که فریاد برمی‌آورد می‌رهانیدم، و هم یتیمی را که یاوری نداشت.

¹³دعای خیرِ آن که در حال مرگ بود به من می‌رسید، و دلِ بیوه‌زن به سبب من شادمانه می‌سرایید.

¹⁴پارسایی را در بر کردم، و جامۀ من شد؛ عدالتخواهی همچون ردا و دستار من بود.

¹⁵کوران را چشم بودم، و لنگان را پای.

¹⁶برای نیازمندان پدر بودم، و به دفاع از حق بیگانه برمی‌خاستم.

¹⁷دندانهای نیش شریران را می‌شکستم، و شکار را از دندانهایشان می‌ربودم.

¹⁸«می‌گفتم: ”در آشیانۀ خویش چشم از جهان فرو خواهم بست، و ایام خویش چون ریگْ پرشمار خواهم ساخت.

¹⁹ریشه‌هایم به سوی آبها خواهد گسترد، و شبنمْ شب را بر شاخه‌هایم به سر خواهد آورد.

²⁰جلالم در من تر و تازه خواهد بود، و کمانم در دستم همواره نو خواهد ماند.“

²¹«مردمان به من گوش فرا می‌دادند و انتظار می‌کشیدند، و برای شنیدن مشورت من خاموش می‌ماندند.

²²پس از سخن گفتنِ من دیگر سخن نمی‌گفتند، و سخنانم بر ایشان فرو می‌چکید.

²³برایم انتظار می‌کشیدند، چنانکه برای باران، و دهان خویش می‌گشودند، آن‌سان که برای باران بهاری.

²⁴آنگاه که متزلزل بودند بر ایشان تبسم می‌کردم، و نظر لطف مرا خوار نمی‌شمردند.

²⁵راه را برای ایشان برگزیده، بر مسند رهبری تکیه می‌زدم، همچون پادشاهی بودم ساکن در میان لشکرش، همچون کسی که سوگواران را تسلی بخشد.