Read Persian New Millenium Version ایوب 3 Bible Online

ایوب 3 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 3

¹پس از آن، ایوب لب به سخن گشود و زادروز خود را نفرین کرد.

²ایوب گفت:

³«نابود باد روزی که در آن زاده شدم، و شبی که گفتند: ”مردی در رَحِم قرار گرفت.“

⁴کاش آن روز سیاه شود! کاش خدا از بالا بر آن التفات نکند، و نوری بر آن نتابد.

⁵کاش تاریکی و ظلمت غلیظ آن را تصاحب کنند، و ابر بر آن ساکن شود، و کُسوفاتِ روز آن را به هراس افکنند.

⁶آن شب را ظلمت غلیظ فرو گیرد، و به روزهای سال نپیوندد،[۳] و به شمارۀ ماهها داخل نشود.

⁷اینک آن شب نازاد باشد، و فریاد شادمانی در آن به گوش نرسد.

⁸نفرین‌کنندگانِ روز، نفرینش کنند، آنان که در برانگیزانیدنِ لِویاتان ماهرند.

⁹ستارگانِ شَفَقِ آن، تاریک گردند، به انتظار نور نشیند اما نباشد، و مژگانِ سَحَر را نبیند؛

¹⁰چراکه درهای رَحِمِ مادرم را نبست، و مشقت را از چشمانم پنهان نداشت.

¹¹«چرا به هنگام تولد نمردم، و چون از رَحِم بیرون می‌آمدم، جان ندادم؟

¹²چرا زانوانْ مرا پذیرفتند، و سینه‌ها، تا بِمَکم؟

¹³زیرا تا کنون می‌خُفتم و در آرامش به سر می‌بردم، در خواب می‌بودم و استراحت می‌یافتم،

¹⁴در جوار پادشاهان و مشیران جهان، که ویرانه‌ها از بهر خویش بنا کردند،

¹⁵یا در کنار حاکمانِ صاحبِ زر، که منازلِ خویش از نقره پر می‌سازند.

¹⁶یا چرا همچون جنینِ سقط‌شده پنهان نگشتم، مانند نوزادانی که روشنایی را هرگز ندیدند؟

¹⁷آنجا شریران از اذیت و آزار بازمی‌ایستند، و خستگان استراحت می‌یابند؛

¹⁸آنجا اسیران با هم در آسایش‌اند، و فریاد کارفرمایان را نمی‌شنوند.

¹⁹خُرد و بزرگ در آنجایند، و غلام از اربابِ خویش آزاد است.

²⁰«چرا روشنایی به دردمندان عطا می‌شود، و زندگانی به تلخ‌جانان؟

²¹که در آرزوی مرگند اما نمی‌یابند، که آن را می‌کاوَند، بیش از گنجهای پنهان؟

²²که از یافتن گور مسرور می‌شوند، و با شادمانی بر سرِ شوق می‌آیند؟

²³چرا روشنایی داده می‌شود به آن که راهش نهان است و خدا اطرافش را مسدود کرده است؟

²⁴زیرا که نانِ من آه کشیدن است، و نالۀ من چون آبْ ریخته می‌شود.

²⁵زیرا آنچه از آن وحشت داشتم بر سرم آمد؛ آنچه از آن می‌هراسیدم بر من واقع شد.

²⁶آرام و قرار ندارم؛ مرا آسایشی نیست، بلکه پریشانی و بس.»