Read Persian New Millenium Version ایوب 33 Bible Online

ایوب 33 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 33

¹«پس حال ای ایوب، سخنم را بشنو، و به هرآنچه می‌گویم گوش فرا ده.

²اینک دهان خویش می‌گشایم، و زبان در دهانم به سخن می‌آید.

³سخنانم از صداقتِ دلم برمی‌خیزد، و لبانم آنچه را که می‌داند خالصانه بازمی‌گوید.

⁴روحِ خدا مرا آفریده است، و نَفَسِ قادر مطلق مرا حیات می‌بخشد.

⁵اگر می‌توانی مرا پاسخ دِه؛ خویشتن را مهیا ساز و در برابرم بایست.

⁶هان من نیز نزد خدا همچون تو هستم؛ من نیز از گِل سرشته شده‌ام.

⁷اینک هیبت من تو را نترساند، و وقارم بر تو سنگینی نکند.

⁸«به‌یقین که در گوش من سخن گفتی، و آواز سخنت را شنیدم.

⁹می‌گویی: ”پاک و بری از هر نافرمانی‌ام؛ طاهرم و در من گناهی نیست.

¹⁰اینک او علتها بر من می‌جوید، و مرا دشمن خویش می‌شمارد.

¹¹پاهایم را در کُنده می‌نهد، و مراقب همۀ راههای من است.“

¹²«اما در این امر حق با تو نیست. من تو را پاسخ خواهم داد، زیرا که خدا از انسان بزرگتر است.

¹³چرا با او مجادله می‌کنی، و می‌گویی، ”او برای هیچ عمل خود به کسی پاسخ نمی‌دهد“؟

¹⁴زیرا خدا به یک شیوه یا به شیوه‌ای دیگر سخن می‌گوید، هرچند آدمی آن را تشخیص نمی‌دهد.

¹⁵در خواب، در رؤیای شب، زمانی که خواب سنگین بر انسان مستولی می‌شود، هنگامی که آدمی بر بستر خویش خفته است،

¹⁶آنگاه گوشهای انسان را می‌گشاید، و به هشدارها او را به وحشت می‌افکند،

¹⁷تا انسان را از اعمالش بازگرداند، و او را از تکبر بازدارد؛

¹⁸جان او را از گودال[۴۶] حفظ می‌کند، و حیاتش را از هلاکتِ شمشیر.

¹⁹«نیز انسان در بستر خود با درد تأدیب می‌شود، با شِکوِه و شکایت دائمی در استخوانهایش،

²⁰تا اینکه جانش از نان منزجر می‌گردد، و اشتهایش از لذیذترین خوراکها.

²¹گوشت تنش چنان تحلیل می‌رود که از نظر محو می‌شود، و استخوانهایش که دیده نمی‌شدند، نمایان می‌گردند.

²²جانش به گودال نزدیک می‌شود، و حیاتش به حاملانِ مرگ.

²³«اگر او را فرشته‌ای باشد، واسطه‌ای، یک از هزار، تا آنچه را برای انسان درست است به او اعلان کند،

²⁴و او را مورد لطف خویش قرار داده، بگوید: ”او را از فرو رفتن به گودال برهان؛ زیرا برایش کفاره‌ای یافته‌ام.“

²⁵آنگاه گوشت تنش چون طفل لطیف خواهد شد، و به ایام جوانی خویش باز خواهد گشت.

²⁶آنگاه از درگاه خدا تمنا خواهد کرد، و او وی را مستجاب خواهد نمود؛ با فریاد شادمانی روی خدا را خواهد دید، و خدا پارسایی وی را بدو باز خواهد گردانید.

²⁷سرودخوانان نزد مردمان آمده، خواهد گفت: ”گناه کرده‌ام و حقّ را مخدوش ساخته‌ام، اما مرا سودی نبخشید.

²⁸او نَفْس مرا از فرو رفتن به گودال فدیه داد، و جان من روشنایی را خواهد دید.“

²⁹«براستی که خدا این همه را با انسان به عمل می‌آورَد، دو بار و بلکه سه بار،

³⁰تا که جانش را از گودال بازگرداند، و او را به نورِ حیات منوّر سازد.

³¹«ای ایوب، توجه کن و مرا بشنو؛ خاموش باش تا من سخن گویم.

³²اگر سخنی داری، پاسخم ده؛ سخن بگو، زیرا می‌خواهم تو را تبرئه کنم.

³³اگر نه، مرا بشنو؛ خاموش باش تا تو را حکمت آموزم.»