Read Persian New Millenium Version ایوب 39 Bible Online

ایوب 39 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 39

¹«آیا زمان زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ آیا وضعِ حمل آهو را نظاره کرده‌ای؟

²آیا ماههای بارداری‌شان را توانی شمرد، و زمان زاییدن آنها را می‌دانی،

³آنگاه که خم شده، بچه‌های خود را می‌زایند، و از دردهای خود فارغ می‌شوند؟

⁴بچه‌هایشان قوی می‌گردند، و در صحرا رشد می‌کنند؛ بیرون می‌روند و دیگر نزدشان بازنمی‌گردند.

⁵«کیست که خر وحشی را رها کرده است؟ کیست که بندهای آن را گشوده است؟

⁶من بیابان را خانۀ او ساختم، و شوره‌زار را مسکن او گردانیدم.

⁷بر هیاهوی شهر پوزخند می‌زند، و به عتابهای رَمه‌بان گوش نمی‌گیرد.

⁸کوهها را همچون چراگاه خود تجسس می‌کند، و هر گونه سبزه را جستجو می‌نماید.

⁹«آیا گاو وحشی به خدمت تو رضایت خواهد داد؟ آیا شب را در آخور تو سپری خواهد کرد؟

¹⁰آیا او را به ریسمانها به شیار توانی بست، یا وادیها را از پی تو هموار خواهد کرد؟

¹¹آیا به سبب قوّت عظیمش بر او اعتماد خواهی کرد، و کار خویش به او واگذار خواهی نمود؟

¹²آیا به او اعتماد خواهی داشت که گندمت را بازگردانَد، و آن را در خرمنگاهت جمع کند؟

¹³«شترمرغ بالهای خود را شادمانه تکان می‌دهد، اما پر و بال آن را با لک‌لک قیاس نتوان کرد.

¹⁴زیرا که تخمهای خود را به زمین وا می‌گذارَد، و بر روی خاکْ آنها را گرم می‌کند.

¹⁵نمی‌اندیشد که ممکن است پایی آنها را لِه کند، یا وحوش صحرا لگدمالشان کنند.

¹⁶با بچه‌های خود خشونت می‌ورزد که گویی از آنِ وی نیستند؛ او را باکی نیست که محنت او هدر شود،

¹⁷زیرا خدا او را از حکمت محروم کرده، و از فهم نصیبی به او نبخشیده است.

¹⁸اما چون بال و پرِ خویش برای دویدن می‌گشاید، بر اسب و سوارش پوزخند می‌زند.

¹⁹«آیا تو اسب را قوّت می‌بخشی؟ یا گردنش را به یال ملبس می‌سازی؟

²⁰آیا تو او را چون ملخ به جَهیدن وا می‌داری، که به خُرناسِ پُر غرورش وحشت می‌آفریند؟

²¹در وادیْ سُم به زمین ساییده، در قوّت خود وجد می‌کند، و به مَصافِ اسلحه می‌شتابد.

²²بر ترس پوزخند می‌زند و هراسان نمی‌شود؛ از دَم شمشیر روی برنمی‌تابد.

²³ترکِش بر پهلوی او چِک‌چک می‌کند، همراه با نیزۀ براق و زوبین.

²⁴با خشم و خروشْ زمین را درمی‌نوردد؛ چون کَرِنا صدا دهد آرام نتواند ایستاد.

²⁵آنگاه که کَرِنا نواخته شود، ”هَه“ می‌گوید؛ نبرد را از دور بو می‌کشد، غرش سرداران و فریاد جنگ را.

²⁶«آیا از حکمت توست که شاهین پرواز می‌کند، و بالهایش را به جانب جنوب می‌گسترد؟

²⁷آیا به فرمان توست که عقاب اوج می‌گیرد، و آشیانه‌اش را بر جاهای بلند می‌سازد؟

²⁸بر صخره ساکن شده، شب را به سر می‌برد، بر صخره‌های تیز و بر قُلّه‌ها.

²⁹از آنجا شکار خود را زیر نظر می‌گیرد، و از دور بر آن چشم می‌دوزد.

³⁰جوجه‌هایش خون می‌مکند، هر جا کشتگان باشند، او آنجاست.»