Read Persian New Millenium Version ایوب 5 Bible Online

ایوب 5 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 5

¹«حال فریاد سَر دِه؛ آیا کسی هست که پاسخت گوید؟ از کدامین یک از مقدسان یاری خواهی جُست؟

²براستی که خشم، احمق را می‌کُشد، و حسد، ساده‌لوح را از پا درمی‌آورد.

³احمق را دیدم که ریشه می‌گرفت، اما به ناگاه مسکنِ او لعن شد.[۵]

⁴فرزندان او از امنیت به دورند؛ در محکمه[۶] پایمال می‌شوند، و ایشان را رهاننده‌ای نیست.

⁵گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آنها را حتی از میان خارها برمی‌چینند؛ و تشنگان[۷] برای ثروت او لَه لَه می‌زنند.

⁶زیرا مصیبت از خاک برنمی‌خیزد، و مشقت از زمین نمی‌روید؛

⁷بلکه آدمی برای مشقت زاده می‌شود، چنانکه شراره به بالا می‌جهد.

⁸«اگر من بودم، خدا را طلب می‌کردم، و دعویِ خویش به خدا می‌سپردم؛

⁹او که اعمال عظیم و تفحص‌ناپذیر می‌کند، و عجایبِ بی‌شمار به عمل می‌آورَد:

¹⁰باران بر سطح زمین می‌بارانَد، و آب بر صحرا جاری می‌سازد.

¹¹افتادگان را به جایگاه رفیع می‌رساند، و ماتمیان را به جای امن برمی‌افرازد.

¹²تدبیرهای حیله‌گران را عقیم می‌گذارد، تا دستانشان موفقیتی کسب نکند.

¹³حکیمان را به تَرفندِ خودشان گرفتار می‌سازد، و نقشه‌های مکاران به‌سرعت باطل می‌گردد.

¹⁴در روز به تاریکی می‌خورند، و به وقتِ ظهر چون شبْ کورمال راه می‌روند.

¹⁵اما نیازمندان را از شمشیرِ دهان ایشان می‌رهانَد، و آنان را از دست زورمندان نجات می‌بخشد.

¹⁶پس برای بینوایان امید هست، و ظلمْ دهان خویش فرو می‌بندد.

¹⁷«خوشا به حالِ آن که خدا تأدیبش کند؛ پس تأدیب قادر مطلق[۸] را خوار مشمار.

¹⁸زیرا او مجروح می‌سازد، اما التیام نیز می‌دهد؛ زخمی می‌کند، اما دستش شفا نیز می‌بخشد.

¹⁹تو را از شش بلا خواهد رهانید، و در هفت بلا، گزندی به تو نخواهد رسید.

²⁰در قحطی تو را از مرگ فدیه خواهد داد، و در جنگ، از دمِ شمشیر.

²¹از زخمِ زبان در امان خواهی بود، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

²²بر هلاکت و قحطی پوزخند خواهی زد، و از وحوش صحرا بیم نخواهی داشت.

²³زیرا با سنگهای صحرا هم‌پیمان خواهی بود، و وحوش صحرا با تو صلح خواهند کرد.

²⁴از امنیتِ خیمه‌ات مطمئن خواهی بود؛ آغلِ خود را بازرسی خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت.

²⁵خواهی دانست که نسلت کثیر خواهد بود، و فرزندانت چون علف زمین.

²⁶در کهنسالی به گور خواهی رفت، چون بافۀ گندم که در موسمش برداشت شود.

²⁷هان این را تفحّص کرده‌ایم، و چنین است. پس آن را بشنو و خودْ فرا گیر!»[۹]