Read Persian New Millenium Version ایوب 6 Bible Online

ایوب 6 - Persian New Millenium Version bible

ایوب 6

¹آنگاه ایوب در پاسخ گفت:

²«کاش اندوه من وزن می‌شد، و مصیبتم را به تمامی در ترازو می‌نهادند!

³زیرا آنگاه از ریگ دریا سنگین‌تر می‌شد؛ از همین روست که سخنانم شتابزده بوده است.

⁴زیرا تیرهای قادر مطلق در اندرون من است؛ روح من زهرشان را می‌نوشد، و دِهشَتهای خدا بر من صف‌آرایی کرده‌اند.

⁵آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو بر یونجۀ خود ماغ می‌کِشد؟

⁶آیا چیز بی‌مزه را بی‌نمک توان خورد؟ و یا در سفیدۀ تخم‌مرغ طعمی هست؟[۱۰]

⁷جان من از دست زدن به آنها کراهت دارد؛ آنها برایم همچون طعامِ چِندِش‌آور است.

⁸«کاش مسئلت من برآورده می‌شد، و خدا آرزویم را به من می‌داد!

⁹کاش خدا راضی می‌شد مرا لِه کند، و دست خویش برافراشته، مرا منقطع سازد!

¹⁰آنگاه دستِ‌کم مرا این تسلی می‌بود، و در عذابِ بی‌امان شاد می‌گشتم، که کلمات آن قدوس را انکار نکرده‌ام.

¹¹«من چه قوّت دارم که انتظار بکشم؟ سرانجامِ من چیست که شکیبا باشم؟

¹²آیا قوّتِ من قوّتِ سنگ است، یا گوشتِ تنم، برنجین؟

¹³آیا در من توانی برای یاریِ خویش هست؟ آیا اِعانت یکسره از من رخت برنبسته است؟

¹⁴«شخص نومید سزاوار محبت دوست خویش است، حتی اگر ترسِ قادر مطلق را ترک گفته باشد.[۱۱]

¹⁵اما برادرانِ من همچون رودهای فصلی فریب‌کارند، همچون رودهایی که فقط برای مدتی روان می‌شوند،

¹⁶که به سبب یخ، سیه‌فامند، و برف در اندرونشان پنهان است،

¹⁷اما در فصول خشک بخار می‌شوند، و در گرما از مکان خود ناپدید می‌گردند.

¹⁸کاروانها مسیر خود را تغییر می‌دهند، و به بیابانِ بی‌آب و علف درمی‌آیند و هلاک می‌گردند.

¹⁹کاروانیانِ تیما نگریستند، قافله‌های صَبا به امید آن بودند.

²⁰ایشان از اطمینان خویش سرافکنده شدند؛ به آنجا رسیدند و شرمنده گشتند.

²¹اکنون شما نیز مانند آن رودها شده‌اید؛ مصیبتِ مرا دیده و ترسان گشته‌اید.

²²آیا گفتم چیزی به من ببخشید؟ یا از ثروت خود هدیه‌ای به من دهید؟

²³یا از چنگ مخالفان رهایم سازید؟ یا از دست ظالمان فدیه‌ام کنید؟

²⁴«مرا تعلیم دهید، و خاموش خواهم شد؛ به من بفهمانید خطایم کجاست.

²⁵سخنان راست چه دردناک است! اما استدلال شما چه چیزی را ثابت می‌کند؟

²⁶آیا گمان می‌برید سخنان مرا نکوهش توانید کرد؟ آیا سخنان مردی درمانده را بادی بیش نمی‌انگارید؟

²⁷شما حتی بر یتیمان قرعه می‌افکنید، و دوست خود را چون کالا معامله می‌کنید!

²⁸«اما اکنون لطف فرموده، بر من نظر کنید، تا ببینید آیا چشم در چشم شما دروغ خواهم گفت.

²⁹تمنا اینکه بازایستید و بی‌انصافی نکنید. بازایستید، زیرا حقانیتِ من مطرح است.

³⁰آیا در زبانم هیچ بی‌انصافی هست؟ آیا کامِ من فساد را تمییز نمی‌دهد؟