Read Persian New Millenium Version مزامیر 77 Bible Online

مزامیر 77 - Persian New Millenium Version bible

مزامیر 77

¹برای سالار سرایندگان: برای یِدوتون. مزمور آساف. آواز من به سوی خداست، و فریاد برمی‌آورم؛ آواز من به سوی خداست، و او به من گوش فرا خواهد داد!

²در روز تنگی خویش خداوندگار را می‌جویم؛ شبانگاه دست من دراز شده، بازکشیده نمی‌شود، و جانم از تسلی پذیرفتن ابا می‌کند.

³خدا را یاد می‌کنم و می‌نالم؛ تأمل می‌کنم و روحم بیهوش می‌شود. سِلاه

⁴چشمانم را باز نگاه می‌داری؛ چنان پریشانم که سخن نمی‌توانم گفت.

⁵به ایام گذشته می‌اندیشم، به سالهای روزگاران پیشین.

⁶شبانگاه سرود خویش را به یاد می‌آورم؛ در دل می‌اندیشم و روح من تفتیش می‌کند:

⁷«آیا خداوندگار تا به ابد طرد خواهد نمود؟ و دیگر هرگز نظر لطف نخواهد افکند؟

⁸آیا محبت او برای همیشه پایان پذیرفته، و وعدۀ او برای همۀ نسلها باطل گردیده است؟

⁹آیا خدا فیض خود را از یاد برده، و در خشم خویش، رحمت خود را بازداشته است؟» سِلاه

¹⁰آنگاه گفتم: «این ضعف من است.» زِهی سالهای دست راست آن متعال!

¹¹کارهای خداوند را یاد خواهم کرد؛ آری، عجایب تو را که از قدیم است، به یاد خواهم آورد.

¹²در تمامی کارهای تو تأمل خواهم کرد و به اعمال تو خواهم اندیشید.

¹³خدایا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ همچون خدای ما؟

¹⁴تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی؛ تو قدرت خویش را در میان قومها معروف گردانیده‌ای.

¹⁵به بازوی خود قوم خویش را رهانیدی، فرزندان یعقوب و یوسف را. سِلاه

¹⁶خدایا، آبها تو را دیدند؛ آبها تو را دیدند و به تلاطم درآمدند؛ و ژرفناها به لرزه افتادند.

¹⁷ابرها آب ریختند و آسمانها غرّش کردند؛ و تیرهای تو به هر سو روان شدند!

¹⁸صدای رعدِ تو در گردباد بود، و آذرخشِ تو جهان را روشن ساخت؛ زمین لرزید و به جنبش درآمد.

¹⁹مسیر تو از میان دریا بود، و راهت از میان آبهای عظیم، ولی جای پایت دیده نمی‌شد.

²⁰تو قوم خویش را چون گله رهبری کردی، به دست موسی و هارون.