Read Persian New Millenium Version امثال سلیمان 17 Bible Online

امثال سلیمان 17 - Persian New Millenium Version bible

امثال سلیمان 17

¹لقمه‌ای نانِ خشک در آرامش، بِه از خانۀ پرضیافت که در آن جدال باشد.

²غلام حکیم بر پسرِ شرم‌آفرین حکم خواهد راند، و همچون یکی از برادران از میراث سهم خواهد برد.

³بوته برای نقره است و کوره برای طلا، اما خداوند است آزمایندۀ دلها.

⁴شخص بدکار به لبهای فتنه‌انگیز گوش می‌سپارد؛ دروغگو به زبان خرابکار.

⁵آن که فقیران را تمسخر کند به آفرینندۀ آنها اهانت می‌ورزد؛ آن که از مصیبت شادمان شود، بی‌سزا نمی‌ماند.

⁶تاجِ سَرِ پیران، نوادگانند، و شوکت فرزندان، پدران ایشان.

⁷سخنان فاضلانه، جاهل را نشاید، چقدر کمتر، زبان دروغگو شریفان را.

⁸رشوه در نظر اهل آن سنگ جادویی است که به هر جا روی نمایند، کامیابشان می‌سازد.

⁹آن که خطایی را می‌پوشاند، محبت را می‌گسترد؛ آن که مسئله را بازگو می‌کند، میان دوستانِ خالص جدایی می‌افکند!

¹⁰اثر یک نکوهش بر شخص فهیم، بیش از صد ضربه شلاق است بر پشت نادان.

¹¹بدکار تنها در پی طغیان است؛ مأمور بی‌رحم علیه او گسیل خواهد شد.

¹²برخوردن به خرسی که توله‌هایش را دزدیده‌اند، بهتر است از دیدار با احمق در حماقتش.

¹³آن که در برابر نیکی بدی کند، بلا از خانه‌اش دور نخواهد شد.

¹⁴آغازِ مشاجره همچون رخنۀ آب است؛ پس، از آن دست بدار، پیش از آنکه به منازعه بینجامد.

¹⁵تبرئۀ مجرمان و محکوم کردن بی‌گناهان! خداوند از هر دو کراهت دارد.

¹⁶بهای خریدِ حکمت در دست جاهل به چه کار آید، چه او را دل برای این کار نیست.

¹⁷دوست در همه حال محبت می‌کند، و برادر برای روز تنگی به دنیا آمده است.

¹⁸مرد کم‌عقل دست می‌دهد و ضامن دیگری می‌شود.

¹⁹آن که نافرمانی را دوست دارد، مشاجره را دوست دارد؛ آن که دَرِ خانۀ خویش در بلندی می‌سازد،[۲۷] به استقبال ویرانی می‌رود.

²⁰کج‌دِل، کامروا نخواهد شد؛ آن که زبان فریبکار دارد به بلا گرفتار می‌آید.

²¹آن که فرزندِ نادان دارد غصه‌دار می‌شود؛ پدرِ فرزندِ ابله شادی به خود نمی‌بیند.

²²دل شادمان داروی شفابخش است، اما روح افسرده استخوانها را خشک می‌کند.

²³شریر، پنهانی رشوه می‌گیرد تا عدالت را منحرف سازد.

²⁴مرد فهیم بر حکمت چشم می‌دوزد، اما چشمان شخص نادان تا به کرانهای زمین سرگردان است.

²⁵فرزند نادان، پدر خود را به ستوه می‌آورد و مایۀ تلخی جانِ مادر خویش است.

²⁶نشاید مجازات بی‌گناهان، یا زدنِ مردمان شریف به سبب صداقتشان!

²⁷آن که زبان خود را بازمی‌دارد صاحب معرفت است، فهیم است مردی که خوی آرامی دارد.

²⁸نادان نیز اگر خاموش بماند، حکیمش می‌شمارند، آن که دهانش را بسته نگاه می‌دارد، فهیم شمرده می‌شود.