Read Persian New Millenium Version امثال سلیمان 20 Bible Online

امثال سلیمان 20 - Persian New Millenium Version bible

امثال سلیمان 20

¹شراب تمسخر می‌کند و باده عربده می‌کشد؛ حکیم نیست هر آن که فریفتۀ آنان شود.

²هیبتِ شاه همچون شیر می‌غرد؛ هر که خشمش برانگیزد، جان بر باد می‌دهد.

³دوری از نزاع، عزّت آدمی است اما تن هر نادان برای مجادله می‌خارد!

⁴کاهل زمین را در فصلش شخم نمی‌زند؛ پس در موسم درو گدایی می‌کند و چیزی نمی‌یابد.

⁵مشورت همچون آبی است عمیق در دل انسان، مردی فهیم خواهد که آن را بیرون کشد.

⁶بسا کسان که مدعی محبتی پایدارند اما شخص وفادار را کهِ تواند یافت؟

⁷پارسا در راستی سلوک می‌کند؛ خجسته‌اند فرزندانی که پس از او می‌آیند!

⁸شاه که بر مسند داوری نشیند، به نگاه خود شرارتها را یکسره غربال کند.

⁹کیست که تواند گوید: «من دل خود را طاهر ساخته‌ام؛ من از گناه خویش پاک شده‌ام»؟

¹⁰وزنه‌های متفاوت و پیمانه‌های مختلف، خداوند از هر دو کراهت دارد.

¹¹جوان را از کارهایش براستی می‌توان شناخت، که آیا رفتارش پاک و درست است، یا نه.

¹²گوش شنوا و چشم بینا، هر دو آفریدۀ خداوند است.

¹³خواب را دوست مدار، مبادا فقیر شوی؛ چشمانت بگشا تا از نان سیر شوی.

¹⁴خریدار می‌گوید: «بد است، بد است»، آنگاه می‌رود و به خرید خویش می‌بالد!

¹⁵طلا یافت می‌شود و یاقوت بسیار است، اما لبهایی که به معرفت سخن گویند، گوهرِ کمیابند.

¹⁶جامۀ آن کس را که ضامن غریبه می‌شود، بگیر! لباس آن کس را که برای غریبه ضمانت می‌کند، گرو نگاه دار.

¹⁷نانِ فریب به مذاق آدمی لذیذ می‌آید، اما سپس، دهانش از سنگریزه پر می‌شود.

¹⁸چون تدبیر می‌کنی، مشورت بخواه؛ با کسب هدایت به جنگ برو.

¹⁹سخن‌چین، رازها را فاش می‌کند؛ پس با مرد پرگو همنشینی مکن!

²⁰هر که پدر یا مادر خود را نفرین کند، چراغش در تاریکی غلیظ خاموش خواهد شد.

²¹اموالی که در آغاز به‌شتاب به دست آید، در پایان، برکت نخواهد داشت.

²²مگو: «بدی را تلافی خواهم کرد!» منتظر خداوند باش که تو را نجات خواهد بخشید.

²³خداوند از وزنه‌های متفاوت کراهت دارد، ترازوی ناراست نیکو نیست.

²⁴قدمهای انسان از جانب خداوند است، پس آدمی راه خود را چگونه بفهمد؟

²⁵دامی است برای انسان که به‌شتاب چیزی را وقف کند و تازه پس از آن به نذر خود بیندیشد!

²⁶پادشاهِ حکیم شریران را چون کاه غربال می‌کند؛ او چرخ خرمن‌کوب را بر آنان می‌راند.

²⁷روح آدمی چراغ خداوند است[۳۱] که اعماق وجود او را می‌کاود.

²⁸محبت و امانت، نگاهدار پادشاه است؛ تخت او از محبت برقرار می‌ماند.

²⁹جلال جوانان، قدرت آنان است، شوکت پیران، موی سفیدشان.

³⁰ضربات مجروح‌کننده، شرارت را می‌ساید، و کتک، اعماق وجود را پاک می‌کند.