Read Persian New Millenium Version امثال سلیمان 23 Bible Online

امثال سلیمان 23 - Persian New Millenium Version bible

امثال سلیمان 23

¹چون با حاکمی به طعام می‌نشینی، در آنچه[۳۷] پیش روی توست تأمل کن،

²و اگر شکمباره‌ای، کارد بر گلویت بگذار.

³حریصِ خوراکهای لذیذ او مباش، زیرا که آن غذا فریبنده است.

⁴خویشتن را برای ثروتمند شدن از پا مَیَفکن؛ از اندیشیدن بدان بازایست!

⁵تا چشم بر آن بدوزی از میان رفته است؛ زیرا ثروت چون عقاب بال می‌گیرد و می‌پَرَد!

⁶از سفرۀ مرد خسیس مخور، و مشتاق خوراک لذیذ او مباش؛

⁷زیرا از آن دسته است که همیشه حساب نگاه می‌دارند. به تو می‌گوید: «بخور و بنوش»، اما دلش با تو نیست.

⁸لقمه‌ای را که خوردی، قی خواهی کرد و تعارفاتت را نیز به هدر خواهی داد.

⁹نادان را نصیحت مکن، چه، سخن عاقلانه‌ات را خوار خواهد شمرد.

¹⁰حدود دیرین را جابه‌جا مکن، و به مزرعۀ یتیمان تجاوز منما،

¹¹زیرا ولیّ آنها نیرومند است و علیه تو به دفاع از حق آنها بر خواهد خاست.

¹²دل خویش را به ادب مایل گردان و گوش‌خود را به سخنان معرفت.

¹³از ادب کردن جوان اِبا مکن؛ چوب تنبیه او را نخواهد کشت.[۳۸]

¹⁴چوبش بزن که جانش را از مرگ خواهی رهانید.[۳۹]

¹⁵پسرم، اگر دل تو حکیم باشد، دل من نیز شاد خواهد بود؛

¹⁶چون لبانت به شایستگی سخن می‌گوید، اعماق وجودم به وجد می‌آید.

¹⁷دلت بر گنهکاران حسد مبَرد، بلکه همۀ روز برای ترس خداوند غیور باش.

¹⁸زیرا به‌یقین آخرتی هست و امیدت زایل نخواهد شد.

¹⁹پسرم، گوش فرا ده و حکیم باش، و دلت را به راه راست مشغول دار.

²⁰با میگساران دمساز مشو، و نه با شکمبارگان،

²¹زیرا به فقر گرفتار خواهند آمد، و خواب‌آلودگی، ژنده‌پوششان خواهد کرد.

²²به پدرت که از او جان یافتی گوش فرا ده، و مادر خویش را در روز پیری‌اش‌خوار مشمار.

²³حقیقت را بخر و هرگز آن را مفروش؛ این است حکمت و ادب و فهم.

²⁴پدر شخص پارسا را شادی بسیار است؛ آن که پسری حکیم دارد، از او شادمان خواهد بود.

²⁵پدر و مادرت شاد باشند؛ آن که تو را بزاد، شادمان باشد!

²⁶پسرم، دل خویش را به من بده و چشمانت مشتاق راههای من باشد.

²⁷زیرا زن فاحشه گودالی است عمیق و زن بیگانه، چاهی تنگ و تاریک.

²⁸همچون راهزنی در کمین می‌نشیند، تا خیانتکاران را در میان آدمیان بیفزاید.

²⁹وای از آنِ کیست و وِلوِلِه از آنِ که؟ نزاع از آن کیست و ناله از آنِ که؟ زخمهای بی‌سبب از آنِ کیست و چشمان سرخ از آنِ که؟

³⁰آنان راست که تا دیروقت دل از شراب برنمی‌کنند، و در پی چشیدن شرابهای برآمیخته می‌روند.

³¹به شراب آنگاه که سرخ‌فام است منگر، آنگاه که در پیاله می‌درخشد، و به نرمی پایین می‌رود!

³²در آخر چون مار خواهد گزید و چون افعی نیش خواهد زد.

³³چشمانت چیزهای شگفت خواهد دید و دلت از چیزهای منحرف سخن خواهد گفت.

³⁴همچون کسی خواهی بود که در دلِ دریا خفته و بر دَکَل کشتی لمیده باشد.

³⁵خواهی گفت: «مرا زدند و احساس نکردم! مرا کوفتند و نفهمیدم! پس کی بیدار خواهم شد تا جرعه‌ای دیگر بنوشم؟»