Read Persian New Millenium Version امثال سلیمان 25 Bible Online

امثال سلیمان 25 - Persian New Millenium Version bible

امثال سلیمان 25

¹اینها نیز امثال سلیمان است که به وسیلۀ مردان حِزِقیا، پادشاه یهودا، نگاشته شد:

²پنهان داشتن امور، امتیاز خداست؛ تفحص امور، امتیازِ شاهان.

³همچون بلندای آسمان و ژرفای زمین، تفحص‌ناپذیر است دل شاهان.

⁴زنگار را از نقره بزدا، که ظرفی برای نقره‌کار بیرون می‌آید؛

⁵شریران را از حضور پادشاه دور کن، که تخت او در پارسایی استوار می‌ماند.

⁶خویشتن را در حضور پادشاه برمیفراز، و تکیه بر جای بزرگان مزن؛

⁷بهتر آن است که تو را گویند: «اینجا بالا بیا»، تا آنکه در حضور نجیب‌زاده‌ای پایین برده شوی. آنچه چشمانت دیده است،

⁸شتابزده به محکمه مبر، زیرا در آخر چه خواهی کرد اگر همسایه‌ات تو را شرمنده سازد؟

⁹مشاجره‌ات را مستقیم با همسایه‌ات بکن، و اسرار دیگری را فاش منما،

¹⁰مبادا آن که می‌شنود شرمسارت سازد و بدنامی‌ات رفع نشود.

¹¹سخن سنجیده، سیب طلاست در سینی نقره!

¹²حلقۀ زرین و زیورِ طلاست توبیخ‌کنندۀ حکیم برای گوش شنوا.

¹³پیک امین برای فرستندگان خود، خنکی برف است در گرمای تابستان؛[۴۱] او جان سروران خویش را تازه می‌سازد.

¹⁴ابر و بادی است بی‌باران، آن که لافِ بخشش‌های توخالی را می‌زند.

¹⁵با شکیبایی حاکمی را مجاب توان کرد، با زبان نرم استخوان را توان شکست.

¹⁶گر عسل یافتی، به اندازه بخور مبادا از آن سیر شوی و قی‌اش کنی.

¹⁷از زیاد رفتن به خانۀ همسایه‌ات بپرهیز مبادا از دیدنت سیر شود و از تو بیزار گردد.

¹⁸گرز و شمشیر و تیرِ تیز است آن که بر همنوع خویش شهادت دروغ دهد.

¹⁹دندان لق و پای لنگ است اعتماد بر خیانت‌پیشه در روز تنگی.

²⁰آواز خواندن نزد دلی دردمند، کندن لباس او در سرماست و پاشیدن نمک بر زخمش.

²¹اگر دشمنت گرسنه است، به او خوراک بده! و اگر تشنه است، به او آب بنوشان!

²²چه این‌گونه، اخگرها بر سرش خواهی انباشت، و خداوند پاداشَت خواهد داد.

²³باد شمالی باران می‌آورد، زبان غیبتگو، نگاههای خشمگین.

²⁴سکونت در کُنجِ بام، بِه از زندگی زیر یک سقف با زن ستیزه‌جو.

²⁵خبر خوش از دیار دوردست، آبی است خنک به کام تشنه‌لب.

²⁶پارسایی که در برابر شریران سست می‌شود، چشمه‌ای گل‌آلود و چاهی آلوده را مانَد.

²⁷عسلِ زیاد خوردن، نیکو نیست، در پی جلال خود بودن، جلال نیست.

²⁸آن که بر نَفْس خود مسلط نباشد، شهری بی‌حصار را مانَد که بدان رخنه کرده باشند.