Read Persian New Millenium Version جامعه 1 Bible Online

جامعه 1 - Persian New Millenium Version bible

جامعه 1

¹سخنان ’معلم‘،[۱] پسر داوود، که در اورشلیم پادشاه بود:

²بطالت کامل! ’معلم‘ می‌گوید، بطالت کامل! همه چیز باطل است!

³انسان را از تمام محنتی که زیر آفتاب می‌کشد چه سود؟

⁴نسلها می‌آیند و می‌روند، اما زمین تا ابد پابرجاست.

⁵آفتاب طلوع می‌کند و آفتاب غروب می‌کند، و باز به جایی که از آن طلوع کرد، می‌شتابد.

⁶باد به جانبِ جنوب می‌وزد، و به سوی شمال دور می‌زند؛ دور زنان، دور زنان می‌رود، و بر مدارِ خود، به جای نخست بازمی‌گردد.

⁷نهرها جملگی به دریا جاری می‌شوند، اما دریا هرگز پر نمی‌شود، بلکه نهرها به جایی که از آن جاری شدند، دوباره بازمی‌گردند.

⁸همه چیز ملال‌آور است، چندان که آدمی وصف نتواند کرد. چشم از دیدن سیر نمی‌شود، و گوش از شنیدن پُر نمی‌گردد.

⁹آنچه بوده است، باز هم خواهد بود، و آنچه شده است، باز هم خواهد شد؛ زیرِ آفتاب هیچ چیزِ تازه نیست.

¹⁰آیا چیزی هست که درباره‌اش بتوان گفت: «ببین، این تازه است»؟ بلکه آن نیز در اعصار پیش از ما بوده است.

¹¹یادی از امور پیشین[۲] نمی‌شود، و از امور آینده[۳] نیز در میان کسانی که زان پس[۴] خواهند آمد، یادی نخواهد شد.

¹²من، ’معلم‘، در اورشلیم بر اسرائیل پادشاه بودم،

¹³و دل خویش بر آن نهادم تا در بابِ هرآنچه زیر آسمان کرده می‌شود، با حکمت تحقیق و تفحص کنم. خدا کاری ناخوشایند به بنی‌آدم سپرده تا بدان مشغول باشند!

¹⁴من هرآنچه را که زیر آفتاب کرده می‌شود دیدم، و اینک جملگی بطالت است و در پیِ باد دویدن.

¹⁵کج را راست نتوان کرد، و آنچه را که نیست نتوان شمرد.[۵]

¹⁶با خود اندیشیدم: «حکمتِ فراوان اندوخته‌ام، بیش از همۀ آنان که پیش از من بر اورشلیم فرمان رانده‌اند. دل من، حکمت و معرفت را به‌فراوانی ادراک کرده است.»

¹⁷پس دل بر آن داشتم که هم حکمت و هم دیوانگی و حماقت را بشناسم، اما دریافتم که این نیز در پیِ باد دویدن[۶] است.

¹⁸زیرا که در حکمتِ بسیار، اندوهِ بسیار است؛ آن که بر دانش می‌افزاید، بر رنج می‌افزاید.