Read Persian New Millenium Version اِشعیا 10 Bible Online

اِشعیا 10 - Persian New Millenium Version bible

اِشعیا 10

¹وای بر آنان که احکام ناعادلانه وضع می‌کنند، و کاتبانی که قوانین ظالمانه رَقَم می‌زنند؛

²تا بینوایان را از حقشان محروم کنند، و انصاف را از ستمدیدگانِ قوم من بربایند؛ تا بیوه‌زنان را چپاول کنند، و یتیمان را غارت نمایند.

³پس شما در روز بازخواست چه خواهید کرد، آنگاه که مصیبت از دور فرا رسد؟ نزد کِه برای کمک خواهید گریخت، و ثروت خویش را کجا خواهید نهاد؟

⁴غیر از آنکه چون اسیران خم شوید، و در میان کشتگان بیفتید. با این همه، خشم او هنوز برگردانیده نشده، و دست او همچنان دراز است.

⁵وای بر آشور، که عصای خشم من است، و چوب دست ایشان، غضب من است!

⁶او را بر ضد قوم خدانشناس می‌فرستم، و بر قوم مغضوب خود، مأمور می‌دارم؛ تا تاراج کند و غنیمت گیرد، و چون گِل کوچه‌‌ها لگدمالشان کند.

⁷اما او قصدِ این ندارد، و در دل خویش چنین نمی‌اندیشد. مُراد دلش نابود کردن است، و منقطع ساختن قومهای بسیار.

⁸زیرا می‌گوید: «آیا سرداران من جملگی پادشاهان نیستند؟

⁹آیا کَلنو همچون کَرکِمیش نیست، و نه حَمات همچون اَرفاد؟ آیا سامِرِه مانند دمشق نیست؟

¹⁰چنانکه دست من بر ممالکِ بتهای بی‌ارزش استیلا یافت، ممالکی که بتهای تراشیدۀ آنها از بتهای اورشلیم و سامِرِه بزرگتر بودند،

¹¹آری، چنانکه با سامِرِه و بتهای بی‌ارزش آن عمل کردم، آیا با اورشلیم و بتهایش عمل نکنم؟»

¹²پس چون خداوندگار کار خویش را به تمامی با کوه صَهیون و اورشلیم به پایان بَرَد، پادشاه آشور را به سبب تکبر دلش و غروری که از چشمان او می‌بارد، مجازات خواهد کرد.

¹³زیرا می‌گوید: «به قوّت دست خود و به حکمت خویش چنین کردم، زیرا که فهیم هستم. مرزهای قومها را تغییر دادم، و خزائن ایشان را غارت کردم؛ همچون پهلوانی تخت‌نشینان را به زیر افکندم.

¹⁴چنانکه کسی دست خود را به آشیانه‌ای دراز می‌کند، همچنان دست من به دولت ممالک رسیده است؛ چنانکه کسی تخمهای متروک را برمی‌چیند، من نیز تمامی ممالک زمین را برچیدم؛ و کسی نیست که بالی بجنباند، یا دهان بگشاید و جیک بزند.»

¹⁵آیا تَبَر بر کسی که آن را به کار می‌برد فخر می‌فروشد، یا اره خود را بر کسی که آن را می‌کِشد برمی‌افرازد؟ که گویی عصا او را که آن را به دست گرفته، بلند کند، یا چوبدستی او را که چوب نیست، حرکت دهد!

¹⁶بنابراین خداوندگار، خداوندِ لشکرها، بر جنگاوران تنومند او بیماری جانکاه خواهد فرستاد، و زیر جلال و شوکت او آتشی چون شعلۀ فروزان افروخته خواهد شد.

¹⁷نور اسرائیل آتشی خواهد شد، و قدوس اسرائیل شعله‌‌ای، که خار و خَسَش را در یک روز سوزانده، به کام در خواهد کشید؛

¹⁸شکوه جنگل و مزارع حاصلخیزش، همچون تحلیل رفتن شخص بیمار، در جسم و در روح نابود خواهد شد؛

¹⁹و باقیماندگان درختان جنگلش چنان کم‌شمار خواهند بود که حتی کودکی آنها را مرقوم تواند داشت.

²⁰در آن روز باقیماندگان اسرائیل و بازماندگان خاندان یعقوب، دیگر بر آن که ایشان را زده است توکل نخواهند کرد، بلکه بر یهوه، قدوسِ اسرائیل خالصانه توکل خواهند نمود.

²¹و باقیماندگانی، یعنی باقیماندگان یعقوب، به سوی خدای قدیر بازگشت خواهند کرد.

²²زیرا هرچند قوم تو، ای اسرائیل، مانند شنهای دریا باشند، تنها باقیماندگانی از ایشان بازگشت خواهند کرد. هلاکت مقدر است و به عدالت جاری خواهد گردید.

²³زیرا خداوندگار، خداوندِ لشکرها، به‌طور نهایی و قطعی در میان تمامی زمین عمل خواهد کرد.

²⁴بنابراین خداوندگار، خداوندِ لشکرها می‌فرماید: «ای قوم من که در صَهیون ساکنید از آشوریان مهراسید، آنگاه که شما را به چوب بزنند و چون مصریان عصای خویش را بر شما برافرازند؛

²⁵زیرا پس از اندک ایامی، خشم من پایان خواهد یافت و غضب من به نابودی آنان معطوف خواهد شد.

²⁶خداوندِ لشکرها شلاقی بر ایشان بر خواهد انگیخت، چنانکه در شکست مِدیان بر صخرۀ ’عُرِب‘ کرد؛ و عصای او بر دریا خواهد بود، چنانکه آن را در مصر برافراشت.

²⁷در آن روز، بار او از دوشتان و یوغ او از گردنتان برگرفته خواهد شد؛ و آن یوغ از فربهی‌‌ شما خواهد شکست.»

²⁸به عَیات رسیده‌‌اند، از مِغرون عبور کرده‌اند و اسباب خویش در مِکماش نهاده‌اند.

²⁹از گذرگاه عبور کرده، می‌گویند، «شب را در جِبَع به سر بریم.» رامَه بر خود می‌لرزد و اهل جبعۀ شائول، می‌گریزند.

³⁰ای دختر جَلّیم فریاد برآور! ای لَیِشَه، گوش فرا ده! و هم تو ای عَناتوتِ فقیر!

³¹مَدمِناه در حال فرار است، و اهل جِبیم پناه می‌جویند.

³²همین امروز در نوب توقف خواهند کرد، و در برابر کوه دختر صَهیون، یعنی کوه اورشلیم، مشت تکان خواهند داد.

³³اینک خداوندگار، خداوندِ لشکرها، شاخه‌ها را با قدرتی ترسناک قطع خواهد کرد! بلندقامتان بریده خواهند شد، و بلندمرتبگان پست خواهند گردید.

³⁴او بوته‌های جنگل را به تبر خواهد برید، و لبنان در برابر ’آن پرشکوه‘ خواهد افتاد.