Read Persian New Millenium Version اِشعیا 30 Bible Online

اِشعیا 30 - Persian New Millenium Version bible

اِشعیا 30

¹خداوند می‌فرماید: «وای بر فرزندان گردنکش که تدبیرهایی را به انجام می‌رسانند که تدبیرهای من نیست، پیمانهایی می‌بندند که از روح من نیست، و بدین‌گونه گناه بر گناه می‌افزایند؛

²که به جهت فرود شدن به مصر رهسپار می‌شوند، بی‌‌آنکه از من مشورت بخواهند، و به حمایت فرعون پناه می‌برند، و زیر سایۀ مصر امنیت می‌جویند.

³اما حمایت فرعون مایۀ شرمساری‌تان خواهد بود و امنیت در سایۀ مصر، اسباب رسوایی‌تان.

⁴زیرا هرچند صاحبمنصبانش در صوعَن هستند و فرستادگانش به خانیس رسیده‌اند،

⁵لیکن همه به واسطۀ قومی که فایده‌ای بدیشان نتواند رسانید شرمسار خواهند شد، قومی که نه مددی بدیشان خواهد رسانید و نه فایده‌ای، بلکه تنها مایۀ شرمساری و سرافکندگی‌شان خواهد بود.»

⁶وحی دربارۀ حیوانات نِگِب: از میان دیار تنگی و فشار، دیار شیران نر و ماده، و افعی‌ها و مارهای آتشینِ جهنده، فرستادگانْ ثروت خویش را بر پشت الاغان و گنجهای خویش بر کوهان شتران حمل می‌کنند، و به جانب قومی رهسپارند که فایده‌ای بدیشان نمی‌رساند،

⁷به جانب مصر که کمکش بی‌ارزش است و بیهوده، و از این رو او را ’اژدهای بی‌خاصیت‘[۶۶] نامیده‌ام.

⁸حال برو و این را برای ایشان بر لوحی بنویس و بر طوماری بنگار، تا شهادتی باشد ماندگار، برای ایام آینده.

⁹اینان قومی عِصیانگر و فرزندانی فریبکارند، فرزندانی که نمی‌خواهند به شریعت خداوند گوش بسپارند.

¹⁰به انبیا می‌گویند: «نبوت نکنید،» و به رؤیابینندگان می‌گویند: «برای ما به حقیقت رؤیا نبینید. سخنان دل‌نواز به ما بگویید، رؤیاهای فریبنده ببینید.

¹¹از راه منحرف شوید، طریقت را ترک گویید، و دیگر با ما از قدوس اسرائیل سخن مگویید.»

¹²بنابراین قدوس اسرائیل چنین می‌گوید: «چون این پیام را نپذیرفتید و بر ظلم و فساد اعتماد کرده، بر آنها تکیه نمودید،

¹³پس این گناه برای شما همچون دیواری خواهد بود شکاف‌خورده و شکمدار، که در یک آن به‌ناگاه فرو می‌ریزد؛

¹⁴و ریزش آن بسان در هم شکستن کوزه‌ای خواهد بود که چنان خرد شود که تکه‌ای از آن نتوان یافت تا بِدان زغالی از آتشدان یا اندک آبی از حوض برگیرند.»

¹⁵زیرا خداوندگارْ یهوه، قدوس اسرائیل چنین می‌گوید: «نجات شما در توبه و آسودگی است، و نیروی شما در آرامی و توکل، اما نخواستید.

¹⁶گفتید: ”نه! بلکه سوار بر اسبان می‌گریزیم!“ پس خواهید گریخت. گفتید: ”سوار بر اسبان تیزرو می‌رویم!“ پس تعقیب‌کنندگانتان نیز تیزرو خواهند بود.

¹⁷از تهدید یک تن هزار خواهند گریخت، و از تهدید پنج تن همگی فرار خواهید کرد، تا آنگاه که چون چوب بیرقی بر کوه و عَلمی بر تپه بر جا مانید.»

¹⁸اما خداوند منتظر است تا با شما بر حسب فیض عمل کند؛ او برمی‌خیزد تا بر شما رحمت نماید. زیرا یهوه خدای عدالت است؛ خوشا به حال همۀ آنان که برای او انتظار می‌کشند.

¹⁹به‌یقین که قومی در صَهیون ساکن خواهند شد، و شما دیگر در اورشلیم نخواهید گریست. بلکه آنگاه که فریاد برآورید، او با شما بر حسب فیض عمل خواهد کرد، و به‌محض شنیدن صدایتان شما را اجابت خواهد نمود.

²⁰اگرچه خداوندگار تو را نانِ تنگی و آبِ مصیبت دهد، اما رهنمای تو دیگر از نظرت پنهان نخواهد بود، بلکه او را به چشم خود خواهی دید.

²¹آنگاه که به چپ یا راست بروی، از پشت سر آوازی خواهی شنید که می‌گوید: «راه این است؛ در آن گام بردار!»

²²آنگاه تمثالهای تراشیدۀ نقره‌پوش و بتهای ریخته شدۀ طلاکوب را نجس خواهی شمرد و آنها را چون جامۀ نجس به دور افکنده، به آنها خواهید گفت: «بیرون شوید!»

²³او بر بذری که در زمین کاشته‌ای باران خواهد فرستاد، و نانی که از زمین برمی‌آید غنی و فراوان خواهد بود. در آن روز، گله‌هایت در مراتع وسیع خواهند چرید،

²⁴و گاوان و الاغهایت که زمین را شیار می‌کنند، علوفۀ خوش‌‌طعمی را که با کج‌‌بیل و شانه افشانده شده است، خواهند خورد.

²⁵در روز کشتار عظیم، آنگاه که برجها فرو می‌افتند، بر هر کوه بلند و هر تپۀ مرتفع نهرهای آب جاری خواهد شد.

²⁶آنگاه که خداوند شکستگی قوم خویش را ببندد و جراحتهایی را که خود وارد آورده شفا دهد، نور ماه همچون نور خورشید خواهد بود و نور آفتاب هفت چندان، مانند روشنایی هفت روز.

²⁷هان، نام یهوه از دور می‌آید، با خشمی آتشین و دودی غلیظ. لبانش پر از غضب است و زبانش آتشی است فرو برنده.

²⁸دَم او بسان نهری است سرشار که تا به گردن می‌رسد. قومها را به غربالِ فنا الک خواهد کرد، و بر دهان ملتها لگامِ گمراهی خواهد نهاد.

²⁹و شما را سرودی خواهد بود، بسان سرود شبِ عیدی مقدس؛ و دل شما شادمان خواهد شد، همچون زمانی که قوم با آواز نی به کوه خداوند، آن صخرۀ اسرائیل، رهسپار می‌گردند.

³⁰و خداوند آواز مَهیب خود را خواهد شنوانید و بازوی خویش را نمایان خواهد ساخت، بازویی که با خشم آتشین و آتش فرو برنده، و با باران سیل‌آسا و توفان و تگرگ، فرود می‌آید.

³¹آری، آشور از آواز خداوند هراسان خواهد شد، و خداوند به عصای خود ایشان را خواهد زد.

³²و هر ضربتی که خداوند به عصای تأدیب خود بر وی بنوازد، با آواز دف و بربط همراه خواهد بود؛ آری، او به بازوی پُر تاب و توان خویش با ایشان خواهد جنگید.

³³زیرا دیرزمانی است که آتشگاه[۶۷] آماده شده و برای پادشاه مهیا گشته است: آتشدانِ آن عمیق و عریض گشته و از هیزم و آتش مالامال است؛ و دَم خداوند، همچون نهری از گوگرد مشتعل، آن را برمی‌افروزد.