Read Persian New Millenium Version اِشعیا 49 Bible Online

اِشعیا 49 - Persian New Millenium Version bible

اِشعیا 49

¹ای سرزمینهای ساحلی، به من گوش فرا دهید! ای قومهای دوردست، توجه کنید! خداوند مرا از رَحِم فرا خواند، و از بطن مادرم مرا به نام صدا زد.

²دهان مرا چون شمشیر تیز ساخت، و مرا زیر سایۀ دست خود پنهان کرد. مرا تیرِ صیقلی ساخت، و در تَرکِش خود پنهانم کرد.

³مرا گفت: «تو خادم من هستی، اسرائیل، که در او جلال خود را نمایان خواهم ساخت.»

⁴اما من گفتم: «بیهوده محنت کشیده‌ام و قوّت خویش به باطل و عبث صرف کرده‌ام؛ اما به‌یقین حقِ من با خداوند است، و پاداش من، با خدای من.»

⁵و حال، خداوند چنین می‌فرماید، همان که مرا از رَحِم برای خدمت خویش بسرشت، تا یعقوب را نزدش بازآورم، و اسرائیل را گرد او جمع کنم، زیرا که در نظر خداوند محترم هستم، و خدای من قوّت من است.

⁶آری، او چنین می‌فرماید: «سهل است که خادم من باشی، تا قبایل یعقوب را بر پا بداری، و اسرائیلیانی را که محفوظ داشته‌ام، بازآوری؛ بلکه تو را نوری برای ملتها خواهم ساخت تا نجات مرا به کرانهای زمین برسانی.»

⁷خداوند، که ولیّ و قدوس اسرائیل است، به او که مورد تحقیر و انزجار قوم، و بندۀ سلاطین است، چنین می‌فرماید: «پادشاهان با دیدن تو بر پا خواهند ایستاد، و سروران روی بر زمین خواهند نهاد، به سبب خداوند که امین است و قدوس اسرائیل، که تو را برگزیده است.»

⁸خداوند چنین می‌فرماید: «در زمان لطف خود، تو را اجابت کردم، و در روز نجات، یاری‌ات دادم؛ تو را حفظ خواهم کرد، و عهدی برای قومْ خواهم ساخت، تا این سرزمین را آباد سازی، و آن را میانشان تقسیم کنی؛

⁹تا به زندانیان بگویی: ”به در آیید!“ و به آنان که در تاریکی‌اند، که: ”خویشتن را بنمایانید!“ «آنان در کنار راهها خواهند چرید، و بر همۀ ارتفاعات خشک، چراگاه خواهند یافت.

¹⁰گرسنگی و تشنگی نخواهند کشید، و بادِ سوزان و آفتابِ داغ آسیبی بدیشان نخواهد رسانید. زیرا او که بر ایشان شفقت دارد رهبری‌شان خواهد کرد، و نزد چشمه‌های آب هدایتشان خواهد نمود.

¹¹من همۀ کوههای خود را راه خواهم ساخت، و شاهراههای من افراشته خواهد شد.

¹²اینک آنان از دوردستها می‌آیند؛ برخی از شمال، برخی از غرب، و برخی از دیار سینیم.[۹۳] »

¹³ای آسمانها بانگ شادی سر دهید، و ای زمین وجد نما! ای کوهها شادمانه بسرایید، زیرا خداوند قوم خود را تسلی می‌دهد، و بر ستمدیدگان خویش شفقت می‌کند.

¹⁴اما صَهیون گفته است: «خداوند مرا ترک کرده، و خداوندگار مرا از یاد برده است.»

¹⁵«آیا ممکن است مادر کودک شیرخوارۀ خود را فراموش کند، و بر پسر رَحِم خویش ترحم ننماید؟ اینان ممکن است فراموش کنند، اما من هرگز تو را فراموش نخواهم کرد.

¹⁶ببین، تو را بر کف دستهایم نقش کرده‌‌ام، و حصارهایت پیوسته در نظر من است.

¹⁷پسرانت به‌شتاب باز خواهند آمد و آنان که تو را ویران کردند، از تو دور خواهند شد.

¹⁸سر برافراز و به اطراف خود بنگر، همۀ پسرانت گرد آمده، نزدت خواهند آمد. خداوند می‌فرماید: به حیات خود قسم، تو تمام آنها را همچون زیور خواهی پوشید، و همچون عروس به آنها آراسته خواهی شد.

¹⁹«هرچند ویران و متروک شده‌‌ای و سرزمینت خرابه‌ای بیش نیست، اما اکنون از کثرتِ ساکنان تنگ خواهی شد، و آنان که تو را فرو می‌بلعیدند دور خواهند گشت.

²⁰فرزندان ایام داغداری‌ات، در گوش تو خواهند گفت: ”این مکان برای ما بس تنگ است؛ جای بیشتر برای سکونت ما فراهم کن.“

²¹آنگاه در دل خود خواهی گفت: ”اینها را چه کسی برایم زاده است؟ من که داغدیده و نازا بودم، تبعیدی و طرد شده بودم؛ پس اینها را چه کسی پرورانیده است؟! یکّه و تنها به حال خود رها شده بودم، پس اینها از کجا آمده‌اند؟!“»

²²خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید: «اینک دست خود را به سوی قومها دراز می‌کنم، و عَلَم خویش را به سوی آنها برمی‌افرازم؛ آنان پسران تو را بر دستهای خویش خواهند آورد، و دخترانت را بر دوش خود حمل خواهند کرد.

²³پادشاهانْ پدرخواندۀ تو خواهند بود، و ملکه‌ها دایه‌ات. در برابرت خم شده، روی بر زمین خواهند نهاد، و خاک پایت را خواهند لیسید. آنگاه خواهی دانست که من یهوه هستم، و هر که بر من امید بندد سرافکنده نخواهد شد.»

²⁴آیا غنیمت از دست جنگاور بازگرفته شود؟ یا اسیران از چنگ ستم‌پیشه رهانیده گردند؟

²⁵اما خداوند چنین می‌فرماید: «آری، اسیران از چنگ ستم‌پیشه رهانیده خواهند گشت، و غنیمت از دست جنگاور بازگرفته خواهد شد. من با مخالفان تو مخالفت خواهم کرد، و من فرزندان تو را نجات خواهم داد.

²⁶من به آنان که بر تو ستم کردند گوشتِ تنِ خودشان را خواهم خورانید، و به خون خویش مست خواهند شد، آن سان که به شراب. آنگاه تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه، نجات‌دهندۀ تو، ولیّ تو، و قدیرِ یعقوب هستم.»