Read Persian New Millenium Version اِشعیا 66 Bible Online

اِشعیا 66 - Persian New Millenium Version bible

اِشعیا 66

¹خداوند چنین می‌فرماید: «آسمان تخت پادشاهی من است، و زمین کرسیِ زیر پایم! چه خانه‌ای برای من بنا می‌کنید، و مکان آرمیدنم کجاست؟

²این همه را دست من ساخته است، و بدین‌گونه همۀ آنها به وجود آمده؛ خداوند این را می‌فرماید. «اما این است آن که بر وی نظر خواهم کرد: آن که فروتن است و روحِ توبه‌کار دارد، و از کلام من می‌لرزد.

³«آن که گاوی ذبح می‌کند، مانند کسی است که انسانی را می‌کشد؛ و آن که بره‌ای قربانی می‌کند، همچون کسی است که گردن سگی را می‌شکند؛ آن که هدیه آردی تقدیم می‌کند، مانند کسی است که خون خوک پیشکش می‌آورد؛ و آن که کُندُر به عنوان یادگاری می‌سوزانَد، همچون کسی است که بتی را متبارک می‌گوید. اینان راههای خودشان را برگزیده‌اند، و جانشان از اعمالِ قبیحشان لذت می‌برد.

⁴پس من نیز برای ایشان مصیبتی سخت بر خواهم گزید و ترسهایشان را بر سرشان خواهم آورد، زیرا چون خواندم کسی پاسخ نداد، و چون سخن گفتم گوش نگرفتند؛ بلکه آنچه را در نظرم ناپسند بود به عمل آوردند، و آنچه را از آن خشنود نبودم برگزیدند.»

⁵ای شما که از کلام خداوند می‌لرزید، کلام او را بشنوید: «برادران شما که از شما نفرت دارند و به‌خاطر نام من شما را از خود می‌رانند، می‌گویند: ”باشد که خداوند جلال یابد تا ما شادی شما را ببینیم“؛ اما خودِ ایشان سرافکنده خواهند شد.

⁶«آواز غوغا از شهر! صدایی از معبد! این آواز خداوند است که دشمنان خود را سزا می‌دهد!

⁷«او پیش از دردِ زا، زاییده است؛ پیش از آنکه درد او را فرو بگیرد، پسری به دنیا آورده.

⁸کیست که چنین چیزی شنیده باشد؟ و کیست که چنین چیزهایی دیده باشد؟ آیا سرزمینی در یک روز متولد می‌شود؟ و ملتی در یک لحظه به دنیا می‌آید؟ زیرا که صَهیون به محض شروع درد زایمان، فرزندان خود را زاده است.»

⁹خداوند می‌گوید: «آیا من به مرحلۀ تولد برسانم و به دنیا نیاورم؟» خدای شما می‌فرماید: «آیا من که می‌زایانم، رَحِم را ببندم؟»

¹⁰«ای همۀ کسانی که اورشلیم را دوست می‌دارید، با او شادی کنید و برایش شادمان باشید؛ ای همۀ آنان که برایش سوگوارید، با او شادیِ بسیار نمایید؛

¹¹تا از پستانِ تسلی‌بخشِ او مکیده، سیراب شوید؛ تا از وفور نعمت او به‌غایت نوشیده، خرّم گردید.»

¹²زیرا خداوند چنین می‌گوید: «اینک من صلح و سلامت را چون رود در او جاری خواهم ساخت، و جلال قومها را چون نهری سرشار؛ شما خواهید مکید و در آغوش او حمل خواهید شد، و بر زانوانش نوازش خواهید یافت.

¹³همچون کسی که مادرش او را تسلی می‌دهد، من نیز شما را تسلی خواهم داد؛ آری، شما در اورشلیم تسلی خواهید یافت.

¹⁴خواهید دید و دلتان شادمان خواهد شد، و استخوانهایتان چون سبزه خرّم خواهد گردید؛ دست خداوند بر خادمانش معروف خواهد گشت، و خشم او بر دشمنانش.

¹⁵«زیرا هان خداوند در آتش خواهد آمد، و ارابه‌هایش همچون گردباد خواهد بود، تا خشم خود را به‌شدت جاری سازد، و عتاب خویش را با شعله‌های آتش.

¹⁶زیرا خداوند با آتش و شمشیر خود بر تمامی بشر داوری خواهد کرد، و کشتگان خداوند بسیار خواهند بود.»

¹⁷خداوند می‌فرماید: «آنان که از پیِ یک تن که در وسط است، خود را برای رفتن به باغها تقدیس و تطهیر می‌کنند، و گوشت خوک و موش و مکروهات می‌خورند، با هم نابود خواهند شد.

¹⁸زیرا اعمال و افکارشان را می‌دانم، و زمان آن می‌رسد که تمامی قومها و زبانها را گرد آورم. آنان خواهند آمد و جلال مرا خواهند دید

¹⁹و من در میان آنها نشانه‌ای خواهم نهاد. و از ایشان بازماندگانی را نزد قومها خواهم فرستاد: به تَرشیش و فول و لود، که تیراندازند، و به توبال و یاوان و سواحل دوردست، که آوازه‌ام را نشنیده و جلال مرا ندیده‌اند؛ و آنان جلال مرا در میان قومها اعلام خواهند کرد.

²⁰و خداوند می‌گوید که ایشان تمامی برادرانتان را از جمیع امتها سوار بر اسب و ارابه و تختِ‌روان و قاطر و شتر، به عنوان هدیه‌ای برای خداوند به کوهِ مقدس من اورشلیم خواهند آورد، همان‌گونه که اسرائیلیان هدیۀ آردی خود را در ظرفی طاهر به خانۀ خداوند می‌آورند.

²¹و خداوند می‌گوید: از ایشان کاهنان و لاویان نیز خواهم گرفت.

²²«زیرا خداوند می‌فرماید: چنانکه آسمان جدید و زمین جدیدی که می‌سازم در حضورم پایدار خواهد ماند، نام و نسل شما نیز پایدار می‌ماند.

²³و خداوند می‌فرماید: تمامی بشر، از ماه نو تا ماه نو و از شَبّات تا شَبّات خواهند آمد تا در حضور من پرستش کنند.

²⁴و آنان بیرون رفته، اجساد کسانی را که بر من طغیان کرده‌اند نظاره خواهند کرد. «زیرا کِرمِ ایشان نخواهد مرد، آتش ایشان خاموش نخواهد شد، و نزد تمامی بشر مکروه خواهند بود.»