Read Persian New Millenium Version اِرمیا 18 Bible Online

اِرمیا 18 - Persian New Millenium Version bible

اِرمیا 18

¹این است کلامی که از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شد:

²«برخیز و به خانۀ کوزه‌گر فرود آی، و در آنجا کلام خود را به تو خواهم شنوانید.»

³پس به خانۀ کوزه‌گر فرود شدم، و او را بر چرخ خود سرگرم کار دیدم.

⁴هان ظرفی که کوزه‌گر از گِل می‌ساخت، در دستش ضایع شد؛ پس ظرفی دیگر از آن ساخت، آن‌گونه که در نظرش پسند می‌آمد.

⁵آنگاه کلام خداوند بر من نازل شده، فرمود:

⁶«خداوند می‌فرماید: ای خاندان اسرائیل، آیا من نمی‌توانم با شما همان کنم که این کوزه‌گر کرد؟ هان ای خاندان اسرائیل، شما نیز در دستان من، همچون گِل در دستان کوزه‌گرید.

⁷هرگاه دربارۀ قوم یا مملکتی اعلام کنم که آن را برکَنده، منهدم و نابود خواهم ساخت،

⁸اگر آن قوم که درباره‌اش چنین گفته‌ام، از شرارت خویش بازگشت کنند، آنگاه من نیز از آن بلا که قصدِ آن داشته‌ام، باز خواهم گشت.

⁹و هرگاه دربارۀ قوم یا مملکتی اعلام کنم که آن را بنا خواهم کرد و غرس خواهم نمود،

¹⁰اگر ایشان در نظر من شرارت ورزند و سخن مرا نشنوند، آنگاه من از آن نیکویی که قصد انجامش داشته‌ام، باز خواهم گشت.

¹¹«پس حال به مردمان یهودا و ساکنان اورشلیم بگو، ”خداوند چنین می‌فرماید: هم‌اکنون برای شما بلایی تدارک می‌بینم و بر ضدتان تدبیری می‌اندیشم. پس هر یک از شما از راه زشت خود بازگشته، راهها و کردارتان را اصلاح کنید.“

¹²اما ایشان می‌گویند: ”بیهوده است! ما نقشه‌های خودمان را پیروی خواهیم کرد و هر یک بر طبق سرکشیِ دلِ شریرِ خود رفتار خواهیم نمود.“

¹³«پس خداوند چنین می‌فرماید: در میان قومها پرس و جو کنید، کیست که چنین چیزی شنیده باشد؟ اسرائیلِ باکره کاری بسیار زشت کرده است.

¹⁴آیا برفِ لبنان هرگز از صخره‌های سیریون ناپدید می‌شود؟ آیا آبهای سردش که از جای دور جاری است، هرگز خشک می‌گردد؟[۲۱]

¹⁵اما قوم من مرا از یاد برده‌اند، و برای خدایانِ دروغین بخور می‌سوزانند! آنها ایشان را از راههایشان، یعنی از راههای قدیم، منحرف می‌کنند، تا در کوره‌راهها گام بردارند، نه در شاهراهها،

¹⁶و تا سرزمینشان را مایۀ وحشت بسازند، و تا به ابد مایۀ انگشت به دهان ماندن مردمان؛ چندان که هر که از آنجا بگذرد، متحیر شده، سَر تکان دهد.

¹⁷آنان را همچون باد شرقی، در برابر دشمن پراکنده خواهم ساخت، و در روز مصیبتِ ایشان پشت سر خود را به ایشان نشان خواهم داد، نه روی خود را.»

¹⁸پس گفتند: «بیایید بر ضد اِرمیا تدبیرها کنیم، زیرا تعلیم از کاهنان ضایع نخواهد شد، و نه مشورت از حکیمان، و نه کلام از انبیا. پس بیایید او را به زبان خود بزنیم و به هیچ سخنش اعتنا نکنیم.»

¹⁹خداوندا، به من گوش فرا ده، و سخن مخالفانم را بشنو!

²⁰آیا پاداشِ نیکویی بدی است؟ زیرا که گودالی برای جان من کنده‌اند. به یاد آور چگونه به حضورت می‌ایستادم تا از ایشان به نیکویی سخن گفته، خشم تو را از ایشان برگردانم.

²¹پس اکنون فرزندانشان را به قحطی بسپار، و خودشان را به دَمِ شمشیر تسلیم کن؛ بگذار زنانشان بی‌‌اولاد و بیوه شوند، و مردانشان از طاعون بمیرند، و جوانانشان در جنگ به شمشیر از پا درآیند.

²²باشد که فریادی از خانه‌هایشان به گوش رسد، آنگاه که مهاجمان را به‌ناگاه بر ایشان فرود آوری. زیرا برای گرفتار کردنم، گودال کنده‌اند، و برای پاهایم دامها گسترده‌اند.

²³اما تو ای خداوند، همۀ دسیسه‌های ایشان را می‌دانی، دسیسه‌هایی را که به قصد جان من کرده‌اند. پس تقصیرشان را کفّاره مکن، و گناهشان را از نظرت محو مساز. بگذار در حضورت سرنگون شوند، و با ایشان به هنگام خشم خویش عمل نما.