Read Persian New Millenium Version حِزقیال 30 Bible Online

حِزقیال 30 - Persian New Millenium Version bible

حِزقیال 30

¹کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²«ای پسر انسان، نبوّت کرده، بگو خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: «شیون کرده، بگویید: ”وای بر آن روز!“

³زیرا که آن روز نزدیک است؛ روز خداوند نزدیک است، روز ابرها، و زمان داوری[۳۰] قومها!

⁴شمشیر بر مصر فرود خواهد آمد، و کوش به عذاب سخت دچار خواهد شد. آنگاه که کشتگان در مصر از پا درآیند، ثروتش[۳۱] به یغما خواهد رفت، و بنیانهایش فرو خواهد ریخت.

⁵کوش و فوط و لود و تمام عربستان و لیبی[۳۲] و مردمان سرزمین هم‌پیمان[۳۳] نیز همراه ایشان به دمِ شمشیر خواهند افتاد.

⁶«خداوند چنین می‌فرماید: حامیان مصر فرو خواهند افتاد، و قدرتی که بدان مغرور بودند سقوط خواهد کرد. از مِجدُل تا اَسوان در میانش به دَم شمشیر خواهند افتاد، این است فرمودۀ خداوندگارْ یهوه.

⁷آنان به ویرانه‌ای در میان ممالک ویران بَدَل خواهند شد، و شهرهایش در میان شهرهای مخروب خواهد بود.

⁸و چون آتشی در مصر بیافروزم، و حامیانش جملگی در هم شکسته شوند، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.

⁹«در آن روز، قاصدان از حضور من با کشتیها بیرون خواهند رفت تا مردمانِ مطمئنِ کوش را به دِهشَت آورند. آنان در روز محکومیت مصر[۳۴] به عذابِ سخت دچار خواهند شد؛ زیرا براستی که آن روز فرا می‌رسد!

¹⁰«خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: «به دست نبوکدنصر، پادشاه بابِل، خلقِ بی‌شمارِ مصر را تباه خواهم کرد.

¹¹او و لشکریانش که ستم‌کیش‌ترینِ قومهایند، بدان‌جا آورده خواهند شد تا آن سرزمین را ویران کنند. آنان بر مصر شمشیر خواهند کشید، و زمین را از کشتگان آکنده خواهند ساخت.

¹²من نهرهای نیل را خواهم خشکانید، و این سرزمین را به دست اشرار خواهم فروخت؛ و این مرز و بوم را با هرآنچه در آن است، به دست بیگانگان ویران خواهم کرد؛ من، یهوه، سخن گفته‌ام.

¹³«خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: «من بتهای بی‌ارزش را نابود خواهم کرد، و چنین بتها را در مِمفیس از میان خواهم برد؛ دیگر رهبری از سرزمین مصر بر نخواهد خاست، و من ترس را بر سرزمین مصر مستولی خواهم کرد.

¹⁴فَتروس را ویران کرده، صوعَن را به آتش خواهم کشید و تِبِس[۳۵] را مجازات خواهم نمود.

¹⁵خشم خود را بر پِلوسیوم فرو خواهم ریخت که دژِ مصر است، و جمعیتِ تِبِس را منقطع خواهم ساخت.

¹⁶مصر را به آتش خواهم کشید، و پِلوسیوم به دردی جانکاه گرفتار خواهد شد؛ تِبِس فتح خواهد گردید، و مِمفیس هر روزه با دشمنان[۳۶] روبه‌رو خواهد شد.

¹⁷جوانانِ اون و فی‌بِسِت به ضرب شمشیر خواهند افتاد، و زنان[۳۷] به اسیری خواهند رفت.

¹⁸چون یوغِ مصر را در تحفَنحیس بشکنم و تکبر قدرتش در آنجا زوال پذیرد، روز در تحفَنحیس تاریک خواهد شد. ابری او را خواهد پوشانید، و روستاهایش[۳۸] به اسارت خواهند رفت.

¹⁹بدین‌سان بر مصر داوری خواهم کرد، و خواهند دانست که من یهوه هستم!»

²⁰در روز هفتمِ ماه اوّل از سال یازدهم، کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²¹«ای پسر انسان، من بازوی فرعون، پادشاه مصر را شکستم، و اینک شکسته‌بندی نشده تا التیام یابد و بسته نشده تا توانِ برگرفتن شمشیر داشته باشد.

²²پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید: هان من به ضد فرعون، پادشاه مصر هستم و هر دو بازوی او را خواهم شکست، هم بازوی قوی و هم بازوی شکسته را، و شمشیر را از دستش خواهم انداخت.

²³مصریان را در میان قومها پراکنده خواهم ساخت و در میان ممالک پخش خواهم کرد.

²⁴من بازوان پادشاه بابِل را نیرو خواهم بخشید و شمشیر خود را در دست وی خواهم نهاد؛ اما بازوان فرعون را خواهم شکست، و او چون کسی که زخم مهلک خورده باشد، در حضور وی خواهد نالید.

²⁵آری، من بازوان پادشاه بابِل را قوی خواهم ساخت اما بازوان فرعون فرو خواهد افتاد. پس چون شمشیر خود را در دست پادشاه بابِل بگذارم، و او آن را بر ضد سرزمین مصر دراز کند، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.

²⁶آری، من مصریان را در میان قومها پراکنده خواهم ساخت و در میان ممالک پخش خواهم کرد. آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.»