Read Persian New Millenium Version حِزقیال 31 Bible Online

حِزقیال 31 - Persian New Millenium Version bible

حِزقیال 31

¹در روز اوّلِ ماهِ سوّم از سال یازدهم، کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

²«ای پسر انسان، به فرعون پادشاه مصر و به خلق بی‌شمارش بگو: «در عظمت خویش به که شباهت داری؟

³اینک آشور سرو آزادی در لبنان بود، با شاخه‌های زیبا و برگهای سایه‌گستر؛ قامتی رعنا داشت، و سر به ابرها می‌سایید.

⁴آبها آن را نمو می‌داد، و ژرفا قامتش را برمی‌افراشت؛ نهرهای آن به هر طرفِ بوستانش جاری می‌شد، و جویبارهایش را به جانب همۀ درختان صحرا گسیل می‌داشت.

⁵پس فراتر از همۀ دیگر درختان صحرا قد برافراشته، شاخه‌هایش فزونی گرفت و بلند شد، و از فراوانیِ آب به هر طرف بگسترد.

⁶همۀ مرغان هوا در میان شاخه‌هایش آشیان می‌کردند، و همۀ وحوش صحرا زیر شاخه‌هایش بچه می‌آوردند، و همۀ قومهای بزرگ زیر سایه‌اش می‌زیستند.

⁷در بزرگی خود زیبا بود، در بلندی شاخه‌هایش، زیرا که ریشه‌هایش نزد آبهای بسیار پایین رفته بود.

⁸حتی سروهای آزادِ باغِ خدا را یارای رقابت با آن نبود، و نه صنوبرها را یارای هم‌ترازی با شاخه‌هایش، و یا چنارها را یارای همانندی با تَرکه‌های آن. هیچ درختی در باغ خدا، در زیبایی نظیر او نبود.

⁹من آن را به انبوه شاخه‌ها زیبا ساختم، تا جایی که جملۀ درختان عدن در باغ خدا بر او حسد بردند.

¹⁰«پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: از آن رو که او قد برافراشت و سر بر ابرها سائید و از بلندی قامتش دلش مغرور شد،

¹¹من او را به دست سرور قومها خواهم سپرد، و او به‌یقین با وی فراخورِ شرارتش عمل خواهد کرد، چراکه من او را بیرون افکنده‌ام.

¹²بیگانگان، یعنی ستم‌کیش‌ترین قومها او را قطع کرده، ترک خواهند نمود. شاخه‌هایش بر کوهها و در همۀ درّه‌ها خواهد افتاد و در میان همۀ وادیها شکسته خواهد شد. همۀ مردمان زمین از زیر سایه‌اش به در آمده، ترکَش خواهند گفت.

¹³مرغان هوا جملگی بر تنۀ فرو افتاده‌اش آشیان خواهند گرفت و وحوش صحرا در میان شاخه‌هایش به سر خواهند برد.

¹⁴تا هیچ‌یک از درختانی که نزد آبهایند، قد برنیافرازند و سر به میان ابرها برنکشند و تا قامت هیچ درخت سیرابی به پای آنان نرسد. زیرا که جمیع آنان، در اَسفَلهای زمین، در میان آدمیزادگانی که به گودال فرو می‌روند، به مرگ سپرده شده‌اند.

¹⁵«بنابراین خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: روزی که او به هاویه[۳۹] پایین رفت، من ماتم به پا کردم. من ژرفا را بر او بستم، و نهرهایش را مسدود کردم و آبهای بسیارش باز‌داشته شد. لبنان را برای وی سوگوار ساختم و همۀ درختان صحرا به‌خاطر وی ضعف به هم رساندند.

¹⁶و چون او را با آنان که به گودال فرو می‌روند، به هاویه فرو افکنم، ملتها را از صدای سقوطش به لرزه خواهم انداخت. آنگاه همۀ درختان عدن و برگزیده‌ترین و نیکوترین درختانِ سیرابِ لبنان در اَسفَلهای زمین تسلی خواهند یافت.

¹⁷آنان نیز با او به هاویه فرو رفتند، نزد آنان که به شمشیر از پا در‌آمدند؛ همانان که بازوی او بودند و در میان ملتها زیر سایۀ او زندگی می‌کردند.

¹⁸«از درختان عدن کدامین در جلال و عظمت با تو همانندی توانست کرد؟ با این همه، با درختان عدن به عالم اَسفَل فرو خواهی شد و میان ختنه‌ناشدگان خواهی خفت، یعنی همانان که به دَم شمشیر از پا درآمدند. «خداوند یهوه می‌فرماید: این همان فرعون و خلق بی‌شمار اوست.»