Read Persian New Millenium Version عاموس 5 Bible Online

عاموس 5 - Persian New Millenium Version bible

عاموس 5

¹ای خاندان اسرائیل، این کلام را که چون مرثیه بر شما می‌خوانم، بشنوید:

²«اسرائیلِ باکره افتاده است و دیگر بر نخواهد خاست؛ در سرزمینش مطرود مانده، و کسی نیست که او را برخیزاند.»

³زیرا خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید: «از هزار تن که از شهری به نبرد می‌روند، تنها صد تن برای خاندان اسرائیل بر جا خواهند ماند، و از صد تن که به نبرد می‌روند، تنها ده تن بر جا خواهند ماند.»

⁴زیرا خداوند به خاندان اسرائیل چنین می‌گوید: «مرا بجویید و زنده بمانید؛

⁵اما بِیت‌ئیل را نجویید؛ به جِلجال داخل نشوید، و به بِئِرشِبَع عبور نکنید؛ زیرا جِلجال به‌یقین به تبعید خواهد رفت و بِیت‌ئیل نابود خواهد شد.»

⁶خداوند را بجویید و زنده بمانید، مبادا وی همچون آتش بر خاندان یوسف شعله برکشد و آن را بسوزاند، و کسی در بِیت‌ئیل نباشد تا آن را خاموش کند.

⁷ای شما که انصاف را به اَفسَنتین بدل می‌کنید و عدالت را زیر پا می‌افکنید!

⁸آن که ثریا و جبّار را آفرید، که ظلمت غلیظ را به سپیدۀ صبح بدل می‌کند، و روز را شبِ تاریک می‌سازد؛ آن که آبهای دریا را فرا می‌خوانَد و آنها را بر سطح زمین فرو می‌ریزد، نام او یهوه است؛

⁹او ویرانی را بر سر زورمندان نازل می‌کند، و دژها را ویران می‌سازد.

¹⁰ایشان از آن که در محکمه[۲] حکم می‌کند، نفرت دارند، و آن را که به صداقت سخن می‌گوید، مکروه می‌دارند.

¹¹بنابراین، چون شما بینوایان را پایمال می‌کنید و از آنها مالیات گندم می‌ستانید، هرچند خانه‌ها از سنگهای تراشیده بسازید، در آنها ساکن نخواهید شد؛ و هرچند تاکستانهای دلپسند غرس کنید، از شراب آنها نخواهید نوشید.

¹²زیرا می‌دانم که نافرمانیهایتان بسیار است و گناهانتان عظیم، ای شما که بر پارسایان ستم می‌کنید و رشوه می‌گیرید، و حقِ نیازمندان را در محکمه از ایشان دریغ می‌دارید.

¹³بنابراین، دانا در چنین زمانه‌ای خاموش خواهد ماند، زیرا زمانۀ بدی است.

¹⁴نیکویی را بجویید و نه بدی را، تا زنده بمانید؛ و بدین‌گونه یهوه خدای لشکرها با شما خواهد بود، چنانکه خود می‌گویید.

¹⁵از بدی نفرت کنید و نیکویی را دوست بدارید، و در محکمه، عدالت را برقرار سازید؛ شاید فیض یهوه خدای لشکرها شامل حال باقیماندگانِ یوسف شود.

¹⁶پس خداوندگار، یهوه خدای لشکرها، چنین می‌گوید: «در همۀ میدانها نوحه‌گری خواهد بود، و در همۀ کوچه‌ها خواهند گفت: ”وای! وای!“ کشاورزان را برای سوگواری فرا خواهند خواند، و آنان را که مرثیه‌خوانی می‌دانند، برای نوحه‌گری.

¹⁷در همۀ تاکستانها نوحه‌گری خواهد بود»، زیرا، خداوند می‌گوید، «از میان شما عبور خواهم کرد.»

¹⁸وای بر شما که مشتاق روز خداوند هستید! روز خداوند را برای چه می‌خواهید؟ زیرا که تاریکی خواهد بود، و نه روشنایی؛

¹⁹مانند کسی که از شیری بگریزد و با خرسی مواجه شود، یا به خانه داخل شده، دست بر دیوار بگذارد، و ماری او را بگزد!

²⁰آیا روز خداوند به عوض روشنایی، تاریکی نخواهد بود؟ ظلمت غلیظی که در آن هیچ نوری نباشد؟

²¹«من از جشنهای شما نفرت و کراهت دارم، و از گردهم‌آیی‌های مخصوص شما بیزارم.

²²اگرچه قربانیهای تمام‌سوز و هدایای آردیتان را به من تقدیم کنید، نخواهم پذیرفت؛ و قربانیهای رفاقتِ پرواریهای شما را منظور نخواهم داشت.

²³سر و صدای سرودهایتان را از من دور کنید؛ من به نوای چنگهای شما گوش نخواهم کرد.

²⁴بلکه بگذارید انصاف همچون آب جاری شود، و عدالت همچون نهر دائمی.

²⁵«ای خاندان اسرائیل، آیا در آن چهل سال در بیابان، برای من قربانی و هدیه آوردید؟

²⁶شما سَکّوت، پادشاه خود، و کیوان، ستارۀ خدایان خویش، یعنی تمثالهایی را که برای خویشتن ساختید، حمل کردید.»

²⁷بنابراین، یهوه که نامش خدای لشکرهاست می‌گوید، «من شما را به فراسوی دمشق تبعید خواهم کرد.»